Ζητείται ηγέτης

Υπέρ της πατρίδος το παν!

Η κατάσταση σε μια χώρα δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Αν κάποιος κάνει τον κόπο και πειθαρχήσει συναισθηματικά ώστε να εξετάσει αμερόληπτα τα δεδομένα, μπορεί να αντιληφθεί αν η εθνική ναυς ακολουθεί τη σωστή ρότα ή αν κλυδωνίζεται επικίνδυνα και τα στεγανά της πλημμυρίζουν με θαλασσόνερα.

Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται. Έχει βρει σε ύφαλο. Βυθίζεται. Η οικτρή κατάληξη που δείχνει ότι θα έχει το συλλογικό ταξίδι οφείλεται στους ανίκανους, ανέμπνευστους, ανεπάγγελτους, αποκομμένους από την κοινωνία, ετερόφωτους και ξενόδουλους καπετάνιους. Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πάσχει από ηγεσία.

Εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχει πνευματικό και ηθικό εκτόπισμα και να φωτοβολεί η αρετή, χάσκει μέλαινα η οπή της χειριστοκρατίας, του κομματισμού, της αμηχανίας απέναντι και στα έκτακτα γεγονότα και στην καθημερινότητα των πολιτών.

Η πατρίδα μας χάνεται σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και οι θολές φιγούρες των πνευματικά ολίγιστων προσπαθούν να συγκαλύψουν την τραγική αλήθεια με μπαγιάτικες δημοκοπίες και αφόρητα κλισέ που έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό σ' Ανατολή και Δύση.

Το κράτος καταρρέει, οι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα την ίδια στιγμή που πραγματοποιείται εποικισμός από αλλόφυλα και αλλόθρησκα στοιχεία. Ο πληθυσμός φθίνει. Η αχρηστία της πολιτικής ηγεσίας μας έχει φτάσει σε σημείο να μετράμε απώλειες πολέμου σε ειρηνική περίοδο! Περίπου στο εκατομμύριο υπολογίζονται εκείνοι που λόγω της οικονομικής κρίσης μετανάστευσαν στο εξωτερικό για το μεροκάματο. Η υπογεννητικότητα αποξηραίνει τον εθνικό κορμό και δίπλα η Τουρκία θεριεύει κι αγριεύει.

Εθνική κυριαρχία δεν ασκείται. Ακόμα και για τα φραγκοδίφραγκα πρέπει πρώτα να δώσουν άδεια οι ξένοι, που βιάζονται να εκποιηθεί ό,τι έχει και δεν έχει το καθημαγμένο κράτος.

Οι Έλληνες έχουν αφεθεί τόσο στην τύχη τους ώστε μια πλημμύρα πνίγει δεκάδες, μια πυρκαγιά προκαλεί εκατόμβη και η εγκληματικότητα σαρώνει κάθε τετραγωνικό εκατοστό της επικράτειας.

Για όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα χρειάζεται επειγόντως ΗΓΕΤΗΣ! Η Ελλάδα έχει την άμεση ανάγκη ενός αναστήματος σαν αυτό του Καποδίστρια, που θα αναλάβει τα ηνία της πολιτικής εξουσίας και θα περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί δίνοντας θάρρος, έμπνευση και το δικό του καλό προσωπικό παράδειγμα στον φιλότιμο λαό μας. Να τα γκρεμίσει όλα και να τα χτίσει όλα από την αρχή.

Στην κατ' ευφημισμόν πνευματική «ελίτ» της Ελλάδας, που πάντα εξαρτάται από το δημόσιο χρήμα, αρέσουν τα μισόλογα, οι υπεκφυγές και οι δημόσιες σχέσεις με όσους έχουν καταστρέψει έθνος και λαό. Γι' αυτό προσπαθεί να περάσει την παραπλανητική ιδέα ότι «φταίει το σύστημα».
Εωσφορικής συλλήψεως σοφιστεία ετούτο. Λες και το περιβόητο «σύστημα» φτιάχτηκε από μόνο του ή προσγειώθηκε εν μέσω νεφέλης στην Ελλάδα. Αυτό το «σύστημα» το σκαρφίστηκαν άνθρωποι: και τους νόμους περί ευθύνης υπουργών και το άρθρο του Συντάγματος που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και τα προνόμια των συνδικαλιστών και τη μη λογοδοσία του Δημοσίου προς τους πολίτες.

Κυβερνητικά στελέχη περικύκλωσαν με νομοσχέδια, προεδρικά διατάγματα και συνταγματικά άρθρα τούς πολίτες και πήραν πράσινο φως από τους πρωθυπουργούς για να το κάνουν αυτό. Οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στην παρακμή έγραψαν και υπέγραψαν την καταδίκη μας και αυτοί πρέπει να εξοβελιστούν από τον δημόσιο βίο. Αλλάζοντας τα πρόσωπα αλλάζει και το «σύστημα».

Μόνο ένας νέος, πραγματικός ηγέτης με εθνικό σχέδιο, γνώσεις, ηθική και πολιτική υπεροχή, έξωθεν καλή μαρτυρία και εμπεριστατωμένη άποψη για τον διεθνή περίγυρο της Ελλάδας θα μπορούσε να μας βγάλει από τη λάσπη που μας πνίγει, να μας γλιτώσει από τη λαίλαπα των μετρίων που αυτοσυστήνονται ως... αρχηγοί και οι άλλοι κάνουν πως τους πιστεύουν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι με τους υπάρχοντες έχουμε φτάσει όχι στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε της Ιστορίας.

Ένας ικανός κυβερνήτης θα μπορούσε να κάνει πολλά για την Ελλάδα, αν είχε και τις δυνατότητες για να το πράξει - χωρίς εμπόδια τυπικού χαρακτήρα. Χωρίς να του δένουν τα χέρια οι νόμοι (κυρίως της Μεταπολίτευσης) που συγκαλύπτουν τη διαφθορά. Να μπορέσει, πριν απ' όλα, να διευκολύνει τις Αρχές να απονείμουν δικαιοσύνη για όλα όσα έχουν διαπράξει σε βάρος του Ελληνισμού οι επίορκοι εκλεγμένοι και μη. Να έχει έκτακτες εξουσίες ώστε να στείλει για τα περαιτέρω όλους εκείνους που καλύπτουν σήμερα τον παράνομο πλουτισμό τους και τα άλλα εγκλήματά τους πίσω από παραγραφές και νομικίστικα τερτίπια. Να ξαναφτιάξει τη χώρα σε σωστά θεμέλια. Χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, χωρίς χωροταξικές παρανομίες και, κυρίως, να βάλει τέλος στην ανομία.

Ύψιστος νόμος, η σωτηρία της πατρίδας! Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όμως, για να μπορέσει να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξαναχτίσει, πρέπει να έχει υπερεξουσίες που δεν προβλέπονται από το υπάρχον πολίτευμα. Εκτός κι αν στηριχθεί διακομματικά και με ευρύτατη πλειοψηφία, για να σωθεί ό,τι σώζεται. Όμως τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχουν δείξει τέτοια διάθεση. Νοιάζονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Η εύρεση εθνικού κυβερνήτη αντάξιου της ελληνικής Ιστορίας δεν είναι απλά μια ευχή, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης στον σκληρό κόσμο μας. Και μια τέτοια προσωπικότητα θα έπρεπε να στηριχτεί από όλους. Για την ώρα, μια τέτοια μορφή δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

Δημοκρατία





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση