“Εσύ σε τι Θεό πιστεύεις, ρε…;”

Ο πασίγνωστος πια πατήρ Κλεομένης ανήκει, απ’ όσο ξέρω, στην Ορθόδοξη Εκκλησία του πατρώου ημερολογίου. Η Εκκλησία του Χριστού είναι Μία και Καθ-Ολική, όμως οι Έλληνες Ιεράρχες κατάφεραν να την σπάσουν σε δύο κομμάτια (προς το παρόν, γιατί έπεται συνέχεια…), με αιτία για τους μεν αφορμή για τους δε το νέο ημερολόγιο που υιοθετήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση το 1923 και, γενόμενο αποδεκτό από την τότε Διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος, επέφερε αλλαγές στο εορτολόγιο.

Και συγκεκριμένα όλες οι εορτές, πλην του Πασχάλιου κύκλου, μετατοπίστηκαν κατά 13 ημέρες προς τα πίσω. Μερικοί ιεράρχες αλλά και λαϊκοί θεώρησαν ότι αυτό αντίκειται στην καθιερωμένη θέσπιση των εορτών από του Αγίους Πατέρες της Ορθοδοξίας και για το λόγο αυτό αποσχίσθηκαν από τους υπόλοιπους και υπέστησαν ανηλεείς διωγμούς, όπως ακριβώς θα υποστούν και σήμερα ανηλεείς διωγμούς όσοι αντιταχθούν στην παν-“θρησκεία”. Αποτελούν δε μέχρι σήμερα τους λεγόμενους Ορθοδόξους Χριστιανούς του Πατρώου ημερολογίου, το οποίο ακολουθείται και από το Άγιο Όρος.

Κάνω αυτή τη διευκρίνηση για να μη θεωρήσει κάποιος ότι θα γράψω τα παρακάτω για τον π. Κλεομένη, επειδή είμαστε μέλη της ίδιας Εκκλησίας και “ευλογώ τα γένια των πατέρων της”! Είμαι μέλος της Εκκλησίας του νέου ημερολογίου, όμως επίμονα θέλω να πιστεύω ότι είμαι μέλος της Μίας, Αγίας, Καθ-Ολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού και ο νοών νοήτω.

Λοιπόν, ο πάτερ Κλεομένης μένει πιστός στο Κλέος (τη Δόξα) του Θεού, με έναν εντελώς αυθόρμητο τρόπο. Δεν κάνει “εγκεφαλικά” κηρύγματα της πίστεώς του. Απλά την προβάλλει με μια παιδική αθωότητα, αλλά ταυτόχρονα με τεράστια δύναμη πράξεως. Προβάλλει την πίστη του με ανυπέρβλητη βεβαιότητα και δύναμη ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Νικητής που θα διαλύσει όλα τα έργα και τους “ιστούς της αράχνης” του διαβόλου, που έχει πλέξει γύρω από την ανθρωπότητα για να την πνίξει.

Τόση βεβαιότητα και δύναμη πίστεως έχει, που πραγματικά λειτουργεί σαν ένας σίφουνας που μας συμπαρασύρει όλους (όσοι είναι χριστιανοί μέσα στην καρδιά τους και όχι από συνήθεια, γιατί “έτσι το βρήκαν”) στην ευλογημένη δίνη τού εν Χριστώ ενθουσιασμού.

Προσέξτε την ατάκα του προς τον αστυνομικό Διοικητή της Θεσσαλονίκης: “Εσύ σε τι Θεό πιστεύεις, ρε; στον διάβολο;” Είναι τόσος ο αθώος αυθορμητισμός του, που δεν παλεύεται από κανέναν “αντίπαλο”. Ο αντίπαλος είναι ήδη ηττημένος, είτε απαντήσει είτε όχι σε μια τέτοια ατάκα, εφ όσον σε τι “θεό” πιστεύει γίνεται ολοφάνερο από τη στάση και τη συμπεριφορά του. Η ερώτηση φέρνει στην επιφάνεια την αλήθεια.

Προσέξτε τώρα τη στιχομυθία του με τον υπεύθυνο του πραγματικά δαιμονικού θεατρικού έργου, που ανέβηκε στο Θέατρο “Αλέξανδρος” στη Θεσσαλονίκη. “Το έργο είναι βλάσφημο προς τον κύριό μας Ιησού Χριστό και την Παναγία μας”. Λόγος νέτος και σκέτος, καθαρός και ξάστερος. “Όχι, δεν είναι βλάσφημο” μισοψελλίζει ο άλλος, δείχνοντας ότι δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος αυτό που λέει. Η αμεσότητα του π. Κλεομένη, έφερε και πάλι στο φως τη δειλία και την υποκρισία των ανθρώπων, που για λίγο χρήμα υπερασπίζονται πράγματα, που δε θα ήθελαν να τα υπερασπίζονται.

Και δε φείδεται αυθόρμητων χαρακτηρισμών ο π. Κλεομένης. Ανταποδίδει την ύβρη στην πρωταγωνίστρια του έργου (μη συγκρίσιμη βέβαια με τη δική της ύβρη προς την Θεομήτορα): “αυτή η πατσαβούρα η Σαμαρά…” Έχει το σθένος η Σαμαρά να αντισταθεί ή και να μηδενίσει αυτόν τον χαρακτηρισμό; Πώς, αφού η ίδια επιτελεί ύβρη προς το Πρόσωπο της Παναγίας, ένα Πρόσωπο το οποίον αγαπάται και τιμάται από εκατομμύρια πιστούς;

Τι να απαντήσει η Σαμαρά; “Γιατί με αποκαλείς πατσαβούρα;” εφ’ όσον αυτό το αποδεικνύουν οι πράξεις της, που δεν τιμούν και δεν σέβονται μια άλλη “Γυναίκα”-πρότυπο μυριάδων άλλων; Ο αυθορμητισμός του π. Κλεομένη έκανε πάλι το θαύμα του: απέδωσε την ύβριν εκεί που άρμοζε να αποδοθεί. Λοιδορώντας την πίστη και τα ιερά άλλων ανθρώπων η Σαμαρά, τι πιο φυσικό να λοιδορείται η ίδια;

Και ποια ωραιότερη για την περίπτωση και πλέον κατάληλλη λέξη από την “πατσαβούρα”, ένα παλιόπανο για τη “σαβούρα της βρωμιάς”; Δεν γνωρίζει από “τυπικές” ευγένειες ο π. Κλεομένης. Διέπραξες ασέβεια προς τα πανάγια της Ορθοδοξίας; Ούτε εγώ θα σε σεβαστώ! Ένας αυθορμητισμός, που πραγματικά σκίζει όλες τις μάσκες και σπάει όλα τα κόκαλα του κατεστημένου.

Είναι πραγματικά συναρπαστικός ο αυθορμητισμός του, η άδολη από την καρδιά πίστη του, οι αγώνες μ’ έναν τρόπο που σε κάνει να μειδιάς, αλλά και να θαυμάζεις. Είναι σαν να λέει: “Εγώ πιστεύω στο Χριστό και θα σας νικήσω όλους τους αντί-Χριστους, μόνος μου εγώ”!

Πάτερ Κλεομένη, μείνε ταπεινός, γιατί η μεγάλη δημοσιότητα φθείρει. Κι αν μείνεις ταπεινός, ναι εσύ μόνος σου, με την πίστη σου ότι μέσα από σένα ενεργεί ο Δυνατός, μπορείς να τους νικήσεις όλους όσους εναντιώνονται στην Άγια Δύναμή Του!! Απλά επειδή κοντά σου θα ελκύσεις και πάρα πολλούς άλλους Χριστιανούς και θα τους κάνεις ζηλωτές και διά “Χριστόν σαλούς”. Γιατί μόνο μια τέτοια θεϊκή τρέλα, μπορεί να κατανικήσει τη σατανική δομή του κατεστημένου, που στην Ελλάδα έχει συσσωρεύσει και ενεργοποιήσει όλες τις “ειδικές” της δυνάμεις. Γιατί κατ’ αυτούς η Ελλάδα και ό,τι αντιπροσωπεύει πρέπει να πεθάνει.
 

Είχα τελειώσει αυτές τις λίγες γραμμές “λόγου ψυχής”, όταν έμαθα για την επίθεση που δέχτηκε ο ιερός λόχος και ο π. Κλεομένης από “αναρχικούς” στο σταθμό ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι. Προσθέτω μόνον τα παρακάτω.

Πρόσεχε πατέρα Κλεομένη. Πρόσεχε μην πάθεις κάποιο “τυχαίο ατύχημα”, γιατί έχεις πολύ μπει στα ρουθούνια του κατεστημένου και σε λίγο θα κινδυνεύει να σκάσει -και από το κακό του! Αλλά αν ο Κύριος επιτρέψει να πάθεις “τυχαίο ατύχημα”, εσύ μεν θα έχεις ανέβει στη χορεία των Νεομαρτύρων, το δε έργο σου θα συνεχιστεί ακόμα πιο δυνατό, από όσους θα σε ανυψώσουν σε πρότυπο αγώνα κατά του “άρχοντος του σκότους” και των τέκνων του.

Υ.Γ. Για τις τηλε-κατευθυνόμενες αγέλες των “αναρχικών” παραπέμπω σε δύο πρόσφατα , εξαιρετικά άρθρα για το θέμα αυτό που αναρτήθηκαν στο “Ας Μιλήσουμε Επιτέλους” (εδώ) και (εδώ) και στα σχόλιά τους.

Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
"Δες το Όλον"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση