Γεωπολιτικά παιχνίδια ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας στην Κύπρο

Εδώ είναι Κύπρος φαιό νταμάρι…

Εντείνονται οι υπερατλαντικές πιέσεις την ταχεία επίλυση του Κυπριακού

ΗΠΑ και Ε.Ε. θέλουν τη Μεγαλόνησο ανάχωμα στους ρωσικούς σχεδιασμούς

Της Νεφέλης Τζανετάκου

Στη δίνη των γεωστρατηγικών ανταγωνισμών της Ουάσινγκτον και της Μόσχας έχει βρεθεί η Κύπρος.

Η αιτία δεν είναι αποκλειστικά και μόνο το γεγονός ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Μεγαλονήσου φιλοξενεί σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, για τα οποία υπάρχει εκδηλωμένο ενδιαφέρον μεταξύ άλλων από την πλευρά του Ισραήλ αλλά και της Τουρκίας.

Την Κύπρο «διεκδικούν» οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη προκειμένου να λειτουργήσει ως «ανάχωμα» στους σχεδιασμούς της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Και τούτο την ώρα που η κουρδική οντότητα δηλώνει δυναμικά το «παρών» στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Τη στιγμή που η Άγκυρα καλλιεργεί την όλο και στενότερη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας με το ιρακινό Κουρδιστάν και το Ιράν, η Μόσχα προωθεί –με την εμπλοκή ρωσικών ενεργειακών εταιρειών- την υπογραφή δεσμευτικών συμφωνιών για την αξιοποίηση των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της Συρίας, του Λιβάνου και της Λωρίδας της Γάζας.

Διερευνητικές γεωτρήσεις

Η εξαγωγή στην Τουρκία, μέσω ενός δικτύου αγωγών του Ιρακινού φυσικού αερίου και πετρελαίου, και με τη συνεργασία της αμερικανικής Exxon Mobil, ξεκίνησε στα τέλη Ιανουαρίου, ενώ η ρωσική εταιρεία Soyuzneftgaz ανέλαβε στα τέλη Δεκεμβρίου τη διεξαγωγή διερευνητικών γεωτρήσεων για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στα χωρικά ύδατα της Συρίας, εντός της οριοθετημένης συριακής ΑΟΖ.

Σύμφωνα με τα επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία, η Συρία διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου της ζώνης της Ανατολικής Μεσογείου, ικανό να «δώσει», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, έως και 2.5 δις. Βαρέλια, ενώ τα αποθέματα φυσικού αερίου ανέρχονται σε 8,5 τρις. κυβικά πόδια.

Η Δαμασκός, ωστόσο, όπως επισημαίνεται, δεν δημοσιεύει στοιχεία σχετικά με τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και στρέφει το ενδιαφέρον των επενδυτών στην περιοχή όπου εφάπτεται η ΑΟΖ της χώρας με εκείνη του Λιβάνου.

Η «περιπέτεια» του Λιβάνου αναμένεται να ξεκινήσει τελικά τον Απρίλιο, σύμφωνα με ανακοίνωση της κυβέρνησης της χώρας, καθώς προτίθεται να προχωρήσει στη διενέργεια διαγωνισμού για τον εντοπισμό υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, την ώρα που το Ισραήλ αμφισβητεί τα όρια της Λιβανέζικης ΑΟΖ.

Το Ιράν, εν τω μεταξύ, ύστερα ιδίως από την αλλαγή πλεύσης της ηγεσίας της χώρας, σε μία προσπάθεια σταδιακής εξομάλυνσης των σχέσεών της με τη Δύση, όπως καταγράφηκε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, επαναπροσδιορίζει τη θέση του στην περιοχή, προσελκύοντας το ενδιαφέρον γαλλικών και ρωσικών ενεργειακών ομίλων.

Από ρωσικής πλευράς, ήδη τα πρώτα δειλά βήματα έκανε στον τομέα του φυσικού αερίου η θυγατρική της Gazprom, Gazprom Neft, εξασφαλίζοντας διόδους διαπραγμάτευσης με την ιρανική κυβέρνηση.

Σημειώνεται ότι το Ιράν διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στη Μέση Ανατολή και τα τρίτα μεγαλύτερα, μετά τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, στον κόσμο.

Η επίσκεψη, στο μεταξύ, στη Μόσχα του Παλαιστίνιου ηγέτη Μαχμούντ Αμπάς στα τέλη Ιανουαρίου και η πρόθεση της Gazprom να δραστηριοποιηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη θαλάσσια περιοχή ανοικτά της Λωρίδας της Γάζας, η οποία εκτιμάται πως «κρύβει» τουλάχιστον 30 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, έθεσε σε επιφυλακή όπως υπογραμμίζεται, την αμερικανική διπλωματία, η οποία επαγρυπνά λόγω και των πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος.

Τα αποθέματα υδρογονανθράκων στην εν λόγω περιοχή προσελκύουν βεβαίως και το ενδιαφέρον της Ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία αναζητά τρόπους για τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας του Ισραήλ, έως ότου ξεκινήσει, από το 2017 το νωρίτερο, πλήρως η εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος «Λεβιάθαν».

Μήλον της έριδος αποτελούν πάντοτε οι πλουτοπαραγωγικές πηγές του Ιρακινού Κουρδιστάν, του δεύτερου σημαντικότερου εμπορικού εταίρου της Τουρκίας, τη στιγμή που στο προσκήνιο επανέρχεται το γεγονός ότι η Ρωσία ανέκαθεν διατηρούσε στενές σε όλα τα επίπεδα σχέσεις με το κουρδικό στοιχείο.

Το ζήτημα είναι ότι η Ρωσία φιλοδοξεί να διατηρήσει και να διευρύνει τον κύκλο επιρροής της στη Μέση Ανατολή, με τον κίνδυνο όμως να προσκρούσει –για αρχή- στα ισραηλινά συμφέροντα.

Σε αυτή την «παρτίδα» που βρίσκεται σε εξέλιξη, και της οποίας οι παράμετροι συνεχώς μεταλλάσσονται, θα πέσει ο κλήρος για την αποδυναμωμένη, λόγω της επιβεβλημένης οικονομικής κρίσης, Κύπρο, η οποία προσδοκά με τη σειρά της να αναβαθμίσει τη γεωστρατηγική της θέση, κυρίως έναντι της Τουρκίας, της οποίας φιλοδοξία είναι να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.

Η πρώτη ανατροπή αναμένεται να έρθει μόλις το Ισραήλ ανακοινώσει με ποιο τρόπο θα αξιοποιήσει το φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Ταμάρ».

Προς το παρόν, όπως καταγράφεται στη διεθνή ειδησεογραφία, η ισραηλινή κυβέρνηση επεξεργάζεται τον τρόπο για την εξαγωγή είτε στην Ευρώπη είτε στην Ασία του φυσικού αερίου που θα διαθέσει προς τον σκοπό αυτό.

Τόσο η Κύπρος όσο και η Τουρκία επιδιώκουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία αυτή –και στο πλαίσιο αυτό εντείνονται οι υπερατλαντικές πιέσεις για την ταχεία επίλυση του Κυπριακού-, το Ισραήλ φαίνεται όμως πως δεν αποκλείει τους άμεσους γείτονές του στη Μέση Ανατολή.

Αγωγός με Ιορδανία

Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, η ισραηλινή κυβέρνηση στρέφεται προς την λύση της κατασκευής αγωγού που θα συνδέει το Ισραήλ με την Ιορδανία από το 2016.

Σύμφωνα ωστόσο με άλλες πηγές, προβλέπονται και εξαγωγές του Ισραηλινού φυσικού αερίου στην Αίγυπτο και στα παλαιστινιακά εδάφη.

Η εκδοχή αυτή, όμως, όπως εκτιμούν ειδικοί αναλυτές, θα τύχει της υποστήριξης της Μόσχας, η οποία δεν βλέπει θετικά την εξαγωγή στην Ευρώπη του Ισραηλινού φυσικού αερίου, καθώς στην περίπτωση αυτή αυτομάτως το Ισραήλ και κατ’ επέκταση η Κύπρος θα αποτελέσουν εν δυνάμει ανταγωνιστικές πηγές τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας.

Πηγή «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση