Έρχονται οι… «καθαρές λύσεις» από επικίνδυνους πολιτικούς!

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου είναι άκρως απογοητευτικό για την κυβέρνηση.
Είμαι και εγώ… 80% σίγουρος, όπως ο Μελάς… αυτό «ενεργοποίησα».

Η κυβέρνηση πληρώνει το τίμημα της λανθασμένης διαπραγματευτικής, οικονομικής και επικοινωνιακής πολιτικής που ακολούθησε ως προς την έξοδο από το μνημόνιο, την έξοδο στις αγορές και κυρίως την αποδοχή της βιωσιμότητας του χρέους, ενός χρέους που απαιτεί απίστευτα πλεονάσματα και την αναγκάζει να λάβει ΝΕΑ μέτρα για να πιάσει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά τα απαιτούμενα πλεονάσματα.

Γιατί ουσιαστικά δεν μιλάμε για δημιουργία πλεονασμάτων αλλά για ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΕΝΩΝ.

Η ρητορική περί «ανάκτησης της εμπιστοσύνης των αγορών» όταν δανειστήκαμε το καλοκαίρι ήταν εγκληματικό πολιτικό και οικονομικό λάθος. Η παραγωγή δημοσιονομικών κενών απόρροια της ανάγκης παραγωγής πλεονασμάτων ήταν καθοριστικής σημασίας.

Αλλά δεν μπορεί να πέφτεις από τα σύννεφα… Είναι ολόκληρη σειρά λαθών.

Σου το έλεγε το Reuters ότι κάνεις ΚΑΙ πολιτικό λάθος ΚΑΙ οικονομικό φέρνοντας κοντά τις πληρωμές για να υποστηρίξεις αυτό το στόρι…
Και σου έλεγε η Nomura ότι η διαπραγμάτευση θα διαρκέσει πολύ και θα δημιουργήσει προβλήματα…
Και σου έλεγε το Bloomberg ότι αυτή σου η έξοδος είναι εύθραυστη και ότι ο προυπολογισμός σου δεν πείθει τους δανειστές…
Και σου το έλεγαν οι FT ότι η ανάπτυξη που λες και τα πλεονάσματα που υπολογίζεις είναι «υπερβολικά αισιόδοξα»…
Και σου το έλεγε η HSBC πως η πολυαναμενόμενη ανάπτυξη δεν είναι ικανή να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους σου…
Και αυτά τα έγραφαν πολλοί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό…

Κατά βάθος το ξέρουν πολύ καλά ότι ήταν μία σειρά στρατηγικών λαθών, τόσο πολιτικών όσο και οικονομικών.

Αυτήν την στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ αγορών.
Αυτήν την στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ προγράμματος.
Αυτήν τη στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ διαπραγμάτευσης.
Αυτήν την στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ κρατικών εισπράξεων.
Αυτήν την στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ των… όποιων μεταρρυθμίσεων.
Αυτή την στιγμή είμαστε ΕΚΤΟΣ λειτουργίας.
Αυτήν την στιγμή είμαστε ΞΕΚΑΘΑΡΑ σε προεκλογική περίοδο.

Αμφιβάλλουμε ακόμα και για την επίτευξη των στόχων του ’14, αφού τα 2,5 δις είσπραξη φόρων σε 2 βδομάδες είναι εξαιρετικά αισιόδοξος στόχος.
Έχουν παγώσει τα πάντα. Τα όποια σχέδια, οι εισπράξεις, δανειοδοτήσεις, οι όποιες επενδυτικές κινήσεις. Όχι απλά δεν ξέρουμε τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και της διαπραγμάτευσης, αλλά δεν ξέρουμε καν… ποιος και… πως θα κληθεί να κλείσει αυτήν την διαπραγμάτευση.

«Κάτι πρέπει να κάνει ο Σαμαράς» λένε στο παρασκήνιο, για «ανάληψη πολιτικών δεσμεύσεων» μιλούν άλλοι, «είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε τα πάντα» λέει ο Βενιζέλος, «έχουμε ακόμα 10 μέρες» λένε οι υπουργοί… ώστε να αναβληθεί το αναπόφευκτο.

Η ζημιά όμως για την κυβέρνηση έχει γίνει.
Μάλλον είναι πολύ αργά.
"Μάλλον"... δηλαδή... 80% περίπου, γιατί τώρα άρχισαν να βγαίνουν δειλά – δειλά στο προσκήνιο και να προτάσσονται οι «καθαρές λύσεις»!!!

Αν η κυβέρνηση ήθελε "καθαρές λύσεις" θα είχε ξεκινήσει την διαδικασία εκλογής ΠτΔ τον Σεπτέμβρη, όπως είχε προτείνει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο επονομαζόμενος από τους παπαγάλους της γνωστής πρεσβείας και ως «Βούδας».

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια συγκεκριμένη θέση την οποία διατηρεί σχεδόν απαράλλαχτη από το 2012. Καλή, κακή, γελοία, αστήρικτη, έχει μια συγκεκριμένη θέση και κρίνεται με βάση αυτή. Είναι άκρα αντιμνημονιακός και θέλει διαγραφή του χρέους. Δεν έχει προσυπογράψει σε τίποτα από όσα εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά, ενώ φωνάζει σε όλους τους τόνους ότι αν γίνει κυβέρνηση θα καταργήσει τους μνημονιακούς νόμους.

Η ΝΔ, από την άλλη, εκλέχτηκε ως light αντιμνημόνιο το 2012, με τα 18 σημεία Σαμαρά, ύστερα έγινε μνημονιακή μέχρι τις Ευρωεκλογές, και μετά από την εκλογική συντριβή των Ευρωεκλογών γύρισε πάλι στο... 2011 και έγινε αντιμνημονιακότερη του ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας όλα τα σούργελα σε υπουργικές καρέκλες και αποφάσισε να διώξει το ΔΝΤ με... δηλώσεις. Και μετά, όταν είδε την διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται χαοτική, αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι της κινδυνολογίας με τις καταθέσεις και το νόμισμα, που ο ίδιος ο Σαμαράς είχε καταδικάσει όταν το έπαιζε το ΠΑΣΟΚ το 2011 για να περάσει τα τότε μεσοπρόθεσμα.

Ποιος νομίζετε ότι πλήττει την αξιοπιστία της χώρας περισσότερο;

Η μεγάλη αλήθεια (που πολλούς τρομάζει να την αποδεχθούν) είναι πως ο "αστικός χώρος" και που παραδοσιακά αναδείκνυε κυβερνήσεις στην Ελλάδα, νιώθει σήμερα τραγικά προδομένος, κουρασμένος και απογοητευμένος. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θέλουν πραγματικά να παραμείνουν στην εξουσία πάση θυσία επειδή πρέπει να καλύψουν συσσωρευμένα αμαρτήματα 40 ετών που πιθανώς ούτε καν να υποψιαζόμαστε, ή θα μπορούσαν να παραδώσουν εκούσια την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ για να τον "κάψουν", όπως έκανε και ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου το 2009. Θεωρώ όμως μάλλον απίθανο πως ένας πολιτικός ο οποίος στιγματίστηκε το 1992 με τη σκαιά αποπομπή του για τους ατυχείς χειρισμούς του στα εθνικά θέματα και υποχρεώθηκε να παραμείνει στο "ψυγείο" για 15 ολόκληρα χρόνια, θα είναι τώρα πρόθυμος να παραδεχτεί τόσο εύκολα την ήττα του από έναν αντίπαλο που θα μπορούσε ηλικιακά να ήταν και γιος του.

Και η πιο μεγάλη αλήθεια είναι ότι ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Σαμαράς έχουν εκδηλώσει κάποια διάθεση να πάρουν τα πράγματα από την αρχή, τιμωρώντας παραδειγματικά όσους εξέθεσαν την χώρα και την οδήγησαν στα μνημόνια και την κατοχή της τρόικα. Για να δείξουν στην Ευρώπη πως η Ελλάδα έγινε ο «Δούρειος Ίππος» των τοκογλύφων και των απογόνων του Χίτλερ, προκειμένου να βάλουν στο χέρι την ευρωπαϊκή οικονομία, και προκειμένου να απειλούν τους ευρωπαϊκούς λαούς με το… παράδειγμα – κατάντια της Ελλάδας. Ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Τσίπρας έχουν κινήσει διαδικασίες για προσφυγή στο Διεθνές Δίκαιο, ως χώρα που δέχεται επίθεση από μία συμμορία τραπεζιτών και ναζιστών που υλοποιούν μία σύγχρονη γενοκτονία…

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΕΕ αλλά και του ίδιου του ΔΝΤ, φαινόταν ξεκάθαρα ότι η Χώρα, δεν είχε την ανάγκη αυτής της «λύσης», αλλά αντίθετα ο σχεδιασμός, ωφέλησε μόνο το ΔΝΤ και την κουστωδία πολιτικών- επιχειρηματιών, που συνδέονται με τον Οργανισμό.
Η μεγάλη αποκάλυψη όμως έρχεται από το ίδιο το ΔΝΤ που στην ετήσια αναφορά του αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να δανείζεται από τις αγορές χωρίς πρόβλημα έως το ύψος του χρέους της να φτάσει το 200% του ΑΕΠ!
Η Ελλάδα όμως παραδόθηκε στο ΔΝΤ όταν το χρέος ήταν μόλις στο 130% του ΑΕΠ.

Αυτά λοιπόν, όπως και άλλα γεγονότα, φανερώνουν περίτρανα ότι η “προσφυγή” στο ΔΝΤ, όχι μόνο ήταν μέρος σχεδίου αλλά δεν υπήρχε καμία αναγκαιότητα να γίνει. Η Ελλάδα και να μην κατάφερνε να αντλήσει χρήματα από τις αγορές -λόγω της “προσπάθειας” Παπακωνσταντίνου, ΓΑΠ και Προβόπουλου- θα είχε την ασπίδα του 122. Όπως την έχουν σήμερα η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία κλπ. Αλλά δεν την έχει η Ελλάδα, επειδή αρνήθηκε με νομοσχέδιο να συμπεριληφθεί στην ευρωπαϊκή ασπίδα προστασίας του άρθρου 122 της συνθήκης της Λισσαβόνας με την ενεργοποίηση του οποίου καλούνται να πληρώσουν ΟΛΑ τα μέλη της Ευρωζώνης (και αυτά εκτός Ευρώ) την διάσωση των PIGS. Όμως, στην Ελλάδα είχε αποφασιστεί από κάποιους η υποδούλωση της χώρας και η μετατροπή της σε αποικία χρέους... ενός χρέους που δεν έπρεπε ποτέ να ελεγχθεί...!

Όλα ξεκινάνε από το χρέος, τις συνθήκες και τους πρωταγωνιστές της δημιουργίας του, και όλα, δυστυχώς, εκεί τελειώνουν... Κανένας τους, ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Τσίπρας, δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με την λύση του προβλήματος, παρά μόνο με την υποκειμενική αντιμετώπιση - διαχείριση του χρέους. Η χώρα δέχεται επίθεση, βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου και οι πολιτικοί αρχηγοί αρνούνται να ανακοινώσουν στον λαό ποιοί επιτίθενται στη χώρα, αλλά έχοντας οι ίδιοι υπογράψει τις συνθήκες παράδοσής τους ανακοινώνουν τους όρους κατοχής και την γενικότερη διαχείρισή τους, η οποία στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ εισάγει και πρόσθετους κινδύνους, επί των εθνικών θεμάτων…

Είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε να είναι ανόητος ή ανίκανος. Όταν όμως γίνεται και επικίνδυνος, για όλους τους άλλους, τότε οι λύσεις πρέπει να είναι δραστικές, αλλά και παραδειγματικές… Τα δίπολα πολιτικής έντασης και αντιπαράθεσης έχουν ως μοναδικό σκοπό τον αποπροσανατολισμό των πολιτών…

ΥΓ: Όποιος νομίζει πως οι «αγορές» τρέμουν τον ΣΥΡΙΖΑ πλανώνται πλάνη οικτρά. Γιατί οι αγορές γνωρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να παίξει στο δικό τους «γήπεδο», με τους δικούς τους όρους και με τους δικούς τους «διαιτητές». Απλά, θα χρησιμοποιήσουν τους «χρήσιμους ηλίθιους» για να περάσουν γρήγορα στο «δια ταύτα», δηλαδή στην αρπαγή του ενεργειακού ορυκτού πλούτου της Ελλάδας. Γιατί, μην γελιόμαστε, μόνο αυτό έμεινε για να πάρουν… Και οι διεθνιστές αριστερόφρονες, θα αποτελέσουν το καλύτερο εργαλείο γι αυτή την αρπαγή, αφού προφανέστατα θα δεχθούν να ανταλλάξουν την ενεργειακή ισχύ της Ελλάδας, με «χάντρες και καθρεφτάκια»…
Πάντως, επειδή όλα δείχνουν πως οδεύουμε σε βουλευτικές εκλογές, ετοιμαστείτε ένα μήνα μετά από αυτές να αρχίσουμε να τους παίρνουμε με τις πέτρες...Τα όργανα άρχισαν και τον χορό θα τον χορέψουμε όλοι...
Τέλος, μία ερώτηση προς το ΣΥΡΙΖΑ: Την απλή αναλογική την θυμάται κανείς εκεί στην Κουμουνδούρου;

Έγραψαν kalithanos, occupy και Stirlitz
Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση