Ο αριστερός Αλέξης παίζει με τους Ρότσιλντ

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

Η κορυφαία επενδυτική τράπεζα Ρότσιλντ (Rothschild) διατηρεί στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Ελλάδα, από την ίδρυσή της ακόμα. Τα τελευταία τρία χρόνια, όμως, οι δεσμοί αυτοί έχουν ενισχυθεί όσο ποτέ. Εξάλλου, ανέκαθεν οι στραβοτιμονιές, οι πόλεμοι, οι οικονομικές κρίσεις και οι ταραγμένες περίοδοι, ανά τους αιώνες, ήταν για τους Ρότσιλντ ευκαιρία να αποκομίσουν υπερκέρδη.

Στο τιμόνι της δυναστείας, πλέον, βρίσκεται ο αινιγματικός 37χρονος Αλεξάντερ Ρότσιλντ. Διαδέχθηκε τον πατέρα του Ντέιβιντ, υπό άκρα μυστικότητα μόλις πριν λίγες εβδομάδες. Με αυτόν λέγεται ότι συναντήθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός ένα χρόνο νωρίτερα, στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια μίας ιδιωτικής συνάντησης που κατά πολλούς σφράγισε την εδραίωση της εταιρείας στην Ελλάδα.

«Η εταιρεία Rothschild εκτελεί καθήκοντα χρηματοοικονομικού συμβούλου στη διαδικασία για την πώληση του ΥΓΕΙΑ», ανέφερε προ ημερών σε ανακοίνωσή της η ιδιοκτήτρια MIG. Ελάχιστοι αιφνιδιάστηκαν. Τα τελευταία χρόνια, ο οικονομικός κολοσσός Ρότσιλντ έχει καλλιεργήσει δεσμούς με την κυβέρνηση Τσίπρα, διεισδύοντας στην εγχώρια οικονομία και μετατρέποντας τη μνημονιακή Ελλάδα σε πεδίο προσοδοφόρων επιχειρηματικών κινήσεων. Επί αυτής της κυβέρνησης κατάφερε να εκτοπίσει τη μεγάλη ανταγωνίστριά του Lazard, διευρύνοντας την οικονομική του επιρροή.

Το περσινό ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Παρίσι, μάλιστα, ήταν αυτό που έφερε στο φως της δημοσιότητας την ανάμιξη της Ρότσιλντ στην έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Έναν χρόνο μετά από την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, άλλωστε, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης νομιμοποίησε τον «οικονομικό γάμο», αναθέτοντας στη συγκεκριμένη τράπεζα την παροχή εξειδικευμένων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, που θα ολοκληρωθούν στις 31 Δεκεμβρίου 2018.

Για τις υπηρεσίες αυτές το Ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλει πάνω από 3,5 εκατ. ευρώ!
Κάθε φορά, μάλιστα, που θα εκδίδεται κρατικό ομόλογο ωρίμανσης 24 μηνών κατ’ ελάχιστο, η Ρότσιλντ θα παίρνει άλλο 1,5 εκατ. ευρώ! Επίσης, η εταιρεία θα πάρει 99.000 ευρώ από τη δημοσίευση της απόφασης έως τις 31/5/2018. Εξάλλου, η ίδια η τράπεζα κατατάσσει την Ελλάδα στους σημαντικούς της πελάτες, χαρακτηρίζοντας μάλιστα, ως σημαντικό έργο την «εντατική και αντισυμβατική διαδικασία που αφορά τη χώρα και τα ιδρύματα-κλειδιά, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Κομισιόν και του ΔΝΤ».

Οι κύκλοι της ιστορίας

«Oι Rothschilds μπορούν να ξεκινήσουν ή να εμποδίσουν πολέμους. O λόγος τους μπορεί να δημιουργήσει ή να διαλύσει αυτοκρατορίες και αυτοκράτορες», έγραφε η εφημερίδα New York Times, έναν αιώνα νωρίτερα. Πράγματι, τα μέλη της δυναστείας, με την αδιαμφισβήτητη επιρροή στην οικονομική-πολιτική ιστορία της Ευρώπης τους τελευταίους τρεις αιώνες, έχουν εμπλακεί σε μερικές από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις. Συνέβαλαν, μάλιστα, καθοριστικά στη συντριβή του Ναπολέοντα στη μάχη του Βατερλό, χρηματοδοτώντας τη θρυλική αντεπίθεση των Άγγλων του Ουέλινγκτον και αλλάζοντας έτσι την πορεία της Ευρώπης.

Ίσως αυτά τριβέλιζαν στο νου του Αλέξη Τσίπρα, καθώς εισερχόταν στα άδυτα της εταιρείας στο Παρίσι, εάν, βέβαια, τα γνώριζε. Ίσως πάλι, η προσοχή του ήταν στραμμένη στο πορτρέτο του γενάρχη των Ρότσιλντ Μάγερ Άνσελμ Μπάουερ, ο οποίος έλαβε το επίθετο Ρότσιλντ (στα γερμανικά «κόκκινη ασπίδα») από το σήμα της επιχείρησης του πατέρα του. Αυτός και οι απόγονοί του στολίζουν τους τοίχους των διαδρόμων.

Έξι γενιές Ρότσιλντ! Τον έβδομο θα τον συναντούσε ιδίοις όμμασι. Μπορεί τότε ακόμα να μην είχε αναλάβει τα ηνία της τράπεζας, αλλά ο Αλεξάντερ Ρότσιλντ, παρά το νεαρό της ηλικίας του, προαλειφόταν ήδη για διάδοχος. Για τον ρόλο αυτό, μάλιστα, εκπαιδευόταν εδώ και μία δεκαετία. Ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να χάσει το ραντεβού -έστω και κυριακάτικο- με τον περίπου συνομήλικό του Έλληνα πρωθυπουργό.

Η ιστορία κύκλους κάνει. Τον Απρίλιο του 1847 η ελληνική κυβέρνηση ανέμενε, μετά βαΐων και κλάδων, τον τραπεζίτη Τζέημς Μάγιερ, πρόγονο των σημερινών Ρότσιλντ. Η χορήγηση ενός δανείου από την τράπεζά του στο Παρίσι ήταν απαραίτητη. Το πρόβλημα ήταν ότι η επίσκεψη συνέπιπτε με τη Μεγάλη Εβδομάδα και συγκεκριμένα με ένα έθιμο που αγαπούσε ιδιαίτερα ο λαός, το κάψιμο του Ιούδα της Μεγάλης Παρασκευής. Λόγω, όμως, του εβραϊκού θρησκεύματος του τραπεζίτη, το έθιμο απαγορεύτηκε με προεδρικό διάταγμα, προκαλώντας τεράστια δυσαρέσκεια.

Στην έδρα της δυναστείας

Δεν ξέρουμε αν ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε την συγκεκριμένη ιστορία, όταν στις 30 Ιανουαρίου του 2017, έφτανε στο Παρίσι. Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, ξεκινώντας από τη Λισαβόνα, όπου είχε μόλις πραγματοποιηθεί η Σύνοδος των χωρών του Νότου, προσγειώθηκε τελικά στην γαλλική πρωτεύουσα, όπου η θερμοκρασία δεν ξεπερνούσε τους 10 βαθμούς. Ο συννεφιασμένος ουρανός συνέτεινε στην γενικότερη καταχνιά, δίνοντας την εντύπωση ότι ήταν σκεπασμένος από ένα λευκό σεντόνι.

Η Πόλη του Φωτός βίωνε μία μεθεόρτια μελαγχολία. Αυτή που διαδέχεται σχεδόν πάντα την πρωτοχρονιάτικη περίοδο των φωταγωγημένων λεωφόρων, των εντυπωσιακών βιτρινών και των μουσικών που ηχούν από παντού, σηματοδοτώντας μία αίσθηση ευζωίας που λίγα μέρη στον κόσμο σου προσφέρουν. Εκείνο το κυριακάτικο απόγευμα, όμως, η γαλλική πρωτεύουσα είχε ησυχάσει.
Ακόμα και κατά τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι την Avenue de Messine, εκεί που είναι η έδρα της τράπεζας Ρότσιλντ, στο 8ο διαμέρισμα της πόλης, η ελληνική άτυπη αντιπροσωπεία μετά βίας έβλεπε κόσμο στους δρόμους. Τον Αλέξη Τσίπρα συνόδευαν ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης Μιχάλης Καλογήρου.

Τη στιγμή που διέσχιζε το κατώφλι του νεοκλασικού εντυπωσιακού κτιρίου για να πραγματοποιήσει μία «ιδιωτική μυστική συνάντηση» με τους επιτελείς της γαλλοβρετανικής επενδυτικής τράπεζας, ο Αλέξης Τσίπρας ίσως να αναλογίστηκε την ειρωνεία του πράγματος. Σε λίγα δευτερόλεπτα θα αντίκριζε τον «εχθρό» της απανταχού Αριστεράς και μάλιστα με σάρκα και οστά. Εκείνους που αντιπροσώπευαν ό,τι είχε στοιχειώσει τη νιότη του, τότε που έβλεπε τον κόσμο ταξικά πλασμένο, διαιρεμένο σε καλούς και κακούς, σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Η πάλη ανάμεσα στο “καλό” και στο “κακό” είναι η πάλη ανάμεσα στο συμφέρον και στην αφέλεια, όπως ισχυρίστηκε κάποτε ένας φιλόσοφος. «Το κέρδος προκύπτει πάντα μέσα σε μια καταχνιά ανισοτιμίας». Οι Ρότσιλντ δεν είχαν μόνο ανυπολόγιστη δύναμη, λόγω του αμέτρητου πλούτου που διαθέτουν, αλλά ήταν και η ζωντανή απόδειξη του ρητού «το χρήμα δεν δημιουργεί μόνο πλούσιους, δημιουργεί την Ιστορία». Την ατάκα αυτή αγαπάει ιδιαίτερα και ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πριν αναλάβει το τιμόνι της χώρας, πέρασε από τη δούλεψη της οικογένειας των μεγαλοτραπεζιτών.

«Θα τους τσακίσουμε»

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, όμως, είναι πιθανότερο να θυμόταν μία άλλη ατάκα του κυβερνητικού εταίρου του Πάνου Καμμένου, ο οποίος την είχε εκτοξεύσει προς τους πολιτικούς του αντιπάλους κάποια χρόνια νωρίτερα: «Θα τους τσακίσουμε κι ας έχουν μαζί τους τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλλερ», έγραφε σ’ ένα από τα καταγγελτικά του tweets.
Κανένα άλλο όνομα δεν είναι συνώνυμο με τον πλούτο, όσο αυτό των Ρότσιλντ. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, θεωρείται η πλουσιότερη οικογένεια του κόσμου, με την περίοδο εκείνη να βαπτίζεται «η εποχή των Ρότσιλντ».

Ο συγγραφέας Ιγνάτιος Μπάλλα υπολόγισε το 1913 την ατομική τους περιουσία σε πάνω από δύο δισεκατομμύρια δολάρια, με την αγοραστική δύναμη του δολαρίου της εποχής να είναι πάνω από 1000% της σημερινής. Στο πέρασμα των χρόνων, υπό τον έλεγχο της οικογένειας πέρασαν χιλιάδες τράπεζες, βιομηχανικές, εμπορικές, τουριστικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις. Πράγματι, ελέγχουν παγκοσμίως το μεγαλύτερο δίκτυο εξόρυξης και εμπορίας χρυσού, διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μετάλλων, μέσα από εταιρείες, όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto και άλλες. Ταυτόχρονα είναι και από τις ισχυρότερες οικογένειες στον χώρο της βιομηχανίας του πετρελαίου.

Στο πέρασμα του 20ου αιώνα, η οικογένεια Ρότσιλντ θεωρείτο ότι είχε υπό τον έλεγχο της -άμεσα ή έμμεσα- σχεδόν τον μισό πλούτο του πλανήτη! Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, μοιάζει να ειδικεύεται στο να «ξεφορτώνει» τα βάρη από τους εθνικούς προϋπολογισμούς υπανάπτυκτων και όχι μόνο, χωρών. Πράγματι, η οικογένεια έχει τη μεγαλύτερη παράδοση στον κόσμο στο εμπόριο χρέους, έχοντας χρηματοδοτήσει δεκάδες κράτη για περισσότερα από 200 χρόνια.

Αποτελεί τη μεγαλύτερη τραπεζική δυναστεία διεθνώς με αμέτρητες εμπλοκές σε χρηματιστηριακές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις. Η ελληνική κρίση, λοιπόν, η οποία και μονοπώλησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, δεν θα μπορούσε να αφήσει τους Ρότσιλντ αδιάφορους.

Η μυστηριώδης συνάντηση

Στη συνάντηση του 2017 με τον Έλληνα πρωθυπουργό δεν έγινε γνωστό ποτέ ποιοι ακριβώς συμμετείχαν. Η επίσημη ανακοίνωση έκανε λόγο «για τους επιτελείς της τράπεζας». Φήμες θέλουν να είναι παρούσα μία Γαλλίδα, η οποία τα τελευταία χρόνια έρχεται συχνά πυκνά στην Αθήνα. Αυτή θεωρείται πως έφερε τον πρωθυπουργό κοντά στην οικογένεια Ρότσιλντ και πλέον εργάζεται για λογαριασμό της κυβέρνησης και όχι μόνο, έχοντας ουσιαστικά αναλάβει το lobbying του ίδιου προσωπικά και της κυβέρνησής του. Ονομάζεται Anne-Laure Kiechel και είναι τρίτη στην ιεραρχία της τράπεζας Rothschild.

Φήμες την θέλουν να βρίσκεται πίσω και από τη βράβευση του πρωθυπουργού από το περιοδικό Politique Internationale και από τον Δικηγορικό Σύλλογο του Παρισιού. Στην συνάντηση εκείνη, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας συνάντησε και τον 37χρονο διάδοχο της δυναστείας, ο οποίος εδώ και λίγες εβδομάδες στέφτηκε βασιλιάς, καθώς βρίσκεται και επίσημα πια στο τιμόνι της οικογένειας και των επιχειρήσεών της.

Πράγματι, κάτω από απόλυτη μυστικότητα, η ηγεσία της γαλλοβρετανικής επενδυτικής τράπεζας Rothschild άλλαξε χέρια. Τα ηνία πέρασαν στον έλεγχο του 37χρονου Αλεξάντερ ντε Ρότσιλντ. Σε μια σπάνια συνέντευξή του στο Manager Magazin το 2012, ρωτήθηκε πότε θα αναλάβει τη διοίκηση της τράπεζας. Εκείνος απάντησε συνετά «όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή».

Εν αναμονή της στιγμής αυτής, ο 75χρονος πατέρας του Ντέιβιντ ντε Ρότσιλντ συνένωσε με επιτυχία τους βραχίονες της εταιρείας στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία σε μια προσπάθεια να ενδυναμώσει τη θέση της έναντι των ανταγωνιστών της. Ο πατέρας του Αλεξάντερ, ο Ντέιβιντ, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από εβραίους γονείς που κατάφεραν να σωθούν από τους διωγμούς των Ναζί στην κατεχόμενη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Εβραίοι του Πετέν, παρίες του Μιτεράν!

Όταν επέστρεψε στην Ευρώπη, ο Ντέιβιντ φοίτησε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι και το 1981 γνώρισε από κοντά το κύμα κρατικοποιήσεων που αποφάσισε ο Φρανσουά Μιτεράν, νεοεκλεγείς με την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο στη συνέχεια ανταμείφθηκε με τέσσερις υπουργούς στην κυβέρνηση. «Εβραίοι υπό τον Πετέν, παρίες υπό τον Μιτεράν, βαρέθηκα πια» είχε γράψει τότε ο βαρόνος Γκι ντε Ρότσιλντ, στην περίφημη ανοικτή επιστολή του στη Le Monde. «Η ανακατασκευή μέσα από τα ερείπια δύο φορές σε μια ζωή είναι πάρα πολύ. 
Συνταξιοδοτημένος με το ζόρι, θεωρώ ότι βρίσκομαι σε απεργία». Αλλά ο Ντέιβιντ και ο εξάδελφος Έρικ το 1986 απέκτησαν το δικαίωμα να ιδρύσουν μια νέα τράπεζα με το οικογενειακό όνομα.

Και πήραν την ευχάριστη εκδίκηση να γίνουν σύμβουλοι της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της τράπεζας Paribas. Δύο μελλοντικοί Γάλλοι πρόεδροι, ο Ζορζ Πομπιντού και ο Εμμανουέλ Μακρόν είχαν εργαστεί εξάλλου για τους «τραπεζίτες των πριγκίπων και τους πρίγκιπες των τραπεζιτών». Το 2008 ο Ντέιβιντ καλωσόρισε στο δυναμικό της τράπεζας τον γιό του Αλεξάντερ. Από τότε ακόμα τον προετοίμαζε προσεκτικά για τη διαδοχή.

Το 2012 ο Αλεξάντερ, ο οποίος περιγράφεται ως έξυπνος, στοχοπροσηλωμένος, μυστικοπαθής και ιδιαίτερα σκληρός, έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου και αναπληρωτής του πατέρα του. Μετά από μια μαθητεία που διήρκησε περίπου μια δεκαετία, ο Αλεξάντρ ντε Ρότσιλντ ανέλαβε τον έλεγχο της τράπεζας με προσωπικό 2.800 άτομα σε 40 χώρες και έσοδα 852.000.000 ευρώ το πρώτο εξάμηνο του προηγούμενου οικονομικού έτους. Είναι πρώτος ξάδελφος του Ναθάνιελ Ρότσιλντ που είναι διευθυντής της RIT Capital Partners και του Ιδρύματος Ρότσιλντ και ο οποίος επισκέπτεται συχνά το σπίτι του πατέρα του στην Κέρκυρα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Αλεξάντερ, όπως και οι πρόγονοί του, θα υπηρετήσει το μότο της οικογένειας, «Concordia, Integritas, Industria», που σημαίνει «Αρμονία, Ακεραιότητα, Βιομηχανία».

SLPress


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση