Πως η ΔΕΗ «βγάζει από κρύο φούρνο ζεστό ψωμί»…
Γιατί διαφημίζονται τα μονοπώλια;
Ρώτα τη ΔΕΗ, αυτή ξέρει...
Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να καταλήξω αν με ενοχλεί περισσότερο η διαφήμιση της jumbo-σακούλας ή αυτή της ΔΕΗ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Προσωπικά απονέμω τον τίτλο της πιο ενοχλητικής διαφήμισης στη δεύτερη. Η πρώτη μπορεί να προσβάλει την αισθητική μου, η δεύτερη όμως ισοπεδώνει τη λογική μου.
Η ΔΕΗ, μέσα από δύο καθόλα καλαίσθητες διαφημίσεις, επιχειρεί να επικοινωνήσει τα νέα μειωμένα τιμολόγια, που θα προσφέρει σε εταιρικούς πελάτες. Από μόνο του το γεγονός της διαφήμισης ενός μονοπωλίου αντιβαίνει στη λογική μου σκέψη. Ως έχων σχέση με τον χώρο, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η διαφήμιση αποτελεί ένα μέσο ώστε μια εταιρεία να γίνει γνωστή στο διαφημιστικό κοινό, να διευρύνει την πελατεία της και να αυξήσει τα κέρδη της έναντι των ανταγωνιστών τους. Στην περίπτωση της ΔΕΗ, αφενός ανταγωνιστές δεν υπάρχουν –και αν συνεχίσει να καθυστερεί η περιβόητη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που όλοι πια ευαγγελίζονται δεν πρόκειται και να υπάρξουν. Όσον αφορά την πελατεία είναι εγγυημένη και –για την ακρίβεια» «σφιχτά δεμένη» στο άρμα του μονοπωλίου, αφού ο Έλληνας ακόμη δεν έχει το πλήρες δικαίωμα επιλογής και μάλιστα για ένα τόσο βασικό και ανελαστικό αγαθό, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα.
Μέσα από τον φούρνο του Αλέξανδρου και το στεγνοκαθαριστήριο του κυρίου Πρέσα, που πρωταγωνιστούν στις νέες διαφημίσεις της, η ΔΕΗ επιχειρεί να μας πείσει ότι παρακολουθεί τις ανάγκες μιας απλής επιχείρησης και τη βοηθάει έμπρακτα, προσφέροντάς τους μειωμένα τιμολόγια.
Αν δεν απατώμαι βρισκόμαστε στο 2014 και η κρίση στην Ελλάδα σοβεί από το 2008. Χρειάστηκε λοιπόν να περάσει μια εξαετία, να εξαϋλωθεί ο όποιος παραγωγικός ιστός διέθετε η χώρα, για να έρθει η ΔΕΗ να δώσει μειωμένα τιμολόγια στις επιχειρήσεις και δη στις μικρομεσαίες; Σε ποιες επιχειρήσεις; Αυτές που η ίδια έχει εξοντώσει με τις ανελέητες αυξήσεις μέσα στην κρίση; Τα στοιχεία δεν είναι δικά μου φυσικά αλλά της ΕΕ και αναδεικνύουν την Ελλάδα «πρωταθλήτρια» Ευρώπης σε ό,τι αφορά τις ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος στους λογαριασμούς των νοικοκυριών, καθώς την περίοδο της κρίσης, από το 2008 έως και το 2013, η ετήσια αύξηση ήταν της τάξης του 10%.
Πονηρός δεν είμαι, πονηρό με κάνει η συγκυρία. Το γεγονός ότι η διαφημιστική καμπάνια της ΔΕΗ έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η περίφημη απελευθέρωση της αγοράς βρίσκεται -για ακόμη μια φορά βέβαια- προ των πυλών, με παραπέμπει μάλλον στο «κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε».
Ο Αμερικανός γκουρού του Μάρκετινγκ, Philip Kotler, έλεγε ότι «η καλύτερη διαφήμιση γίνεται από τους ευχαριστημένους πελάτες». Ας ρωτήσει η ΔΕΗ τα περίπου 700.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους απέναντί της, εξαιτίας της ύφεσης και των διαδοχικών αυξήσεων στα τιμολόγια του ρεύματος, πόσο ευχαριστημένοι είναι…
Νικ. Αρ.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ρώτα τη ΔΕΗ, αυτή ξέρει...
Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να καταλήξω αν με ενοχλεί περισσότερο η διαφήμιση της jumbo-σακούλας ή αυτή της ΔΕΗ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Προσωπικά απονέμω τον τίτλο της πιο ενοχλητικής διαφήμισης στη δεύτερη. Η πρώτη μπορεί να προσβάλει την αισθητική μου, η δεύτερη όμως ισοπεδώνει τη λογική μου.
Η ΔΕΗ, μέσα από δύο καθόλα καλαίσθητες διαφημίσεις, επιχειρεί να επικοινωνήσει τα νέα μειωμένα τιμολόγια, που θα προσφέρει σε εταιρικούς πελάτες. Από μόνο του το γεγονός της διαφήμισης ενός μονοπωλίου αντιβαίνει στη λογική μου σκέψη. Ως έχων σχέση με τον χώρο, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η διαφήμιση αποτελεί ένα μέσο ώστε μια εταιρεία να γίνει γνωστή στο διαφημιστικό κοινό, να διευρύνει την πελατεία της και να αυξήσει τα κέρδη της έναντι των ανταγωνιστών τους. Στην περίπτωση της ΔΕΗ, αφενός ανταγωνιστές δεν υπάρχουν –και αν συνεχίσει να καθυστερεί η περιβόητη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που όλοι πια ευαγγελίζονται δεν πρόκειται και να υπάρξουν. Όσον αφορά την πελατεία είναι εγγυημένη και –για την ακρίβεια» «σφιχτά δεμένη» στο άρμα του μονοπωλίου, αφού ο Έλληνας ακόμη δεν έχει το πλήρες δικαίωμα επιλογής και μάλιστα για ένα τόσο βασικό και ανελαστικό αγαθό, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα.
Μέσα από τον φούρνο του Αλέξανδρου και το στεγνοκαθαριστήριο του κυρίου Πρέσα, που πρωταγωνιστούν στις νέες διαφημίσεις της, η ΔΕΗ επιχειρεί να μας πείσει ότι παρακολουθεί τις ανάγκες μιας απλής επιχείρησης και τη βοηθάει έμπρακτα, προσφέροντάς τους μειωμένα τιμολόγια.
Αν δεν απατώμαι βρισκόμαστε στο 2014 και η κρίση στην Ελλάδα σοβεί από το 2008. Χρειάστηκε λοιπόν να περάσει μια εξαετία, να εξαϋλωθεί ο όποιος παραγωγικός ιστός διέθετε η χώρα, για να έρθει η ΔΕΗ να δώσει μειωμένα τιμολόγια στις επιχειρήσεις και δη στις μικρομεσαίες; Σε ποιες επιχειρήσεις; Αυτές που η ίδια έχει εξοντώσει με τις ανελέητες αυξήσεις μέσα στην κρίση; Τα στοιχεία δεν είναι δικά μου φυσικά αλλά της ΕΕ και αναδεικνύουν την Ελλάδα «πρωταθλήτρια» Ευρώπης σε ό,τι αφορά τις ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος στους λογαριασμούς των νοικοκυριών, καθώς την περίοδο της κρίσης, από το 2008 έως και το 2013, η ετήσια αύξηση ήταν της τάξης του 10%.
Πονηρός δεν είμαι, πονηρό με κάνει η συγκυρία. Το γεγονός ότι η διαφημιστική καμπάνια της ΔΕΗ έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η περίφημη απελευθέρωση της αγοράς βρίσκεται -για ακόμη μια φορά βέβαια- προ των πυλών, με παραπέμπει μάλλον στο «κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε».
Ο Αμερικανός γκουρού του Μάρκετινγκ, Philip Kotler, έλεγε ότι «η καλύτερη διαφήμιση γίνεται από τους ευχαριστημένους πελάτες». Ας ρωτήσει η ΔΕΗ τα περίπου 700.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους απέναντί της, εξαιτίας της ύφεσης και των διαδοχικών αυξήσεων στα τιμολόγια του ρεύματος, πόσο ευχαριστημένοι είναι…
Νικ. Αρ.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...