Γαβρόγλου, ψεύδεται και εμπαίζει τον ελληνικό λαό για το μάθημα των Θρησκευτικών

Σε πρόσφατη συνέντευξη του(29/9/2017), ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Γαβρόγλου, δήλωσε για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, ότι «Στο βιβλίο έχουν γίνει αλλαγές, μετά από συζητήσεις με την Εκκλησία οι οποίες και τις δέχθηκε. Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο συνύπαρξης παρά τις διαφορές μας» (sic!). Σε περίπτωση που η μεταφορά στον τύπο της συνέντευξης του κ. Υπουργού είναι ορθή, οφείλουμε, κατ΄ αρχάς, να εκφράσουμε τη θλίψη μας για τα γραμματικά σφάλματα και την κακή χρήση της ελληνικής(sic!). Επί της ουσίας, εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για τον τρόπο με τον οποίο ο Υπουργός συμπεριφέρεται στον ελληνικό λαό, παραπλανώντας τον με ασύστολα ψεύδη. 

Για την αποκατάσταση της αλήθειας, αναφέρουμε τα εξής: Στις 27 Ιουνίου 2017, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε έκτακτη Συνεδρίασή της για το μάθημα των Θρησκευτικών, αποφάσισε τη συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο. Το ανακοινωθέν της Ιεραρχίας κατέληγε, αναφέροντας επί λέξει ότι: «Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, αφού ενημερώθηκε περί των αποτελεσμάτων του διαλόγου μεταξύ της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής και της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας, αποφάσισε την συνέχιση του διαλόγου υπό της ιδίας Επιτροπής διά την παρακολούθηση του υλικού των νέων βιβλίων πριν αυτά τυπωθούν». Επομένως, η Εκκλησία ενημερώθηκε για τα αποτελέσματα του διαλόγου δεν αποφάσισε υπέρ των νέων Προγραμμάτων! Μήπως, ο Υπουργός Παιδείας έχει δυσκολίες στην ελληνική γλώσσα και δεν κατανοεί ότι διαφορετικό είναι το εννοιολογικό περιεχόμενο της λέξης «ενημερώθηκε» και διαφορετικό της λέξης «αποφάσισε»; Αν κατανοεί τις διαφορές, αλλά επιμένει να διαστρεβλώνει όσα αποφασίστηκαν από την Εκκλησία, τότε παραπλανά σκοπίμως τον ελληνικό λαό και προκαλεί με σκαιό τρόπο την Εκκλησία.

Σε κάθε περίπτωση, μετά και από αυτές τις δηλώσεις του κ. Υπουργού αλλά και τις διαμαρτυρίες των γονέων, οι θεολόγοι, οι γονείς και όλος ο ελληνικός λαός, αναμένουν την απάντηση της Εκκλησίας, για το αν ισχύουν όσα της καταμαρτυρεί ο κ. Υπουργός. Αν πάλι δεν ισχύουν, αυτά που διαδίδει ο κ. Υπουργός, τότε αυτός διαδίδει ψευδείς ειδήσεις σε βάρος της Εκκλησίας, υποκαθιστώντας το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Συνόδου και ενεργώντας, κυριολεκτικά, ως εκπρόσωπός της. Δεν είναι δυνατόν για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, που αφορά τη χριστιανική αγωγή των ορθοδόξων νέων να αισθάνονται οι γονείς αφενός την πνευματική διάβρωση και αποδόμηση που επιχειρεί η πολιτεία σε βάρος των παιδιών τους και, αφετέρου, την πνευματική σιωπή και ουδετερότητα της μητέρας Εκκλησίας.

Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Γαβρόγλου απαξίωσε τις αντιδράσεις των γονέων που επιστρέφουν τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία ή ζητούν την απαλλαγή των παιδιών τους από τις συγκεκριμένες πολυθρησκειακές διδακτικές ενότητες, χαρακτηρίζοντας «μεμονωμένες» τις όποιες αντιδράσεις και, κατά συνέπεια, θεωρώντας το θέμα ότι «δεν αξίζει καν να το σχολιάσουμε».

Ο κ. Υπουργός προφανώς δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος των αντιδράσεων, των εκπαιδευτικών που διδάσκουν το μάθημα και του λαού, που σιγά – σιγά καταλαβαίνει τι προωθείται μέσα από αυτά τα Προγράμματα.   

Ωστόσο ο κ. Γαβρόγλου οφείλει να αντιμετωπίσει το θέμα, με την ανάλογη σοβαρότητα που αυτό έχει και να απαντήσει ή μάλλον να απολογηθεί υπεύθυνα στους γονείς και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό για τα παρακάτω:

1. Γιατί το Υπουργείο του έχει πάρει απόφαση και επιτρέπει σε μειονοτικές ομάδες, όπως, για παράδειγμα, εκείνες των Μουσουλμάνων, των Ρωμαιοκαθολικών ή των Εβραίων μαθητών να διδάσκονται στα σχολεία τους αμιγώς, ως θρησκευτικά, μόνον τη δική τους πίστη και οι ορθόδοξοι μαθητές που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του μαθητικού πληθυσμού να έχουν αυτή την άνιση και αντισυνταγματική μεταχείριση, δηλαδή να διδάσκονται, όχι τη δική τους πίστη, αλλά όλες τις θρησκείες και μάλιστα πολτοποιημένες στις ίδιες ενότητες;
2. Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, με μια υπουργική Απόφαση, που αφορά τα Προγράμματα ή τα Βιβλία των Θρησκευτικών, να παραβιάζει και στην ουσία καταργεί το Σύνταγμα(άρθρο 16 παρ. 2), την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου και τον -σε εφαρμογή του Συντάγματος ισχύοντα- εκπαιδευτικό νόμο 1566/1985 ο οποίος, μάλιστα, προβλέπει ότι η παιδεία υποβοηθά τους μαθητές «να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης»;
3. Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, να αγνοεί το ευρωπαϊκό δίκαιο και να μην λαμβάνει υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 20ής Ιουλ. 2007  (υπόθεση Folgero κατά Νορβηγίας), η οποία καταδικάζει τη Νορβηγία, διότι εισήγαγε στα δημόσια σχολεία ύλη μαθήματος θρησκευτικών, όμοια με την του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή ύλη πολυθρησκευτική;
4. Γιατί παραβιάζει εν γνώσει του, με το νέο πολυθρησκειακό Πρόγραμμα και τους φακέλους για το μάθημα των Θρησκευτικών το άρθρο 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο επιβάλλει στα Ευρωπαϊκά Κράτη την υποχρέωση να εισάγουν ύλη μαθήματος Θρησκευτικών, σύμφωνη προς τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων;
5. Γιατί προκαλεί τη συνείδηση των ορθοδόξων γονέων, οι οποίοι, ως μέλη της επικρατούσας στη χώρα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωρίζουν καλώς ότι η Ορθόδοξη Πίστη ορίζει σαφώς το περιεχόμενό της και κάθε τι αλλότριο αυτής της πίστης είναι αντίθετο με την πίστη των παιδιών τους, διότι, ιδιαίτερα για την ηλικία και την κρίση που διαθέτουν, εγκυμονεί τον κίνδυνο άρνησης της οικείας πίστεως και προσχώρησης σε άλλη δοξασία;

Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός οφείλει να γνωρίζει την αλήθεια, και από την Πολιτεία και από την Εκκλησία του!
Δελτίο Τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση