Το αδιέξοδο και εμείς

Του Πέτρου Ανδρικόπουλου

Θα συμφωνήσω και εγώ ότι μόνο υπαρκτό, σχετιζόμενο με αυτό το Δημοψήφισμα, δίλημμα και κατά την δική μου αντίληψη των πραγμάτων έχει να κάνει με την σωτηρία του ΣΥΡΙΖΑ ή την καταστροφή του, συμπαρασύροντας σε αυτή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Γιατί όπως έχω πάλι εκθέσει,το λίγο πολύ αυθαίρετα διαχειριζόμενο την διαπραγμάτευση με τους πιστωτές της χώρας, περί τον Τσίπρα διευθυντήριο, από αδυναμία πολιτική και παράλληλα νοητική, την οδήγησε, εκεί που ήταν εξ’ αρχής προφανές, δηλαδή σε αδιέξοδο.

Όταν δε το παραπάνω διευθυντήριο αντελήφθη το αδιέξοδο που έχει παράξει, προκειμένου να αποφύγει τις επιπτώσεις του, με πρωτοφανή ανευθυνότητα και δειλία, το εκτόξευσε μέσω του Δημοψηφίσματος στον Ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να αναλάβει την ευθύνη και αυτός να πληρώσει το λογαριασμό.

Γι’ αυτό το λόγο το βαθύτερο πραγματικό διακύβευμα εδώ είναι το εάν μαζί με την μετά βεβαιότητας και ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχει το Δημοψήφισμα, επερχόμενη για τον λαό και τη χώρα καταστροφή, θα την πληρώσουν και με τη δική τους πολιτική καταστροφή οι πραγματικοί υπεύθυνοι, ο Τσίπρας δηλαδή και το επιτελείο του, η θα καταφέρουν να τη γλυτώσουν,όπως επιδιώκουν, με τη ζαριά του Δημοψηφίσματος.

Γιατί μαζί με το διαπραγματευτικό και πολιτικό του αδιέξοδο το περί τον Τσίπρα Διευθυντήριο εκτόξευσε, μέσω του Δημοψηφίσματος, στον Ελληνικό λαό τα επίσης αδιέξοδα ερωτήματα του ΝΑΙ, του ΟΧΙ και του λίγο ΝΑΙ και λίγο ΟΧΙ μαζί ΛΕΥΚΟΥ, μέσω της αποδοχή των οποίων από μεγάλο μέρος της Κοινωνίας, επιδιώκει την εν’ τέλει μετάθεση σε αυτήν της ευθύνης του αδιεξόδου.

Γίνεται σαφές ότι το μικρό η μεγάλο μέρος της Κοινωνίας που θα παγιδευτεί σε μια τέτοιου είδους διαχείριση των ερωτημάτων του Δημοψηφίσματος εξελίσσεται και το ίδιο σε μέρος και εκδήλωση ταυτόχρονα αυτού του αδιεξόδου και αποποιείται βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον την όποια συμμετοχή του σε ενδεχόμενες απόπειρες για την υπέρβασή του.

Μόνον το μέρος της Κοινωνίας που θα απεμπλακεί από μια τέτοιου είδους αδιέξοδη αντιπαράθεση και θα προσανατολιστεί στο ”άκυρο” η στην κατά πολιτική επιλογή ”αποχή” από την ψηφοφορία, μπορεί να προσεγγίσει το πρότυπο σκέψης που απαιτείται για την περαιτέρω επεξεργασία του εναλλακτικού πολιτικού υποκείμενου στην κατεύθυνση της Εθνικής Απελευθέρωσης και Αναγέννησης, που χρειάζεται ο λαός και η χώρα.

Μέχρι τότε μπορούμε να σχεδιάζουμε τη συμμετοχή μας στη μετά Τσίπρα εποχή που ήδη άρχισε και να οργανώνουμε τη περαιτέρω σύνθεση στον πατριωτικό – ριζοσπαστικό χώρο.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση