Μειονοτικά σχολεία: Το μεγαλύτερο έγκλημα της ελληνικής πολιτείας εις βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων

Εκείνοι που κυβερνούν, συμπεριφέρονται στη Θράκη σαν να ανήκει στην Τουρκία!

Γράφει ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που αρχίσαμε να φωνάζουμε πως ορισμένοι στη Θράκη, προερχόμενοι κυρίως από τους κύκλους της μουσουλμανικής μειονότητας που κρυφά ή φανερά συνεργάζονται με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής συμπεριφέρονται σαν να είναι η Θράκη Τουρκία και όχι Ελλάδα αλλά όπως γίνεται συνήθως, ελάχιστοι δίνουν σημασία σε αυτά που λέμε και ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν πως αυτά που λέμε ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα και δεν είναι απλά μια υπερβολή. Να όμως που έφτασε η ώρα όλα όσα λέμε να τα δουν στην πράξη και κορυφαία στελέχη της επίσημης ελληνικής πολιτείας αφού τέτοιου είδους συμπεριφορές είδαν με τα ίδια τους τα μάτια και πλέον κανένας δε μπορεί να πει πως φωνάζουμε άδικα όλα αυτά τα χρόνια.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως για κάποιον που ζει στην Αθήνα και γενικότερα μακριά από τη Θράκη είναι δύσκολο να καταλάβει και να πιστέψει όλα αυτά που ζούμε εμείς εδώ, αφού οι περισσότεροι ζουν έχοντας στο μυαλό την πολύ καλή για να είναι αληθινή εικόνα μιας δημοκρατικής χώρας όπου τα πάντα κυλάνε ομαλά και οι νόμοι είναι πάνω απ’ όλους. Επιτρέψτε μου όμως να ξέρω κάτι παραπάνω και να πω με απόλυτη βεβαιότητα πως τη δημοκρατία και τους νόμους της Ελλάδας ορισμένοι τα έχουν γραμμένα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, αφού έχουν εδώ και δεκαετίες ορίσει τους δικούς τους νόμους και τη δική τους δημοκρατία με μοναδικό σκοπό την υποστήριξη συμφερόντων άλλων ή μάλλον άλλης χώρας.

Φυσικά αναφέρομαι στο πρόσφατο συνέδριο που έλαβε χώρα στην Κομοτηνή για τα 90 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, όπου και παραβρέθηκαν στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και είχαν την ευκαιρία να δουν στην πράξη όλα αυτά που εμείς φωνάζουμε κι εκείνοι δεν τα πιστεύουν. Εκεί ορισμένοι εκ των δημοσιογράφων του τουρκόφωνου τύπου της περιοχής μας θέλησαν να κάνουν ομιλίες στην τουρκική και όχι στην ελληνική και όταν αυτό δεν τους επιτράπηκε αποφάσισαν να αποχωρήσουν εις ένδειξη διαμαρτυρίας αφού όλα αυτά τα χρόνια είχαν μάθει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους φέρνει κανείς αντίρρηση και τώρα που βρέθηκε κάποιος να τους πει ΟΧΙ τους κακοφάνηκε.

Είμαι βέβαιος πως ακόμα και τώρα οι περισσότεροι εξ αυτών που ζουν μακριά από τη Θράκη δε μπορούν να καταλάβουν τη σημασία αυτών που λέω και ίσως να είναι αρκετοί εκείνοι που θα πουν πως δε θα πείραζε κανέναν μια ομιλία στην τουρκική αφού στην περιοχή ζουν και Τούρκοι. Όλα αυτά όμως θα τα πει ο Αθηναίος, εκείνος δηλαδή που ακούγοντας το όνομα Χασάν, Αχμέτ κλπ. θα βιαστεί να μιλήσει για έναν ακόμα Τούρκο που ζει στη Θράκη κι αυτό διότι δε γνωρίζει την πραγματική τους ιστορία και δε μπορεί να αντιληφθεί πως αυτός ο Χασάν, αυτός ο Αχμέτ μπορεί να είναι πολύ πιο Έλληνες από εκείνον.
 

 Όσοι πάλι γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στη Θράκη θα πουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος οι τέτοιου είδους ομιλίες να γίνονται με τη χρήση της τουρκικής γλώσσας, αφού στην περιοχή αυτή ζουν μόνο Έλληνες πολίτες και η επίσημη γλώσσα τους είναι ασφαλώς η ελληνική. Ωστόσο ένα από τα επιχειρήματα που συνήθως χρησιμοποιούν σε αυτές τις περιπτώσεις για να μπορούν να κάνουν επίσημες ομιλίες στην τουρκική είναι πως αρκετοί, ίσως οι περισσότεροι από τους μουσουλμάνους της Θράκης, δε γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα κι αυτό δυστυχώς είναι κάτι που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 Ακόμα όμως και με αυτό τους το επιχείρημα δικαιώνουν όλους εμάς που φωνάζουμε πως η μειονοτική εκπαίδευση δεν είναι αρκετή και πως μέσα από τα μειονοτικά σχολεία οι Έλληνες μουσουλμάνοι δε μπορούν να μάθουν σωστά την ελληνική γλώσσα. Μιλάμε για τα ίδια μειονοτικά σχολεία που οι κύκλοι αυτοί του τουρκικού προξενείου υπερασπίζονται με τόσο πάθος, τη στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δε γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα και για το λόγο αυτό κάνουν αυτές τις ομιλίες στην τουρκική. Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να αποφασίσουν διότι δε γίνεται να ισχύουν και τα δύο, δε γίνεται δηλαδή από τη μια να είναι καλά τα μειονοτικά μας σχολεία και από την άλλη οι μουσουλμάνοι που φοιτούν σε αυτά να μη μπορούν να μιλήσουν και να κατανοήσουν την ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να υπάρχει η ανάγκη ομιλιών στην τουρκική, κάτι δεν ταιριάζει εδώ.

Ξεχνάνε όμως πως ακόμα κι αν τους επιτραπεί να κάνουν ομιλίες στην τουρκική γλώσσα, ελάχιστοι από τους μουσουλμάνους της περιοχής θα μπορέσουν να τις καταλάβουν κι αυτό διότι η μητρική γλώσσα των περισσότερων είναι η Πομακική. Κι αν είναι πολλοί εκείνοι που δε μπορούν να καταλάβουν μια ομιλία στην ελληνική είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που δε θα την καταλάβουν στην τουρκική. Με λίγα λόγια,  ενώ το λένε και οι ίδιοι πως αρκετοί από τους Έλληνες μουσουλμάνους δυσκολεύονται να κατανοήσουν την ελληνική γλώσσα, δεν τολμούν να πουν πως οι ίδιες και ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες υπάρχουν και ως προς την κατανόηση της τουρκικής, διότι όπως προανέφερα οι περισσότεροι μουσουλμάνοι στην καθημερινότητα τους χρησιμοποιούν την πομακική γλώσσα.

Για όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν αυτά που λέω τους προσκαλώ και τους προκαλώ παράλληλα να κάνουμε σε ανύποπτο χρόνο μια βόλτα στα πομακοχώρια, ακόμα και σε εκείνα που έχουν εκτουρκιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, για να δούμε από κοντά μαζί ποια είναι η γλώσσα που μιλάνε στο σπίτι, στο καφενείο, στη δουλειά οι κάτοικοι τους. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος πως κανένας τους δε θα δεχθεί αυτήν την πρόσκληση και πρόσκληση μου, αφού ξέρουν καλύτερα κι ακόμα μένα τη γλώσσα που χρησιμοποιείται σε αυτά τα χωριά.
Ας αφήσουν λοιπόν αυτό το, καλό μεν, αλλά πολύ παλιό και ξεπερασμένο παραμυθάκι πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν ξέρουν καλά ελληνικά αλλά ξέρουν τουρκικά. Ούτε τη μια γλώσσα ξέρουν καλά ούτε την άλλη, παρόλο που ως Έλληνες πολίτες έπρεπε να ξέρουν το ίδιο καλά με τους χριστιανούς συμπολίτες μας την ελληνική γλώσσα. Αλλά για να τη μάθουν, θα πρέπει να έχουν και σωστά σχολεία διότι τα μειονοτικά μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, εκτός από σχολεία. Είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των ελληνικής πολιτείας εις βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων.

Από τόν σύμπακτο δίσκο "Πομάτσκι Πέσνε" (=Πομάκικα Τραγούδια), 1996.
Παραδοσιακό πομάκικο τραγούδι άπό χωριό Γοργόνα τού ορεινού όγκου τής Ροδόπης, ερμηνευτής ο 'Αλή Ρόγγο. Στο λαούτο, ο Δασκαλόπουλος Αναστάσιος.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση