Ρητορικό Μουζάλειον

«Κατά πόσο η Ευρώπη είναι ενωμένη ή όχι;», είναι το ζήτημα για την Ελλάδα, δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, προσερχόμενος στο Συμβούλιο των Υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ σήμερα στις Βρυξέλλες.

Αυτόν εγώ τον συμπαθώ, με την έννοια ότι μου είναι λιγότερο αντιπαθής από τους υπόλοιπους υπουργούς. Όμως κάνει κάτι ερωτήσεις! Μα κάτι ερωτήσεις! «Κατά πόσο η Ευρώπη είναι ενωμένη ή όχι;». Ας μας απαντήσει, λοιπόν, ο ίδιος.

Σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση όπου η Ελλάδα στήνει κώλο για να παραμείνει στους βοθρώδεις κόλπους της, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση στήνει κώλο για να μην αποχωρήσει η Αγγλία, πόσο ενωμένη να είναι αυτή η Ένωση και πόσο ισοτίμως… ενωμένα είναι τα μέλη της;

Σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση όπου στην οποιαδήποτε κρίση η κάθε χώρα βγάζει απ’ έξω την ουρά της, κοιτάει την πάρτη της, το συμφέρον της και προσπαθεί να αποφύγει τις ευθύνες της, πόσο ενωμένη να είναι αυτή η Ένωση;

Σε μία Ένωση όπου η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα καμιάς μονομερούς ενέργειας προς την κατεύθυνση της σωτηρίας του λαού της από την οικονομική κρίση, αλλά το κάθε κρατίδιο – απόβρασμα της Ιστορίας που συνεργάστηκε με τους Ναζί στον Β’Π.Π. αποφασίζει να δράσει μονομερώς σήμερα για να προστατεύσει την καθαρότητα της φυλής του, όπως τότε… Πόσο ενωμένη να είναι άραγε αυτή η Ένωση;

Σε μία Ενωμένη Ευρώπη του ευρώ όπου η Γερμανία πλουτίζει από την κατάντια άλλων μελών της Ένωσης και αναπτύσσεται εις βάρος εκείνων που φτωχαίνουν όλο και περισσότερο, πόσο Ένωση να είναι αυτή η Ένωση;

Σε μία Ενωμένη Ευρώπη όπου οι Συνθήκες που έχουν υπογραφεί απ’ όλα τα μέλη της παύουν να τηρούνται όποτε καυλώσει τον κάθε δορυφόρο της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και ξαναϊσχύουν όπως και όποτε ξανακαυλώσει την κάθε φασιστομούρικη κυβέρνηση, πόσο ενωμένη να είναι αυτή η Ευρώπη;

Σε μία Ενωμένη Ευρώπη όπου οι αδύναμες χώρες απειλούνται, εκβιάζονται, χρησιμοποιούνται ακόμη κι από το τελευταίο τσογλανάκι που φαντασιώνεται στρατόπεδα συγκέντρωσης και στολές των Ες – Ες, πόσο ενωμένη να είναι μια τέτοια Ένωση;

Ε, δεν είναι ενωμένη η Ευρώπη. Ούτε οι κλίκες της Γερμανίας μπορούν να θεωρηθούν Ευρωπαϊκή Ένωση. Κλίκα είναι. Μαφία. Και τώρα που απαντήθηκε το Ρητορικόν Μουζάλειον ερώτημα, ας ρωτήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας. Για ποιο λόγο μένουμε σε αυτό το ξενοφοβικό ρατσιστικό έκτρωμα; Γιατί συνεχίζουμε να δεχόμαστε τις παρθενοραφές της Γερμανίας η οποία υποκρίνεται την ευαίσθητη ενώ ταυτόχρονα βάζει τους ΑυστροΟυγγροΤσεχοΣκοπιανούς της λακέδες να κάνουν τη βρώμικη δουλειά;

Γιατί παραμένουμε στην ευρωζώνη εκλιπαρώντας για μια καλή αξιολόγηση – βαθμολόγηση σαν χεσμένοι μαθητές, ενώ όλοι ξέρουμε ότι με τα Μνημόνια και τη γιγάντωση των χρεών πάμε ντουγρού στον γκρεμό; Γιατί τάχα μου και δήθεν κάνουμε μαγκίτσες και απειλούμε με βέτο από τη στιγμή που σαν ιδανικές κλασομπανιέρες δεν θα κάνουμε τίποτα από αυτά και πάλι θα γίνουμε ρεζίλι;

Γιατί ζητάμε γονατιστοί να μείνουμε στη Σέγκεν ενώ η έξοδος από τη Σέγκεν είναι η μόνη λύση για να μειωθούν οι προσφυγικές ροές προς την Ελλάδα; Γιατί μαλακιζόμαστε με Δουβλίνα 2 και συμμετοχές σε Συνόδους Κορυφής ηλιθίων, άβουλων και ρατσιστών;

Εν ολίγοις, πόσο πιο μόνοι μας και αβοήθητοι μπορεί να μείνουμε αν στείλουμε στον αγύριστο όλη αυτή την απάτη της Ένωσης, της ευρωζώνης και των Εταίρων μας; Πόσο πιο μπουρδέλο μπορούν να γίνουν τα πράγματα, αν αποφασίσουμε πρώτοι εμείς να τα κάνουμε όλα μπουρδέλο;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να απαντήσουν οι Μουζάλες. Έχουν απαντήσεις; Για ποιο πράγμα παλεύουμε; Τι προσπαθούμε να κάνουμε; Είμαστε τόσο ηλίθιοι που πιστεύουμε ότι μπορούμε να συγκινήσουμε τον Βορρά; Είμαστε τόσο ανόητοι ώστε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε αποφάσεις που έχουν παρθεί εν αγνοία μας εδώ και καιρό; Είμαστε τόσο γελοίοι ώστε να πιστεύουμε ότι νοιάζεται για το σύμπτωμα – που είναι το προσφυγικό – κάποιος από αυτούς που δημιούργησαν την αιτία του συμπτώματος –που είναι οι πόλεμοι, το Ισλαμικό Κράτος, οι εμφύλιοι, η φτώχια, η εξαθλίωση – για να βγάλει τρισεκατομμύρια από τα πετρέλαια και τη λεηλασία άλλων φυσικών πόρων;

Είπαμε, κύριοι, εσείς να υποκρίνεστε ότι μας δουλεύετε κι εμείς να υποκρινόμαστε τους χαζούς. Αλλά όχι και να το πιστέψετε!

Πηγή Καρτέσιος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση