Ο Ντιμιτρόφ εμπαίζει τους Έλληνες και ο Κοτζιάς σιωπά
Τα μειράκια της πολιτικής κουνούν το δάχτυλο στον Κοτζιά χωρίς καν να αντιδρά, έστω και για τους τύπους. Τι είναι αυτό που τον δεσμεύει;
Δεν είναι να απορεί κανείς με την ανεπίτρεπτη στάση της κυβέρνησης της Ελλάδας στο Σκοπιανό -και όχι μόνο- από την στιγμή που το σύνολο σχεδόν των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είχε τοποθετηθεί ενυπογράφως υπέρ της απόδοσης του όρου Μακεδονία, αυτούσιου στους Σλάβους των Σκοπίων, η δε Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε υπερηφάνως στα Σκόπια σε Συνέδριο της Νεολαίας, υπό την επιγραφή του κράτους ως "Μακεδονία".
Είναι φυσικά χαρακτηριστική, η γνωστή Διακήρυξη που δημοσιεύθηκε πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο του 2008, κατά την οποία δεν έγινε δεκτή η είσοδος των Σκοπίων στην Συμμαχία. Διακόσια και πλέον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκαν προκλητικά κατά της εθνικής γραμμής, ζητώντας ευθέως από την Αθήνα να αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα με τη συνταγματική της ονομασία, δηλαδή ως "Μακεδονία".
Ως γνωστόν, η εφημερίδα "Αυγή" δημοσίευσε στις 13.3.2008 άρθρο-διακήρυξη με τίτλο "Όχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν", την οποία υπέγραφαν γνωστά στελέχη του κόμματος, αλλά και της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Πολλά στελέχη του τότε ΣΥΡΙΖΑ του 5% (2007) που υπέγραφαν το άρθρο-διακήρυξη στην "Αυγή", έγιναν υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο Κώστας Γαβρόγλου, ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, η Ελένη Σταματάκη και άλλοι.
Ως προς δε το εφεύρημα του κ. Ν. Κοτζιά, ότι αποδίδοντας την εθνικότητα των Μακεδόνων στους Σλάβους των Σκοπίων, έβαλε και… αστερίσκο -όπως και στην βουλγάρικη γλώσσα την οποία και αυτήν βάπτισε "μακεδονική"- τόσο ο Ζάεφ όσο και ο Ντιμιτρόφ του πετούν κατάμουτρα -αλλά δυστυχώς και προς όλους τους Έλληνες- ότι δεν τον υπολογίζουν καν.
Τέτοιο πολιτικό κύρος απέκτησε ο κύριος υπουργός. Τα μειράκια της πολιτικής να του κουνούν το δάχτυλο, χωρίς καν να αντιδρά, έστω και για τους τύπους. Τι είναι αυτό που τον δεσμεύει; Μόνον η ιδεοληψία του;
Κατά τη συζήτηση νομικών και ιστορικών επιστημόνων στο Υπουργείο Εξωτερικών (19.7.2018) ο Καθηγητής της Σύγχρονης Ιστορίας στο ΕΚΠΑ Ευάνθης Χατζηβασιλείου, ορθώς επισήμανε ότι ουσιαστικά το άρθρο 7, παρ 1 και. 3, της Συμφωνίας των Πρεσπών αναγνωρίζει "μακεδονική εθνότητα" στους Σκοπιανούς, κάνοντας λόγο για «επικράτεια, γλώσσα και πληθυσμό και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά», όπως είχε δημοσιεύσει η "Κυριακάτικη Δημοκρατία". Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν εθνότητα και όχι απλώς υπηκοότητα. Χρήσιμη διευκρίνιση, διότι η κυβερνητική προπαγάνδα αποδίδει τον όρο nationality της Συμφωνίας ως υπηκοότητα, ιθαγένεια και όχι εθνικότητα.
Άλλωστε, όπως τόνισε στην ίδια συζήτηση ο καθηγητής του Παντείου Άγγελος Συρίγος -και όπως είχε εξηγήσει και στον υπογραφόμενο- αν ήθελαν οι συντάκτες της Συμφωνίας να μιλήσουν μόνον για υπηκοότητα ως νομικό δεσμό του πολίτη με το κράτος, θα έγραφαν citizenship και όχι nationality, που ετυμολογικά προέρχεται από το nation= έθνος.
Να σημειωθεί, ότι υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο πάλι για το ζήτημα της Μακεδονίας. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 ο Έλληνας αντιπρόσωπος Νικόλαος Πολίτης (διακεκριμένος καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου σε γαλλικά πανεπιστήμια, φίλος και έμπιστος του Ελ. Βενιζέλου) στο πλαίσιο των εργασιών της Κοινωνίας των Εθνών υπέγραψε με τον Βούλγαρο αντιπρόσωπο Καλφώφ μία συμφωνία, η οποία αναγνώριζε ως βουλγαρική μειονότητα τους Σλαβοφώνους - διγλώσσους Έλληνες της Μακεδονίας.
Επρόκειτο περί τεραστίου λάθους, διότι η μεγάλη πλειονότητα αυτών των πληθυσμών αγωνίσθηκε το 1903-1908 υπέρ του Ελληνισμού και κατά των Βουλγάρων κομιταζήδων. Όταν έφτασε μετά από λίγους μήνες στη Βουλή των Ελλήνων το γνωστό ως Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ απερρίφθη ως εθνικώς επιζήμιο. Έτσι η Ελλάς αποδεσμεύθηκε από τις υποχρεώσεις που απέρρεαν, πχ. δεν άνοιξε βουλγαρικά σχολεία στη Βόρειο Ελλάδα!
Υπάρχει κάτι αντίστοιχο από την αντίστροφη πλευρά. Δηλαδή μία συμφωνία, η οποία θα ωφελούσε την Ελλάδα, αλλά απορρίφθηκε αργότερα από τη συμβαλλόμενη χώρα. Συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου 1919, ακριβώς πριν από 99 χρόνια, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπέγραψε στο Παρίσι συμφωνία με τον Ιταλό Υπουργό Εξωτερικών Τιτόνι, με την οποία η Ιταλία αναγνώριζε τα δικαιώματα της Ελλάδος στη Βόρειο Ήπειρο. Τον Ιούλιο του 1920 η Ιταλία κατήγγειλε τη συμφωνία ως αντίθετη προς τα εθνικά της συμφέροντα!
Μάταιος ο κόπος του κ. Ν. Κοτζιά και της κυβέρνησης, να μας πείσουν ότι πέτυχαν εθνωφελή συμφωνία. Το αντελήφθησαν αυτό, και ίσως να είναι το αίτιο που εφεύραν το άθλιο "επιχείρημα" ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων που αντιτίθενται στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, είμαστε υποκινούμενοι έξωθεν. Η αθλιότητα δεν έχει όρια;
Ο Μακεδών
Voria
Αναρτήσεις
Ο εθνοπροδότης Κοτζιάς ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΤΑ στα αφεντικά του που είναι η ΝΤΠ και εκτελεί τις εντολές τους εις βάρος της Ελλάδας, αλλά με απέραντο θράσος και πομπώδες ύφος ανακοινώνει στους νεοέλληνες ιθαγενείς πως στην εξωτερική μας πολιτκή δήθεν τελείωσαν αυτές οι πρακτικές και το έπαιξε ΚΟΚΟΡΑΣ στους Ρώσους με εντολή φυσικά και πάλι από τους αφέντες του. Με την σιωπή του απλώς συναινεί με όσα λέει ο Ντιμιτρόφ γιατί τέτοιες εντολές έχει και όλοι γνωρίζουμε ότι η σιωπή σε μία δραματικη κατάσταση είναι εκ προθέσεως ΣΥΝΕΝΟΧΗ!!! Το θέμα είναι ότι κυκλοφορεί ακόμη ανενόχλητος επί Ελληνικού εδάφους και έχουμε όλοι οι πολίτες τεράστια ευθύνη που τον αφήνουμε ατιμώρητο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοτζιάς και πολλοί άλλοι του σύριζα τα έδωσαν όλα σε μια προπαγάνδα δύο κυριάρχων κατευθύνσεων ΄που έχουν ως εξής. "Δεν κάνουν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από τους προηγούμενους" και (δήθεν) "δεν αναγνώρισαν εθνότητα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πρώτο δεν έχουν και άδικο, μιας που δεν είναι και η πρώτη μειοδοτική και προδοτική κυβέρνηση, αλλά δεν αποτελεί και κανένα ελαφρυντικό. Όσον αφορά το δεύτερο ξεκινά με τη διάδοση ότι δεν αναγνώρισαν εθνότητα ή μακεδονική ταυτότητα,ή εθνικότητα, αλλά μόνο υπηκόοτητα. Φυσικά δεν τολμούν να πάρουν θέση για τις δηλώσεις των σκοπιανών και ευρωπαίων επίτροπων ακόμα και μια μέρα μετά τη συμφωνία των Πρεσπών διότι δεν μπορούν να αντιπαραθέσουν κάτι. Παρέμειναν απεγνωσμένα σε μια δημιουργία τεχνητής σύγχυσης και απόκρυψης πάνω σε ήδη γνωστά πράγματα στο διεθνές δίκαιο και σε βάση jus cogens. Ο συσχετισμός etnicity group δεν είναι νομικός όρος πολιτογράφησης αλλά παρελκόμενη δεδομένη γενική κατοχύρωση μέσω της εθνικότητας ως de facto αναγνώριση εθνών κρατών.
Η προπαγάνδα των προηγούμενων, από το 2008 που δρομολογήθηκαν αρκετά πράγματα γύρω από το σκοπιανό ήταν οι "μερικές παραχωρήσεις" με erga omnes.
Η Ελληνική εθνική εξωτερική πολιτική πριν ανέλθει στην κυβέρνηση Σύριζα υποτίθεται ήταν η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes έτσι ώστε να μην έχει επίσημο έρεισμα η αφήγηση περί μακεδονικού έθνους (το επίσημο έρεισμα ήταν η ονομασία του κράτους και της ιθαγένειας) πάνω σε ονομασίες που ήδη μέσω διαπραγμάτευσης θέτονται αυτομάτως υπό αμφισβήτηση ή ως αμφιλεγόμενων ιστορικών δικαιωμάτων επ΄αυτών εις βάρος της Ελλάδος.
Όταν μπαίνει το Erga omnes στη συζήτηση σημαίνει αυτομάτως αμφισβήτηση και παζάρεμα σε ό,τι συνεπάγεται της ονομασίας ή των γεωπολιτικών δεδομένων που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία.
Γι΄αυτό το λόγο ο Σκοπιανός πρωθυπουργός δεν έχανε ευκαιρία να κάνει αναφορές σε «μακεδονική γλώσσα» και τη «μακεδονική ταυτότητα» σημειώνοντας ότι η Ελλάδα πήρε το erga omnes για το όνομα και η χώρα του για την ταυτότητα.
Διακρατικές περιπτώσεις ισχύος erga omnes σε ονομασία Κράτους Ιθαγένειας ή ταυτότητας μόνο αστείο μπορεί να χαρακτηριστεί ως βάση συμφωνίας ιδίως εάν ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΗΘΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ Ή ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΗΣ Ή ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΙΣΧΥΡΕΣ ΕΘΝΟΤΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ. Όλες οι θεωρητικές περιπτώσεις "δικαιωμάτων -υποχρεώσεων" erga omnes αφορούν αμφιλεγόμενες ως προς τα δικαιώματα εταιρικές ονομασίες, ή δικαιώματα αυτοδιάθεσης σε αποικίες και σε περιφέρειες υπό κατοχή, ή υπαγόμενες εμπεριέχουσες εθνοτικές θρησκευτικές και γλωσσικές, ή γενικότερα πολιτιστικές μειονότητες κάτω από μια κεντρική κρατική κυβέρνηση. Αυτός ήταν ο λόγος που ποτέ δεν υπήρξε κάποια στοιχειώδη ενημέρωση παραδειγμάτων επίκλησης εφαρμογών δικαιωμάτων-υποχρεώσεων βάσει erga omnes, θα φαίνονταν οι μειοδοτικές εκ δόλου παραχωρήσεις προς τα Σκόπια, διότι δεν υπήρξε ούτε υπάρχει γεωπολιτικά και πληθυσμιακά συσχετισμός με τη διμερή κατάσταση Σκοπίων Ελλάδος.