Τι κρύβεται πίσω από την ελληνική επίθεση στην Γερμανία

Γεωπολιτική υπέρβαση του Σόιμπλε και των θεσμών

Η μετωπική επίθεση της ελληνικής κυβέρνησης κατά της γερμανικής κυβέρνησης και, ειδικά, κατά του Βολφγκανγκ Σόιμπλε, δεν ήταν καθόλου τυχαία και ως προς την στόχευση και ως προς την στιγμή που εκδηλώθηκε.

Η ταχύτατη αντεπίθεση στην ιταμή επίθεση –προ και κυρίως μετά το Eurogroup- κατά του Γιάννη Βαρουφάκη αλλά και κατά της Ελλάδας, αντιμετωπίστηκε σε σχεδόν μηδενικό χρόνο, σχεδόν με πυρ ομαδόν. Τσίπρας, Καμμένος, Κοτζιάς, Παρασκευόπουλος, Παππάς, χτύπησαν προς την ίδια κατεύθυνση. Και η επίθεση δεν ήταν μόνο φραστική.

Η, από του βήματος της Βουλής, ανακοίνωση του υπουργού Δικαιοσύνης ότι θα υπογράψει την απόφαση, που θα δίνει τη δυνατότητα εκτέλεσης υπέρ των δικαιούχων του μαρτυρικού Διστόμου, των δικαστικών αποφάσεων ελληνικών δικαστηρίων, ανοίγει το δρόμο για την κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην ελληνική επικράτεια. Πρόκειται για κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.

Πολλοί διερωτώνται που το πάει η ελληνική κυβέρνηση, ενώ κάποιοι διατείνονται ότι αυτό γίνεται σε συνθήκες προϊούσης πιστωτικής ασφυξίας.

Έμμεση υποστήριξη
Η χθεσινή επισήμανση του πρώην αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ότι, οι Ευρωπαίοι δεν πρέπε να το παρακάνουν με την Ελλάδα διότι ο γεωπολιτικός της ρόλος είναι κρίσιμος, είναι μία πρώτη εξήγηση. Για τους υποψιασμένους είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι, η Ελληνική κυβέρνηση «παίζει» το γεωπολιτικό χαρτί ιδιαίτερα δυνατά. Ακόμη και το Russia Today είχε, για ένα 24ωρο, ως πρώτη είδηση την ομιλία του Τσίπρα στην Βουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αλλά, αυτό είναι ίσως το λιγότερο…

Τo timing έχει πάντα ιδιαίτερη σημασία στην πολιτική. Όσα διαδραματίζονται τις ημέρες αυτές λαμβάνουν χώρα, λίγο πριν την επίσκεψη στην Κίνα των κ.κ. Δραγασάκη και Κοτζιά, καθώς και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, πριν τα τέλη Μαρτίου. Στη συνέχει ακολουθεί η πρωθυπουργική επίσκεψη στη Μόσχα.

Να αποδώσουν
Το ζητούμενο, βεβαίως, για την ελληνική πλευρά είναι όλα αυτά να μεταφραστούν σε οικονομικές συμφωνίες για την Ελλάδα και να μην μείνουν στο επίπεδο δηλώσεων καλής θέλησης.
Υπενθυμίζεται ότι το ενδιαφέρον της Κίνας, για τη χρησιμοποίηση ελληνικών λιμανιών και του σιδηροδρομικού δικτύου ως σημείων εισόδου και διακίνησης των κινεζικών προϊόντων στην Ευρωζώνη, παραμένει αμείωτο, ενώ από ρωσικής πλευράς η επίθεση φιλίας αναμένεται να κλιμακωθεί, με πρώτο βήμα την άρση του εμπάργκο κατά ελληνικών αγροτικών προϊόντων. Υψηλές επίσης παραμένουν οι ρωσικές στοχεύσεις στο πεδίο της ενεργειακής συνέργιας.

Πώς συνδέονται όλα αυτά με το πρόβλημα του ελληνικού χρέους; Θα το διαπιστώσουμε λίαν συντόμως…

Πηγή εφημ. Finance and Markets Voice


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση