Ο Τσίπρας δεν θέλει η εθνική κυριαρχία να υπερτερεί των κανόνων της Ε.Ε.!

Όταν υπάρχει απαιδευσία στην άσκηση της πολιτικής, πολλά μπορείς να πεις και να πράξεις, που θα στραφούν κάποτε εναντίον σου. Ένα από ελλείμματα που έχει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι, ότι ενώ έχει γεμίσει η χώρα από απίθανες σχολές, για να βολευτούν αφενός οι «δικοί» μας καθηγητές, σε όποιο αντικείμενο έχουν ειδικευθεί, και αφετέρου οι μαγαζάτορες και οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, δεν προβλέφθηκε ποτέ να ιδρυθούν και δύο σχολές απολύτως απαραίτητες.

Σχολή γονέων και σχολή πολιτικών. Για το πρώτο έλλειμμα δεν είναι του παρόντος να συζητήσουμε. Για το δεύτερο σπεύδω να πω, ότι σχολές πολιτικών επιστημών έχουμε πολλές, σχολή εφαρμοσμένης πολιτικής δεν έχουμε. Υπό την έννοια ότι παραλλήλως με την θεωρητική κατάρτιση, να απαιτείται και η γνώση της έμπρακτης εφαρμογής.

Παλαιός πολιτικός μου είπε, πως το έλλειμμα αυτό καλύπτεται από την θητεία των νέων σε κομματικά ή πολιτικά των βουλευτών γραφεία. Πράγματι, αποκτάται εμπειρία, αλλά ισχύει και το «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Όμως κι εδώ ελλείπει, ένα άλλο στοιχείο. Η εμπειρία διοίκησης έστω και περιπτέρου, όπως λέγεται καθ’ υπερβολή.

Αυτό είναι και το έλλειμμα του κ. πρωθυπουργού, ο οποίος διδάχτηκε την θεωρητική πολιτική υπό μαρξιστική σκοπιά, και επιχειρεί να συμβιβάσει τα ιδεολογικά στερεότυπα που βιώνει, με την στροφή στην οποία ταχύτατα υποχρεώθηκε προς υπηρέτηση του καπιταλισμού. Και μπορεί οι προ-προπαππούδες μας να έλεγαν «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι», αυτό όμως δεν ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις.

Ο κ. πρωθυπουργός, προκειμένου να κακίσει τις χώρες που έκλεισαν τα σύνορά τους σε πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, παρά την απόφαση των ιδίων να πράξουν άλως, δήλωσε: «Δεν μπορεί η λογική της εθνικής κυριαρχίας να υπερτερεί έναντι των κοινών ευρωπαϊκών κανόνων, όταν πρόκειται για το προσφυγικό πρόβλημα», ανέφερε στο Παρίσι, μιλώντας στην συνάντηση στελεχών της Ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας, με θέμα "η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει"».

Κατ’ αρχάς, θέτει ένα σοβαρό πρόβλημα, της απώλειας μέρους της εθνικής κυριαρχίας, με την συμμετοχή μιας χώρας σε διεθνή οργανισμό. Και φυσικά αφορά όλες τις περιπτώσεις, και όχι όπως θέλησε ταχυδακτυλουργικώς να το περιορίσει μόνον ως προς το προσφυγικό.
Είναι αλήθεια, πως ποτέ δεν ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός, αν αποδέχεται αυτήν την απώλεια, λόγω του ότι τόσο στην είσοδό μας στην ΕΟΚ, όσο και στην ΟΝΕ, επρόκειτο περί κυβερνητικών αποφάσεων, και μάλιστα χωρίς η Βουλή να αποφασίσει με αυξημένη πλειοψηφία (με 175 ψήφους στην ΕΟΚ), όπως όταν πρόκειται για αναθεώρηση του Συντάγματος, αφού για υποκατάστασή του πρόκειται.

«Σήμερα, που είμαστε μπροστά σε μία κρίση που υπερβαίνει ολόκληρη την Ευρώπη, είπε ο κ. πρωθυπουργός, δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες και μπορούν κάποιες χώρες, στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας, να κλείνουν τα σύνορα». Επομένως, υπάρχει η επίσημη δήλωση της σημερινής κυβέρνησης, η οποία αποδέχεται -και αυτή- την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας σε συλλογικό όργανο, στο οποίο συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, η Σλοβακία, η Σλοβενία και άλλες χώρες παρόμοιας δυναμικής την διεθνή σκηνή.

Όμως, πάντοτε η Αριστερά αντιδρούσε στην παραχώρηση δικαιωμάτων στους ξένους. Και όχι μόνον με το σύνθημα «Η Ελλάδα στους Έλληνες», αλλά με συνεχείς καταγγελίες για παραβιάσεις «λαϊκών δικαιωμάτων». Ο κ. Τσίπρας, με την επίσημη αυτή δήλωση, δεν ζημιώνει τις καταγγελλόμενες χώρες που κλείνουν τα σύνορα, αλλά «δένει» τα χέρια της χώρας μας, όταν κάποτε αμφισβητήσει ευρωπαϊκή οδηγία βλαπτική για τα εθνικά μας συμφέροντα. Βεβαίως, είναι συνεπής στην διεθνιστική ιδεολογία περί κατάργησης των εθνών (ο μαρξισμός και ο καπιταλισμός έχουν ταυτόσημη θέση επ’ αυτού).

Δεν γνωρίζω, αν αποφασίσουμε κάποτε να συζητήσουμε στα σοβαρά αυτό το θέμα, επειδή ακρίτως αποδεχθήκαμε την άποψη της Νέας Τάξης, ότι τα «εθνικά κράτη» τελείωσαν, τώρα οδηγούμαστε στην Παγκόσμια αρχή, όπως προπαγάνδιζε και ο κ. Γ. Παπανδρέου, και άλλοι «λαγοί» των ισχυρών.

Πρέπει να το πράξουμε, επειδή το επόμενο μέτρο που θα πάρει η Ε.Ε. -αν δεν διαλυθεί έως τότε- είναι η λήψη αποφάσεων να λαμβάνεται με την πλειοψηφία των μελών του Ευρωκοινοβουλίου χωρίς βέτο. Τότε είναι που θα υπάρξει πλήρης απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, για την οποία όμως δεν θα στενοχωρηθεί ο κ. πρωθυπουργός.

Μακεδών
Πηγή Voria



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση