Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα...
Και ξανά προς τη Μέρκελ τραβά…
Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος
Η κατάσταση στην χώρα είναι οικτρή. Το success story του Σαμαρά, αποτελεί κόλαφο για την κοινή λογική και κορύφωση της εικονικής πραγματικότητας. Μίας πραγματικότητας που μπορεί να συγκριθεί μόνο με μεταπολεμική περίοδο... Και, που δυστυχώς έχει και συνέχεια, αφού οι "επιταγές" των "φίλων", των "εταίρων" και των "συμμάχων", φαίνεται πως δεν έχουν ικανοποιηθεί πλήρως...
Σήμερα βιώνουμε τη συνέχεια της εποχής του Γιώργου Παπανδρέου, του «λεφτά υπάρχουν» και τη συνέχειά τους με τον «δρόμο προς την Ιθάκη.
Μετά ήρθε ένας τραπεζικός υπάλληλος, ονόματι Παπαδήμος και εξασφάλισε τις τράπεζες με τα PSI και τη μείωση του χρέους, που τελικά όμως δεν μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε.
Ακολούθησε ο Αντώνης Σαμαράς με τα Ζάππεια, αλλά και το «τα λάθη είναι ανθρώπινα» για να εισάγει ακόμη πιο σκληρά την οικονομική πολιτική της χούντας των Βρυξελλών, παίζοντας με τις λέξεις και καταστρέφοντας συνολικά την χώρα.
Τώρα, ετοιμάζεται ο Αλέξης Τσίπρας που ξεκίνησε λέγοντας πως θα διαγράψει το χρέος, συνέχισε με το «θα επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος» και λίαν προσφάτως ερωτοτροπεί με την εξουσία λανσάροντας το «θα παγώσουμε το χρέος».
Αξιοθαύμαστο, δε και ανάξιο περαιτέρω σχολιασμού είναι πως, η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί τις εκλογές κίνδυνο για την χώρα(!), ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση ακολουθεί την τακτική το «ώριμου φρούτου» αδιαφορώντας για την καταστροφή που επιφέρει η παραμονή των συγκυβερνητών και εκφραστών του Μερκελισμού, Σαμαρά – Βενιζέλου…
Πορείες κοινές, από κοινούς ψεύτες που διαθέτουν την πολιτική ασυλία για τα ψέματα που εκστομίζουν. Κοινό τους σημείο η λατρεία τους για την εξουσία, αλλά και η αποφυγή της ορθής πορείας προς την έξοδο από το χάος στο οποίο οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν την χώρα. Κανείς τους δεν αναφέρεται στην μαγική λέξη, στην «αυτοδιαχείριση» της φτώχειας αλλά και του πλούτου. Της φτώχειας που ζούμε, αλλά και του πλούτου τον οποίο όλοι αυτοί οι «διασώστες» ξεχνάνε να αναφερθούν. Στον ενεργειακό πλούτο, για τον οποίο χαρακτηριζόταν γραφικός (από πολιτικούς αλλά και από δημοσιογράφους) ό,ποιος τολμούσε να αναφερθεί. Στον πλούτο που τώρα διαμοιράζουν εν κρυπτώ, χωρίς να ενημερώνουν τον φυσικό του ιδιοκτήτη, τον λαό. Στον πλούτο για τον οποίο προσέτρεξαν οι μεγαλύτερες εταιρείες ενέργειας του πλανήτη, για να συμφωνήσουν και να κατοχυρώσουν την εκμετάλλευση – υφαρπαγή του. Στον πλούτο που αν δεν αυτοδιαχειρισθούμε με απόλυτη διαφάνεια θα πάψει να είναι δικός μας...
Κι ενώ αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα πολιτικών καρικατούρων ασχολείται με τον διαμοιρασμό και τον εξευτελισμό της χώρας, δεν φαίνεται πως οι Έλληνες πολίτες διαθέτουν την δυνατότητα αποφυγής του ολέθρου. Οι Έλληνες πολίτες που βομβαρδίζονται με ειδικές επιχειρήσεις παραπληροφόρησης (μέσω των ΜΜΕ), αλλά και ψυχολογικές επιχειρήσεις κατευνασμού και εν γένει ελέγχου των αντιδράσεών τους, προκειμένου να μην γίνουν επικίνδυνοι για το «σύστημα». Είναι οι Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν να διακρίνουν (ή να οργανώσουν) μία πολιτική κίνηση, αφού –όλως παραδόξως- έχει «γεννηθεί» ένα μεγάλο πλήθος «κομμάτων» και «κινημάτων» που αρνούνται να ενωθούν (αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας των «ηγετών» τους) και συμβάλουν τα μέγιστα στον πολιτικό αποπροσανατολισμό αλλά και την σύγχυση των πολιτών, αποτρέποντας –επί της ουσίας- την συσπείρωσή τους…
Δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που έχει υποστεί ο πολίτης, ώστε ακόμη και εάν εμφανιζόταν ο ίδιος ο Θεός ανακοινώνοντάς μας ότι θα μας σώσει, αρκεί να τον ακολουθήσουμε, θα τον απαξιώναμε, επειδή δεν θα γνωρίζουμε το πρόσωπό του από τηλεοπτικές εκπομπές των γνωστών αστέρων – καθοδηγητών της κοινής γνώμης…
Όσο για την απάντηση, του πως θα γλιτώσουμε από την καταστροφή, αυτή βρίσκεται μέσα στον καθένα από εμάς και στην συλλογικότητα που θα επιδείξουμε όταν αποφασίσουμε και ανακοινώσουμε το «μη παρέκει».
Αλλά, φαίνεται πως δεν έχουμε καμία διάθεση να παλέψουμε για τα αυτονόητα και περιμένουμε να ζήσουμε την φρίκη που μας ετοίμασαν, για να αποφασίσουμε –εάν αποφασίσουμε- πως έχουμε αξιοπρέπεια και είμαστε άνθρωποι και όχι σκλάβοι…
Όμως, μέχρι να συμβούν αυτά, η τσογλανοκρατία καλά κρατεί και απ’ ότι φαίνεται θα έχει και συνέχεια, με νέα επεισόδια φρίκης… και μάλιστα, εθνικής φρίκης…
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σήμερα ζούμε αυτό που μας αξίζει ή αυτό που… ανεχόμαστε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος
Η κατάσταση στην χώρα είναι οικτρή. Το success story του Σαμαρά, αποτελεί κόλαφο για την κοινή λογική και κορύφωση της εικονικής πραγματικότητας. Μίας πραγματικότητας που μπορεί να συγκριθεί μόνο με μεταπολεμική περίοδο... Και, που δυστυχώς έχει και συνέχεια, αφού οι "επιταγές" των "φίλων", των "εταίρων" και των "συμμάχων", φαίνεται πως δεν έχουν ικανοποιηθεί πλήρως...
Σήμερα βιώνουμε τη συνέχεια της εποχής του Γιώργου Παπανδρέου, του «λεφτά υπάρχουν» και τη συνέχειά τους με τον «δρόμο προς την Ιθάκη.
Μετά ήρθε ένας τραπεζικός υπάλληλος, ονόματι Παπαδήμος και εξασφάλισε τις τράπεζες με τα PSI και τη μείωση του χρέους, που τελικά όμως δεν μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε.
Ακολούθησε ο Αντώνης Σαμαράς με τα Ζάππεια, αλλά και το «τα λάθη είναι ανθρώπινα» για να εισάγει ακόμη πιο σκληρά την οικονομική πολιτική της χούντας των Βρυξελλών, παίζοντας με τις λέξεις και καταστρέφοντας συνολικά την χώρα.
Τώρα, ετοιμάζεται ο Αλέξης Τσίπρας που ξεκίνησε λέγοντας πως θα διαγράψει το χρέος, συνέχισε με το «θα επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος» και λίαν προσφάτως ερωτοτροπεί με την εξουσία λανσάροντας το «θα παγώσουμε το χρέος».
Αξιοθαύμαστο, δε και ανάξιο περαιτέρω σχολιασμού είναι πως, η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί τις εκλογές κίνδυνο για την χώρα(!), ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση ακολουθεί την τακτική το «ώριμου φρούτου» αδιαφορώντας για την καταστροφή που επιφέρει η παραμονή των συγκυβερνητών και εκφραστών του Μερκελισμού, Σαμαρά – Βενιζέλου…
Πορείες κοινές, από κοινούς ψεύτες που διαθέτουν την πολιτική ασυλία για τα ψέματα που εκστομίζουν. Κοινό τους σημείο η λατρεία τους για την εξουσία, αλλά και η αποφυγή της ορθής πορείας προς την έξοδο από το χάος στο οποίο οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν την χώρα. Κανείς τους δεν αναφέρεται στην μαγική λέξη, στην «αυτοδιαχείριση» της φτώχειας αλλά και του πλούτου. Της φτώχειας που ζούμε, αλλά και του πλούτου τον οποίο όλοι αυτοί οι «διασώστες» ξεχνάνε να αναφερθούν. Στον ενεργειακό πλούτο, για τον οποίο χαρακτηριζόταν γραφικός (από πολιτικούς αλλά και από δημοσιογράφους) ό,ποιος τολμούσε να αναφερθεί. Στον πλούτο που τώρα διαμοιράζουν εν κρυπτώ, χωρίς να ενημερώνουν τον φυσικό του ιδιοκτήτη, τον λαό. Στον πλούτο για τον οποίο προσέτρεξαν οι μεγαλύτερες εταιρείες ενέργειας του πλανήτη, για να συμφωνήσουν και να κατοχυρώσουν την εκμετάλλευση – υφαρπαγή του. Στον πλούτο που αν δεν αυτοδιαχειρισθούμε με απόλυτη διαφάνεια θα πάψει να είναι δικός μας...
Κι ενώ αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα πολιτικών καρικατούρων ασχολείται με τον διαμοιρασμό και τον εξευτελισμό της χώρας, δεν φαίνεται πως οι Έλληνες πολίτες διαθέτουν την δυνατότητα αποφυγής του ολέθρου. Οι Έλληνες πολίτες που βομβαρδίζονται με ειδικές επιχειρήσεις παραπληροφόρησης (μέσω των ΜΜΕ), αλλά και ψυχολογικές επιχειρήσεις κατευνασμού και εν γένει ελέγχου των αντιδράσεών τους, προκειμένου να μην γίνουν επικίνδυνοι για το «σύστημα». Είναι οι Έλληνες πολίτες που δεν μπορούν να διακρίνουν (ή να οργανώσουν) μία πολιτική κίνηση, αφού –όλως παραδόξως- έχει «γεννηθεί» ένα μεγάλο πλήθος «κομμάτων» και «κινημάτων» που αρνούνται να ενωθούν (αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας των «ηγετών» τους) και συμβάλουν τα μέγιστα στον πολιτικό αποπροσανατολισμό αλλά και την σύγχυση των πολιτών, αποτρέποντας –επί της ουσίας- την συσπείρωσή τους…
Δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που έχει υποστεί ο πολίτης, ώστε ακόμη και εάν εμφανιζόταν ο ίδιος ο Θεός ανακοινώνοντάς μας ότι θα μας σώσει, αρκεί να τον ακολουθήσουμε, θα τον απαξιώναμε, επειδή δεν θα γνωρίζουμε το πρόσωπό του από τηλεοπτικές εκπομπές των γνωστών αστέρων – καθοδηγητών της κοινής γνώμης…
Όσο για την απάντηση, του πως θα γλιτώσουμε από την καταστροφή, αυτή βρίσκεται μέσα στον καθένα από εμάς και στην συλλογικότητα που θα επιδείξουμε όταν αποφασίσουμε και ανακοινώσουμε το «μη παρέκει».
Αλλά, φαίνεται πως δεν έχουμε καμία διάθεση να παλέψουμε για τα αυτονόητα και περιμένουμε να ζήσουμε την φρίκη που μας ετοίμασαν, για να αποφασίσουμε –εάν αποφασίσουμε- πως έχουμε αξιοπρέπεια και είμαστε άνθρωποι και όχι σκλάβοι…
Όμως, μέχρι να συμβούν αυτά, η τσογλανοκρατία καλά κρατεί και απ’ ότι φαίνεται θα έχει και συνέχεια, με νέα επεισόδια φρίκης… και μάλιστα, εθνικής φρίκης…
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σήμερα ζούμε αυτό που μας αξίζει ή αυτό που… ανεχόμαστε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...