Μάγειρες σε... απόγνωση, ψάχνουν νέες συνταγές
Τον τελευταίο καιρό κάποιοι επιχειρούν να γράψουν συνταγές για το μαγειρείο του μέλλοντος. Το παλιό θεωρείται μπαγιάτικο και δεν ικανοποιεί πλέον τους ουρανίσκους της νέας εποχής. Οσα αποκαλύπτονται -με χρονοκαθυστέρηση θα λέγαμε- για μίζες
(που όλοι ξέραμε αλλά κανείς δεν μιλούσε), για πρόσωπα (που πλούτιζαν
από το πουθενά) και συμπεριφορές (που προκαλούν χρόνια) έρχονται απλώς
ως κερασάκι στην τούρτα «γενεθλίων» ενός παιδιού, που αρνείται… έντρομο, σκεπτόμενο το μέλλον που του ετοιμάζουν πεισματικά, να γεννηθεί. Αργά ή γρήγορα, βέβαια, θα αναγκαστεί να βγει στο φως της ημέρας.
Αυτά που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε τελειώνουν. Τον Μάιο θα μπει επισήμως η σφραγίδα της αντίστροφης μέτρησης. Αλίμονο σε αυτούς που δεν θα έχουν την προνοητικότητα να ηγηθούν του καινούργιου αλλά και σε εκείνους που δεν θα τολμήσουν να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με το παρελθόν.
Το καζάνι της κοινωνίας βράζει και όσο το συντομότερο ληφθούν αποφάσεις τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσει ο μάστερ σεφ να πάρει την κουτάλα (όχι αυτή τη φορά για να φάει) της δημιουργίας και να σερβίρει ένα φαγητό της προκοπής.
Τα κόμματα ήδη βιώνουν τη σαλάτα που υπάρχει εντός τους. Μπορεί για την
ώρα οι πολίτες να ασχολούνται με τα ορεκτικά που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, αλλά αργά ή γρήγορα θα περάσουν στο κυρίως πιάτο, στις κάλπες.
Η Ν.Δ. κινδυνεύει να πάθει… δηλητηρίαση από μια συνταγή με
υλικά που έχουν αναμειχθεί με… πράσινους και μπλε κόκκους, που πλέον δεν
λένε τίποτε στη γεύση. Θα τολμήσει ο σεφ να τα αλλάξει όλα, να βρει φρέσκα υλικά και μυρωδικά που δεν έχουν εμπλοκή με το χθες και να ανοίξει νέα σελίδα στον τσελεμεντέ της Ιστορίας; Θα αλλάξει τη λάθος συνταγή που δηλητηριάζει τους πολίτες;
Το ΠΑΣΟΚ ως υλικό είναι έτοιμο για απόσυρση από την αγορά, μια και πλέον έχει σύντομη ημερομηνία λήξης. Το γνωρίζουν τόσο οι μάγειρες όσο και οι σερβιτόροι της Χαριλάου Τρικούπη. Οχι μόνο δεν έχει γεύση, αλλά έχει ξινίσει και αλλοιωθεί. Γι’ αυτό θα προσπαθήσει να ανακατευτεί με άλλα υλικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να βγει στην αγορά και να μαζέψει αγνά υλικά, μάζεψε από τα ράφια του σούπερ μάρκετ ό,τι είχε ξεμείνει και πιστεύει ότι έτσι θα φτιάξει κάτι που να τρώγεται.
Δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι το μυστικό της συνταγής δεν είναι να ταΐσει τους πεινώντες (αυτό το έκαναν και οι παλαιότεροι μάγειρες), αλλά το πώς να τους μάθει να… ψαρεύουν για να λύσουν πραγματικά το πρόβλημα της πείνας.
Οι υπόλοιποι μοιάζουν με… μεζεδάκια ενός γεύματος που θα είναι σε ένα τραπέζι όπου όλοι θα περιμένουν τα κυρίως πιάτα. Μέσα σε αυτό το κλίμα πορευόμαστε μέρα με τη μέρα στον «Μυστικό Δείπνο» του Μαΐου. Την επομένη θα γνωρίζουμε πόσοι και ποιοι θα έχουν πετύχει τη συνταγή και ποιοι θα έχουν πάθει δηλητηρίαση από την ελληνική κουζίνα…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Ένας λαός που έχει συνηθίσει να τρέφεται με ληγμένα, δεν αναγνωρίζει τη γεύση του φρέσκου. Δεν φέρνουν καμια ελπίδα οι εκλογές, πάλι απ' τα σκουπίδια θα μας φιλέψουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή