O Ντούγκιν, ο Κοτζιάς, ο Καμμένος και οι σκελετοί του παρελθόντος

Του Σάκη Μουμτζή

Στην ζωή είναι κανόνας πως κάποιες ένοχες στιγμές του παρελθόντος, όσο και να θέλουμε να τις καταχωνιάσουμε, δεν μπορούμε. Υπάρχουν. Τα δε δημόσια πρόσωπα χαρακτηρίζονται από αυτές. Τους ακολουθούν σε όλη τους την ζωή. Άλλωστε, τις ανασύρουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.

Μια τέτοια στιγμή του Π. Καμμένου και του Ν. Κοτζιά ήταν η «παρέα» τους με τον Α. Ντούγκιν, τον θεωρητικό του ευρασιατικού κινήματος και με τον χρηματοδότη του ολιγάρχη Κ. Μαλοφέγιεφ. Ο τελευταίος θεωρείται από τους Δυτικούς και ο χρηματοδότης των αυτονομιστών του Ντόνιεσκ και γι΄αυτό του απαγορεύθηκε η είσοδος στην ΕΕ. Μάλιστα, προσκάλεσε τον υπουργό Εθνικής Αμύνης στην δεξίωση που παρέθεσε στο σπίτι του επ΄ ευκαιρία του γάμου Έλληνα επιχειρηματία. Εννοείται πως ο υπουργός ήταν παρών. Δεν χάνει τέτοια.

Ο δε Ν.Κοτζιάς ήταν μαζί με τον Α.Ντούγκιν σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Βέβαια, ο υπουργός των Εξωτερικών το αρνείται, αλλά οι φωτογραφίες τον διαψεύδουν. Αλλωστε, οι δαιδαλώδεις ιδεολογικοπολιτικές διαδρομές του κατέληξαν στα τέλη της δεκαετίας του 90 σ΄έναν «εθνικιστικό νεομπολσεβικισμό» που αποτέλεσε και το σημείο συνάντησης με τον Α.Ντούγκιν και τις θεωρίες του.

Αυτές οι περίεργες συναναστροφές και των δύο υπουργών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι λογικό να τους δημιουργήσουν, λίαν συντόμως, πολιτικά προβλήματα, καθώς οι Ρώσοι δεν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο απόρρητο των συνομιλιών ούτε στα προσωπικά δεδομένα. Πολύ δε περισσότερο σήμερα που αισθάνονται προδομένοι και από τους δύο, λόγω της στάσης τους στην συμφωνία των Πρεσπών.

Ο υπουργός των Εξωτερικών, παλιά καραβάνα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με «υψηλού επιπέδου σπουδές» στην Ανατολική Γερμανία, έδωσε και ένα δεύτερο χτύπημα στους Ρώσους με την απέλαση των διπλωματών για την δήθεν εμπλοκή τους στην υπονόμευση της συμφωνίας των Πρεσπών.

Κάτι χοντροκομμένο, αντάξιο των προπαγανδιστικών τεχνασμάτων των διαφόρων υπηρεσιών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι απελαθέντες διπλωμάτες αν ήθελαν να τορπιλίσουν την συγκεκριμένη συμφωνία θα δραστηριοποιούνταν στην Μακεδονία και όχι στην Αλεξανδρούπολη. Η δράση των Ρώσων σε αυτήν την περιοχή χρονολογείται προ δεκαπενταετίας και αφορά το λιμάνι της πόλης και τον σταθμό παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου ( LNG), που κατασκευάζεται εκεί.

Με την ολοκλήρωση του έργου τα νότια Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος, θα απεξαρτηθούν από το ρωσικό φυσικό αέριο. Θα αποκτήσουν δηλαδή πλήρη ενεργειακή αυτονομία. Είναι δε παγκοίνως γνωστό πως η ενέργεια είναι το απόλυτο διπλωματικό όπλο του Πούτιν.

Για να ολοκληρώσω την μεγάλη εικόνα του έργου που βλέπουμε να διαδραματίζεται μπροστά μας αυτές τις ημέρες, να υπενθυμίσω στον αναγνώστη την έντονη επιθυμία των ΗΠΑ το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να περάσει σε εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων. Το δήλωσε απερίφραστα και ο Αμερικανός πρέσβης.

Ολο αυτό το σκηνικό-θρίλερ συναρθρώνεται άμεσα στην εσωτερική πολιτική κατάσταση της πατρίδας μας, απειλώντας να ανατρέψει ισορροπίες, να διαλύσει συμμαχίες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με γνωστούς επιχειρηματίες και να αποσταθεροποιήσει έτσι το κυβερνητικό σχήμα. Το τελευταίο πράγμα που θέλει σήμερα ο Α.Τσίπρας είναι πρόωρες εκλογές, εξ ανάγκης.

Οι εξελίξεις θα είναι ταχύτατες και η πορεία τους θα εξαρτηθεί από το αν ο Βλ. Πούτιν και ο Σ. Λαβρόφ θα θελήσουν να σπρώξουν τα ρέστα τους σε αυτήν την αιφνίδια τροπή που πήραν οι σχέσεις τους με την Ελλάδα

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση