Φίμωση και έλεγχος των ΜΜΕ στα Σκόπια

Tου Σταύρου Τζίμα

Ενας δημοσιογράφος στην ΠΓΔΜ, ο Τόμισλαβ Κεζάροφσκι, καταδικάστηκε πρόσφατα σε φυλάκιση τεσσεράμισι χρόνων γιατί δημοσίευσε, πριν από πέντε χρόνια, στο έντυπο όπου εργαζόταν, τα στοιχεία προστατευόμενου μάρτυρα σε υπόθεση δολοφονίας που ερευνούσαν οι δικαστικές αρχές.

Η καταδίκη του Κεζάροφσκι συνέπεσε με τις έρευνες που διενεργούσε για τα αίτια ενός τροχαίου δυστυχήματος τον περασμένο μήνα, στο οποίο σκοτώθηκε ένας άλλος δημοσιογράφος, ο εκδότης της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας των Σκοπίων Fokus, Νίκολα Μλαντένοφ.

Το επίσημο πόρισμα που αποδίδει το τροχαίο σε υπερβολική ταχύτητα, ωστόσο, αμφισβητήθηκε έντονα από μερίδα των ΜΜΕ των Σκοπίων, ειδικά των προσκείμενων στην αντιπολίτευση, και σε συνδυασμό με τη δίωξη του Κεζάροφσκι που έψαχνε το θέμα, οι αντιδράσεις στο εσωτερικό όσο και διεθνώς εντάθηκαν.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων εξέφρασε την ανησυχία της, ενώ η εκπρόσωπος του ΟΑΣΕ μίλησε για επιχείρηση «να λογοκριθούν όλοι οι δημοσιογράφοι στη χώρα».

Ακόμα πιο καυστικός, ο ειδικός εισηγητής του Ευρωκοινοβουλίου για την ΠΓΔΜ, Ρίτσαρντ Χόουιτ, δήλωσε στα Σκόπια ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως η απόφαση του δικαστηρίου έχει πολιτικά κίνητρα και σημείωσε ότι τέτοιου είδους περιπτώσεις δημιουργούν κλίμα φόβου μεταξύ δημοσιογράφων, εκδοτών και ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της δημοσιογραφικής έρευνας, η οποία, όπως είπε, μοιραία οδηγεί στην αυτολογοκρισία.

Οι ετήσιες εκθέσεις, εξάλλου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία υλοποίησης των κριτηρίων ώστε να λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σημειώνουν με «κόκκινο» τις αναφορές τους στο θέμα της ελευθερίας του Τύπου, αλλά και της Δικαιοσύνης.

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη πλην της FYROM, όπου η κυβερνητική εξουσία να ασκεί τόσο ασφυκτικό έλεγχο και τέτοια τρομοκρατία απέναντι στα ΜΜΕ και στους ανθρώπους τους που αρνούνται να την υπηρετήσουν.

Οι πάντες, εκδότες, δημοσιογράφοι, καναλάρχες, bloggers, οφείλουν, εάν θέλουν να επιβιώσουν, να δηλώσουν υποταγή στο σύστημα Γκρούεφσκι.

Πώς μεταφράζεται συνήθως αυτό;

Με την απόλυτη χειραγώγηση των κρατικών ΜΜΕ, το κλείσιμο ή την εξαγορά από ανθρώπους του Γκρούεφσκι εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών που ασκούν κριτική στην πολιτική του, φυλάκιση κάποιων που αρνούνται να συμμορφωθούν ή και να πουλήσουν (όμιλος Ραμκόφσκι), τον αποκλεισμό από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και εν τέλει την καταδίκη σε ανεργία όσων δημοσιογράφων τολμούν έστω να ψελλίσουν διαφωνίες.

Και όποιοι ριψοκίνδυνοι εξακολουθούν να αντιστέκονται, αυτοί ρίχνονται στην «πυρά» του εθνικοπατριωτικού φανατισμού με την κατηγορία ότι είναι έμμισθοι πράκτορες του «εχθρού»: των Ελλήνων δηλαδή και εσχάτως των Βουλγάρων.

Μα, καλά, θα αναρωτηθεί κανείς, δεν πτοείται από τη διεθνή κατακραυγή ο Σλαβομακεδόνας ηγέτης;

Ισως, αλλά γνωρίζει καλά πως χωρίς τον έλεγχο των ΜΜΕ και την ασύστολη προπαγάνδα, η καρέκλα της εξουσίας του θα αρχίσει να τρίζει.

Πηγή Καθημερινή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση