Πατριώτες εκ του ασφαλούς
Γράφει ο Anaconda
"Τα παλιά τα χρόνια", όταν τα απόνερα της Ολυμπιάδας έδιναν το δικαίωμα σε πολιτικούς τιτάνες να ασκούν κοινωνική πολιτική υπέρ φίλων και συγγενών, υπήρχε μια φωνή που ανέφερε ότι η απόρριψη υπερκομματικού γραφείου διαχείρισης έργων από την πολιτική ηγεσία του τόπου θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε επιβολή αλλοδαπού "προγράμματος προσαρμογής". Σκοπός αυτού του προγράμματος θα παρουσιαστεί “η επαναφορά του κράτους και της οικονομίας στην κανονικότητα” αλλά στην πράξη θα είναι η κατάλυση του πολιτεύματος και η μετατροπή της Ελληνικής Δημοκρατίας σε "αποτυχημένο κράτος" (τότε "failed state", αργότερα ο όρος έγινε "fragile state") προς απορρόφηση από υπερεθνική οντότητα (τη Γερμανική Ομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Εταιριών, πρώην Ευρωπαϊκών Εθνών-Κρατών).
Σύσσωμη η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία κατακεραύνωσε αυτή τη φωνή. Μάλιστα, λίγους μήνες μετά, η ταφόπλακα σε αυτή τη θεωρία έπεσε με την αναφορά του -δήθεν μισητού, τότε- πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην ante portas έλευση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: “είναι κακεντρέχειες, η οικονομία είναι θωρακισμένη” είπαν οι αρμόδιοι.
Είχε προηγηθεί άλλο ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ, πολύ λιγότερο γνωστό, μεταξύ ενός "στρατηγικού ταπανταόλα" και αυτής της έρμης φωνής: όταν, μετά από δεκαετίες, πρωτομπήκε -επίσημα- Τουρκικό πλοίο σεισμικών ερευνών στο Αιγαίο. Η φωνή, πεπεισμένη ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός “Ευρωπαϊκή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη” σήμαινε με λίγα λόγια ότι η Ελλάδα θα πληρώνει με αίμα και χρήμα την υπεράσπιση κοιτασμάτων μέχρι να τα κλέψουν μέσω της Γερμανικής Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Εταιριών (για χάρη ευφημισμού, "Ευρωπαϊκή Ένωση") οι ιδιοκτήτες της εταιρίας που εκδίδει χρήμα στην ΕΕ. Προς επίρρωση του ισχυρισμού της, η φωνή πρότεινε να ζητήσουμε οι Ευρωπαίοι (φρεγάτες και υποβρύχια από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία και Ιταλία) να βυθίσουν τον διεκδικητή της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Ο παμπόνηρος "στρατηγικός ταπανταόλας" κατάλαβε ότι θα αποκαλυπτόταν το πραγματικό σχέδιο της ΕΕ και, προστατεύοντας τα συμφέροντά της εις βάρος της Ελλάδας, είπε “είναι κακεντρέχειες, η ΑΟΖ είναι θωρακισμένη, don't worry, be happy” (στα Γαλλικά).
Μετά ήρθε ο ΓΑΠ, ο ΠΑΠ, ο Μανιάτης, η ΑΟΖολογία του συνόλου των συμβούλων άμυνας, ασφάλειας, στρατηγικής και λοιπών συστημικών παραφυάδων, οι έρευνες για τους υδρογονάνθρακες με σύμβαση τύπου failed state, η δανειακή σύμβαση που μετέφερε τα κρατικά έσοδα από τη διαχείριση υδρογονανθράκων στους πιστωτές, και πολλά άλλα εντός, εκτός και επί τα αυτά - αλλά ο "στρατηγικός παρταόλας" συνέχισε να προστατεύει τα συμφέροντα άλλων, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να λέει on-camera ψέμματα για την αρπαγή των εν λόγω εσόδων (που αποδεικνύεται με δημοσιευμένο ΦΕΚ).
Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να τα λέμε όλα: πλέον των μέτρων επιβολής οικονομικής ατροφίας, το αλλοδαπό "πρόγραμμα προσαρμογής" που ονομάστηκε Μνημόνιο είχε και καλές πτυχές, τις λεγόμενες “μεταρρυθμίσεις”, τύπου “εξαιρούνται από τη διαθεσιμότητα, ήτοι τους προς απόλυση δημοσίους υπαλλήλους, όσα κομματόσκυλα είναι αποσπασμένα σε πολιτικά γραφεία και έχουν να υπηρετήσουν στην οργανική θέση από τότε που διορίστηκαν”. Αυτές τις “μεταρρυθμίσεις”, και άλλες πολλές σαν αυτές, ψηφίστηκαν από όλα τα πατριωτικά κόμματα, μνημονιακά και αντιμνημονιακά – δημοκρατικά, βεβαίως-βεβαίως. Για να μην κρυβόμαστε, “μεταρρύθμιση” σημαίνει ότι απολύονται ή περιθωριοποιούνται όσοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι 100% κομματόσκυλα. Προς αποφυγή παρεξηγήσεως, δεν είναι κακό να είναι κάποιος κομματόσκυλο, αρκεί το κόμμα να έχει βοηθήσει την πατρίδα και όχι το αντίθετο. Δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος, δεν έχει υπάρξει στην Ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία τέτοιο κόμμα.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η φωνή είχε βρει ότι Γερμανία και Τουρκία συνεργάζονταν με χρηματοδότηση της ΕΕ για τον προσδιορισμό των τεχνικών προδιαγραφών του εξοπλισμού της ΕΕ υπηρεσίας που μαζεύει πληροφορίες στο Αιγαίο και τη Θράκη, τις στέλνει στις Βρυξέλλες και κάνει αυτά που πρέπει για να φυλάσσονται τα Ευρωπαϊκά Σύνορα, δηλαδή παίζοντας τις κουμπάρες μέχρι να γεμίσει η Ελλάδα τόσους αλλοδαπούς όσους χρειάζεται για να υλοποιηθεί το δόγμα Οζάλ. Όλοι τότε προέταξαν τα στήθη τους για την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, χτυπώντας αλύπητα τη φωνή για να σωπάσει.
Ξάφνου τώρα όλοι μεταμορφώθηκαν σε πατριώτες. Τώρα που η Ελλάδα συρρικνώθηκε πληθυσμιακά, πνευματικά και οικονομικά, όλοι άρχισαν να αναρρωτιούνται για το ρόλο που πραγματικά έπαιξε το ευρώ. Τώρα που η Ελλάδα γέμισε αλλοδαπούς ξέχασαν τον ανθρωπισμό που έδειχναν προ λίγων ετών - χωρίς, βέβαια, να φιλοξενούν καμιά δεκαριά οικογένειες στο κάθε σπίτι τους.
Τώρα που αποκαλύφθηκε το σχέδιο της οριοθέτησης της ΑΟΖ με βάση τις αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες, δηλαδή η de facto αναγνώριση όσων θα μπορούσε η Τουρκία να θεωρεί γκρίζες ζώνες, έφεραν το ΝΑΤΟ για να σιγουρέψουν ότι θα εφαρμοστεί χωρίς να φανεί η αποτυχία τους - αυτή, τουλάχιστον, την ψευδαίσθηση έχουν. Τώρα που κατάλαβαν το στρατηγικό αδιέξοδο που έχουν φέρει στην πατρίδα, είναι έτοιμοι, επικαλούμενοι 'εθνική ανάγκη', να συνεργαστούν με οποιονδήποτε για οτιδήποτε, αρκεί να μην τους πάρουν την καρέκλα. Να συνεχίσουν να ψηφίζουν οτιδήποτε εθνομηδενιστικό τους πασάρουν ως "αναγκαίο κακό" αφού πρώτα το πασάρουν οι ίδιοι ως "αναγκαίο καλό" χωρίς να φανεί η αποτυχία τους - αυτή, τουλάχιστον, την ψευδαίσθηση έχουν.
Όσο για τους μη πολιτικούς, Πόντιοι Πιλάτοι θα δικαιολογούνταν να'ναι “τα παλιά τα χρόνια”. Έκτοτε όχι. Δεν υπάρχουν πατριώτες εκ του ασφαλούς, όσο και αν προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. “Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς”, Προύσα και Νοβοροσίσκ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ευρώπης, Βερολίνο ως Μόσχα επί ΕΣΣΔ, κατάλυση του πολιτεύματος της Ελληνικής Δημοκρατίας με αλλοδαπό 'πρόγραμμα προσαρμογής', εκτροπή της σε absorbed failed state, μετατροπή της από έθνος-κράτος σε κράτος-εταιρία, χωρίς όμως περιουσία, όπως την Ανατολική Γερμανία. Η -συνεπής στις ευρωπαϊκές της δεσμεύσεις για τη μετατροπή του ευρώ σε αποθεματικό νόμισμα σε αντικατάσταση του δολλαρίου- κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας προχωρά σε 'σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις', σαν εκείνες που επέβαλε ο Παπανδρέου στον Πάπας. Τζάμπα μάγκες εθνομηδενιστές οι πατριώτες εκ του ασφαλούς. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
"Τα παλιά τα χρόνια", όταν τα απόνερα της Ολυμπιάδας έδιναν το δικαίωμα σε πολιτικούς τιτάνες να ασκούν κοινωνική πολιτική υπέρ φίλων και συγγενών, υπήρχε μια φωνή που ανέφερε ότι η απόρριψη υπερκομματικού γραφείου διαχείρισης έργων από την πολιτική ηγεσία του τόπου θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε επιβολή αλλοδαπού "προγράμματος προσαρμογής". Σκοπός αυτού του προγράμματος θα παρουσιαστεί “η επαναφορά του κράτους και της οικονομίας στην κανονικότητα” αλλά στην πράξη θα είναι η κατάλυση του πολιτεύματος και η μετατροπή της Ελληνικής Δημοκρατίας σε "αποτυχημένο κράτος" (τότε "failed state", αργότερα ο όρος έγινε "fragile state") προς απορρόφηση από υπερεθνική οντότητα (τη Γερμανική Ομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Εταιριών, πρώην Ευρωπαϊκών Εθνών-Κρατών).
Σύσσωμη η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία κατακεραύνωσε αυτή τη φωνή. Μάλιστα, λίγους μήνες μετά, η ταφόπλακα σε αυτή τη θεωρία έπεσε με την αναφορά του -δήθεν μισητού, τότε- πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην ante portas έλευση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: “είναι κακεντρέχειες, η οικονομία είναι θωρακισμένη” είπαν οι αρμόδιοι.
Είχε προηγηθεί άλλο ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ, πολύ λιγότερο γνωστό, μεταξύ ενός "στρατηγικού ταπανταόλα" και αυτής της έρμης φωνής: όταν, μετά από δεκαετίες, πρωτομπήκε -επίσημα- Τουρκικό πλοίο σεισμικών ερευνών στο Αιγαίο. Η φωνή, πεπεισμένη ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός “Ευρωπαϊκή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη” σήμαινε με λίγα λόγια ότι η Ελλάδα θα πληρώνει με αίμα και χρήμα την υπεράσπιση κοιτασμάτων μέχρι να τα κλέψουν μέσω της Γερμανικής Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Εταιριών (για χάρη ευφημισμού, "Ευρωπαϊκή Ένωση") οι ιδιοκτήτες της εταιρίας που εκδίδει χρήμα στην ΕΕ. Προς επίρρωση του ισχυρισμού της, η φωνή πρότεινε να ζητήσουμε οι Ευρωπαίοι (φρεγάτες και υποβρύχια από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία και Ιταλία) να βυθίσουν τον διεκδικητή της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Ο παμπόνηρος "στρατηγικός ταπανταόλας" κατάλαβε ότι θα αποκαλυπτόταν το πραγματικό σχέδιο της ΕΕ και, προστατεύοντας τα συμφέροντά της εις βάρος της Ελλάδας, είπε “είναι κακεντρέχειες, η ΑΟΖ είναι θωρακισμένη, don't worry, be happy” (στα Γαλλικά).
Μετά ήρθε ο ΓΑΠ, ο ΠΑΠ, ο Μανιάτης, η ΑΟΖολογία του συνόλου των συμβούλων άμυνας, ασφάλειας, στρατηγικής και λοιπών συστημικών παραφυάδων, οι έρευνες για τους υδρογονάνθρακες με σύμβαση τύπου failed state, η δανειακή σύμβαση που μετέφερε τα κρατικά έσοδα από τη διαχείριση υδρογονανθράκων στους πιστωτές, και πολλά άλλα εντός, εκτός και επί τα αυτά - αλλά ο "στρατηγικός παρταόλας" συνέχισε να προστατεύει τα συμφέροντα άλλων, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να λέει on-camera ψέμματα για την αρπαγή των εν λόγω εσόδων (που αποδεικνύεται με δημοσιευμένο ΦΕΚ).
Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να τα λέμε όλα: πλέον των μέτρων επιβολής οικονομικής ατροφίας, το αλλοδαπό "πρόγραμμα προσαρμογής" που ονομάστηκε Μνημόνιο είχε και καλές πτυχές, τις λεγόμενες “μεταρρυθμίσεις”, τύπου “εξαιρούνται από τη διαθεσιμότητα, ήτοι τους προς απόλυση δημοσίους υπαλλήλους, όσα κομματόσκυλα είναι αποσπασμένα σε πολιτικά γραφεία και έχουν να υπηρετήσουν στην οργανική θέση από τότε που διορίστηκαν”. Αυτές τις “μεταρρυθμίσεις”, και άλλες πολλές σαν αυτές, ψηφίστηκαν από όλα τα πατριωτικά κόμματα, μνημονιακά και αντιμνημονιακά – δημοκρατικά, βεβαίως-βεβαίως. Για να μην κρυβόμαστε, “μεταρρύθμιση” σημαίνει ότι απολύονται ή περιθωριοποιούνται όσοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι 100% κομματόσκυλα. Προς αποφυγή παρεξηγήσεως, δεν είναι κακό να είναι κάποιος κομματόσκυλο, αρκεί το κόμμα να έχει βοηθήσει την πατρίδα και όχι το αντίθετο. Δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος, δεν έχει υπάρξει στην Ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία τέτοιο κόμμα.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η φωνή είχε βρει ότι Γερμανία και Τουρκία συνεργάζονταν με χρηματοδότηση της ΕΕ για τον προσδιορισμό των τεχνικών προδιαγραφών του εξοπλισμού της ΕΕ υπηρεσίας που μαζεύει πληροφορίες στο Αιγαίο και τη Θράκη, τις στέλνει στις Βρυξέλλες και κάνει αυτά που πρέπει για να φυλάσσονται τα Ευρωπαϊκά Σύνορα, δηλαδή παίζοντας τις κουμπάρες μέχρι να γεμίσει η Ελλάδα τόσους αλλοδαπούς όσους χρειάζεται για να υλοποιηθεί το δόγμα Οζάλ. Όλοι τότε προέταξαν τα στήθη τους για την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, χτυπώντας αλύπητα τη φωνή για να σωπάσει.
Ξάφνου τώρα όλοι μεταμορφώθηκαν σε πατριώτες. Τώρα που η Ελλάδα συρρικνώθηκε πληθυσμιακά, πνευματικά και οικονομικά, όλοι άρχισαν να αναρρωτιούνται για το ρόλο που πραγματικά έπαιξε το ευρώ. Τώρα που η Ελλάδα γέμισε αλλοδαπούς ξέχασαν τον ανθρωπισμό που έδειχναν προ λίγων ετών - χωρίς, βέβαια, να φιλοξενούν καμιά δεκαριά οικογένειες στο κάθε σπίτι τους.
Τώρα που αποκαλύφθηκε το σχέδιο της οριοθέτησης της ΑΟΖ με βάση τις αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες, δηλαδή η de facto αναγνώριση όσων θα μπορούσε η Τουρκία να θεωρεί γκρίζες ζώνες, έφεραν το ΝΑΤΟ για να σιγουρέψουν ότι θα εφαρμοστεί χωρίς να φανεί η αποτυχία τους - αυτή, τουλάχιστον, την ψευδαίσθηση έχουν. Τώρα που κατάλαβαν το στρατηγικό αδιέξοδο που έχουν φέρει στην πατρίδα, είναι έτοιμοι, επικαλούμενοι 'εθνική ανάγκη', να συνεργαστούν με οποιονδήποτε για οτιδήποτε, αρκεί να μην τους πάρουν την καρέκλα. Να συνεχίσουν να ψηφίζουν οτιδήποτε εθνομηδενιστικό τους πασάρουν ως "αναγκαίο κακό" αφού πρώτα το πασάρουν οι ίδιοι ως "αναγκαίο καλό" χωρίς να φανεί η αποτυχία τους - αυτή, τουλάχιστον, την ψευδαίσθηση έχουν.
Όσο για τους μη πολιτικούς, Πόντιοι Πιλάτοι θα δικαιολογούνταν να'ναι “τα παλιά τα χρόνια”. Έκτοτε όχι. Δεν υπάρχουν πατριώτες εκ του ασφαλούς, όσο και αν προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. “Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς”, Προύσα και Νοβοροσίσκ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ευρώπης, Βερολίνο ως Μόσχα επί ΕΣΣΔ, κατάλυση του πολιτεύματος της Ελληνικής Δημοκρατίας με αλλοδαπό 'πρόγραμμα προσαρμογής', εκτροπή της σε absorbed failed state, μετατροπή της από έθνος-κράτος σε κράτος-εταιρία, χωρίς όμως περιουσία, όπως την Ανατολική Γερμανία. Η -συνεπής στις ευρωπαϊκές της δεσμεύσεις για τη μετατροπή του ευρώ σε αποθεματικό νόμισμα σε αντικατάσταση του δολλαρίου- κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας προχωρά σε 'σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις', σαν εκείνες που επέβαλε ο Παπανδρέου στον Πάπας. Τζάμπα μάγκες εθνομηδενιστές οι πατριώτες εκ του ασφαλούς. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
ξερεις καμμια τριτοκοσμικη χωρα που εβγαλε πετρελαιο και πηρε πανω απο 10% μερτικο?Αντιθετα αιματοκυλιστηκαν σε εμφυλιους προκατ ετοιμοπαραδοτους απο τους υπηρετουντες τις πολυεθνικες η αιματοκυλιστηκαν με διπλανες χωρες.Πιστευεις οτι η Ελλαδα ειχε ολα τα προσοντα και φοντα μετα την 50 ετων "προετοιμασια" της για να κανει τελικα κατι αλλο?Τωρα ειναι αργα για να κλαιμε και σκουζουμε.Το τραινο εφυγε και μειναμε στην αποβαθρα με τις (αντε μη πω κατι αλλο) βαλιτσες στο χερι.
ΑπάντησηΔιαγραφή