Το Αιγαίο δεν σηκώνει... παιχνίδια

Γράφει ο Νίκος Γ. Δρόσος

Η προσπάθεια εξαγωγής της εσωτερικής κρίσης που διανύει και η επίδειξη νέων προκλήσεων εκ μέρους της Τουρκίας αναφορικά με το Αιγαίο, οφείλουν να αντιμετωπιστούν νηφάλια και κυρίως με κλίμα ομοψυχίας εκ μέρους του πολιτικού προσωπικού της Ελλάδας.

Τα εθνικά ζητήματα δεν προσφέρονται για πολιτικού χαρακτήρα αντιπαραθέσεις, καθώς όποτε η χώρα μας τα ενέπλεξε με την εσωτερική πολιτική της σκηνή, εξήλθε οικτρά ζημιωμένη.

Υπό το πρίσμα αυτό, η ομοφωνία που διαφάνηκε εκ μέρους του πολιτικού κόσμου της χώρας, κατά την έκφραση της αντίδρασής του στις τελευταίες προκλήσεις της Άγκυρας, αποτελεί όχι μόνον ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά οφείλει να αναβαθμιστεί και ποιοτικά, με τη σφραγίδα του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα οφείλει να εμφανιστεί απολύτως ομόθυμη και συντεταγμένη σε μια εθνική γραμμή ως προς τα ζητήματα του Αιγαίου, εμμένοντας κατά τρόπο κατηγορηματικό στην τήρηση του Διεθνούς Δικαίου, τμήμα του οποίου ευλόγως είναι η Συνθήκη της Λωζάνης.

Ταυτόχρονα, οφείλει να κινητοποιήσει τα διεθνή φόρα αλλά και τους συμμάχους της σε αυτές τις νέες τουρκικές προκλήσεις, αξιώνοντας τη συνδρομή τους σε περίπτωση παραβίασης της διεθνούς νομιμότητας.

Προς την κατεύθυνση αυτή, ευλόγως, πέραν του ΟΗΕ, η ενεργός συνδρομή της ΕΕ είναι απαραίτητη, καθώς ένα κράτος που διεκδικεί την ένταξή του στους κόλπους της, όπως η Τουρκία, όχι μόνον δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία ενός υφιστάμενου κράτους μέλους της ΕΕ, της Κύπρου, αλλά εμφανίζεται να αμφισβητεί και εκείνην ενός ακόμη, της Ελλάδας.

Πολιτικές «Πόντιου Πιλάτου» και επίκληση «εκκρεμών διμερών ζητημάτων» εδώ, όπως είδαμε πρόσφατα εκ μέρους του αρμόδιου για θέματα Διεύρυνσης Επιτρόπου Γιοχάνες Χαν, για το λεγόμενο θέμα της «Τσαμουριάς», δεν χωρούν.

Όμως, όσο δεν προσφέρονται τα ζητήματα αυτά για ασκήσεις πολιτικού χαρακτήρα, άλλο τόσο οφείλουμε να απόσχουμε από τυχόν σπασμωδικές ή αμήχανες κινήσεις που προδίδουν την έλλειψη αυτοπεποίθησης.

Στην περίπτωση της Τουρκίας, πολιτικές κατευνασμού δεν χωρούν, ούτε αποδίδουν, όπως διαχρονικά έχει αποδειχθεί.

Αντίθετα, η επίδειξη αμετακίνητης αποφασιστικότητας στην προάσπιση της διεθνούς νομιμότητας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, με κάθε πρόσφορο τρόπο, συνιστά τη μόνη δόκιμη οδό.

Για την επίτευξη του στόχου αυτού, ωστόσο, η ομοψυχία αποτελεί προϋπόθεση, κατά ακριβώς τον ίδιο τρόπο που απαιτείται η αποφυγή ιδεοληπτικών προσεγγίσεων, από όπου κι αν αυτές προέρχονται.

Υπό τις συνθήκες αυτές, η κυβέρνηση οφείλει να επιδείξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της σημερινής στη διαχείριση του μεταναστευτικού - προσφυγικού ζητήματος και να αποσυμφορήσει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από πηγές έντασης, δίνοντας συνάμα τέλος και στο καθημερινό δράμα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων σε αυτά.

Η αύξηση των πιέσεων που θέτει στη χώρα μας το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερα πιθανή, υπό το φως της τροπής που λαμβάνουν οι σχέσεις μας με τη γείτονα και οφείλουμε να μην εμφανιστούμε απροετοίμαστοι ή εμφορούμενοι από ιδεοληψίες για ακόμη μία φορά.

Η ανάγκη εξασφάλισης ομοψυχίας και ενιαίας γραμμής στα εθνικά ζητήματα εκ μέρους του πολιτικού κόσμου είναι σαφής, όμως ας μη γελιόμαστε. Αποτελεί ευθύνη της κυβέρνησης η έκφραση αυτής της γραμμής και σε αυτήν εναπόκειται τελικά ο χειρισμός και αυτής της κρίσης.

Το Αιγαίο, πέραν ψαριών και πετρελαϊκών κοιτασμάτων, μπορεί να κρύβει και πολλά άλλα για τη χώρα μας. Ας επιδείξουμε τη δέουσα σοβαρότητα...

Πηγή Euro2day

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση