Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί πλέον να διασωθεί

Πολιτικός... «καρπαζοεισπράκτορας» έχει καταντήσει πλέον η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ!

Πολιτικός... «καρπαζοεισπράκτορας» έχει καταντήσει πλέον η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Όποιο στοιχείο κι αν δημοσιευτεί για την Ελλάδα, κάθε έκθεση διεθνούς οργανισμού αναφερόμενη στην οικονομική κατάσταση της χώρας μας σήμερα συνιστούν πλήγμα κατά της πολιτικής που ασκούν Σαμαράς και Βενιζέλος, καθώς αποκαλύπτουν πόσο ολέθρια αποτελέσματα έχει. 

Ακόμη χειρότερα, διαγράφουν ένα εξαιρετικά ζοφερό μέλλον για την Ελλάδα και τους Έλληνες παρά τα κυβερνητικά φληναφήματα περί δήθεν «ανάπτυξης».

Παρόλο που οι βουλευτικές εκλογές απέχουν δυόμισι ολόκληρα χρόνια, τα νεότερα ιδίως σε ηλικία στελέχη της ΝΔ που θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα επανεκλογής όσο η κυβέρνηση εξακολουθεί να εφαρμόζει την ίδια μνημονιακή πολιτική που διαλύει τη χώρα. Αρχίζουν έτσι να αντιδρούν υποτονικά προκειμένου να έχουν ίσως κάποια ελπίδα προσωπικής πολιτικής διάσωσης, μη εμφανιζόμενοι απολύτως ταυτισμένοι με την πιο ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική που έχει υλοποιήσει ποτέ κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα.

Στο πλαίσιο αυτό, οι δεξιοί βουλευτές αφενός σε μεγάλο ποσοστό ζητούν το κεφάλι του πασοκικής προέλευσης αδίστακτου υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, επιδιώκοντας την καθαίρεσή του και αφετέρου τόσο οι καραμανλικοί όσο και οι μητσοτακικοί διαφοροποιούνται εμφανώς από την ακροδεξιά γραμμή του Αντώνη Σαμαρά. 

   

Τρικυμία σε... ποτήρι 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Γιάννης Σαμαράς χαράζει μόνος του την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης υλοποιώντας όλες τις εντολές των Γερμανών, ενημερώνοντας απλώς τον Αντώνη Σαμαρά για τις αποφάσεις του. Είναι επίσης πολύ πιο σημαντικός από τον Βαγγέλη Βενιζέλο. 

Οι αντιδράσεις κατά του Στουρνάρα δεκάδων βουλευτών της ΝΔ και κάποιων από το ΠΑΣΟΚ λαμβάνουν υπόψη τους και το γεγονός ότι με μεγάλη χαρά τόσο ο Βενιζέλος όσο και πρωτίστως ο Σαμαράς θα ήθελαν να ξεφορτωθούν τον Στουρνάρα. Ο άνθρωπος αυτός όμως δεν είναι μόνο των Γερμανών. Είναι και ο άνθρωπος των Ελλήνων τραπεζιτών, του μοναδικού, δηλαδή, τμήματος της οικονομικής ελίτ της χώρας που στηρίζει αμετακίνητος την κυβέρνηση Σαμαρά – για όσο τουλάχιστον χρονικό διάστημα διατηρεί τις βάσιμες ελπίδες του ότι κάτι θα μπορέσουν να διασώσουν προσωπικά και οι Έλληνες τραπεζίτες στη διαδικασία σταδιακής υπαγωγής του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στο αντίστοιχο γερμανικό. 

Υπό το πρίσμα αυτό, όσο κι αν επιθυμεί ο Σαμαράς να διώξει τον Στουρνάρα και όσο κι αν είναι βέβαιος ότι καθόλου δεν θα διαμαρτυρηθεί γι’ αυτό ο Βενιζέλος, αποκλείεται να το κάνει υπό τις παρούσες συνθήκες, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά. Γι’ αυτό, άλλωστε, έσπευσε να τον καλύψει πλήρως την περασμένη εβδομάδα, όταν φούντωσαν οι σχετικές φήμες περί δήθεν πιέσεων των δεξιών βουλευτών να απομακρυνθεί ο Γ. Στουρνάρας. 

Τι θα γίνει αργότερα, βέβαια, όταν θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές και η κυβέρνηση Σαμαρά θα καταρρέει, είναι αδύνατον να προβλεφθεί από τώρα. Δεδομένου ότι ο Αντ. Σαμαράς θα καθαιρεθεί από αρχηγός μόλις η ΝΔ χάσει τις βουλευτικές εκλογές, οι διακριτικές αντιδράσεις καραμανλικών και μητσοτακικών στη θεωρία «των δύο άκρων» πρέπει να ιδωθούν υπό το πρίσμα του πλασαρίσματος όσων καταγγέλλουν την ανοησία αυτή στη «μετασαμαρική» ΝΔ. Προετοιμάζονται για τη φάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ στην αντιπολίτευση, οπότε, φυσικά, θα ήταν ακόμη πιο γελοία μια ΝΔ που θα ισχυριζόταν ότι... η κυβέρνηση της χώρας «παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου»! 

    

Παραμύθι η «ανάπτυξη» 

Χαστούκι για την κυβέρνηση από πολιτική σκοπιά ήταν η έκθεση του ΔΝΤ που αποκάλυψε ότι για το 2014 χρειάζονται μέτρα που να φέρουν στα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 2,6 δις ευρώ, άρα η κυβέρνηση Σαμαρά έλεγε ψέματα όταν διαβεβαίωνε ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα τον επόμενο χρόνο. Το ΔΝΤ διακήρυξε επίσης για μια ακόμη φορά ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο χωρίς νέο «κούρεμα», χωρίς, δηλαδή, αυτή τη φορά να υποστούν ζημιές τα κράτη της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ – πράγμα που, φυσικά, αρνούνται κατηγορηματικά οι Γερμανοί. 

Οι πάντες ομολογούν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί και αποδεικνύουν την αλήθεια αυτής της διαπίστωσης. Για την τετραετία 2013-2016, π.χ., η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει για ομόλογα που έχει εκδώσει και τα οποία λήγουν σε αυτό το χρονικό διάστημα το κολοσσιαίο ποσό των 74,7 δις ευρώ και μάλιστα στην ίδια τετραετία η χώρα μας πρέπει να πληρώσει επιπλέον 36,5 δις ευρώ για τόκους – συνολικά δηλαδή... 111,2 δις ευρώ από το 2013 ως το 2016! 

Υπάρχει, άραγε, Έλληνας –εκτός αν είναι πολιτικός απατεώνας– που να νομίζει ότι η Ελλάδα έχει να πληρώσει 110 δις την επόμενη τετραετία; Πού να τα βρει, αν δεν γίνει «κούρεμα» ή μετάθεση για αργότερα αυτών των υποχρεώσεων; 

    

«Πρωτογενές»... αίσχος! 

Λογιστικές απάτες δεν αρκούν για να πληρωθούν τα χρέη σε ξένους δανειστές. Αυτές είναι κατάλληλες μόνο για να εξαπατούν τον κοσμάκη, όπως αποδείχτηκε για πολλοστή φορά και με τον προϋπολογισμό (το προσχέδιο προϋπολογισμού ουσιαστικά, αφού είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει επί τα χείρω πριν ψηφιστεί) του 2014. 

Διατυμπανίζει η κυβέρνηση ότι θα πετύχει το 2014 πρωτογενές πλεόνασμα 2,7 δις ευρώ. Μάλιστα. Μόνο που, όπως είδαμε στο προσχέδιο του προϋπολογισμού της για το 2014, περικόπτει δαπάνες για συντάξεις, μισθούς, κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη ύψους... 2,7 δις! Τρώει, δηλαδή, η κυβέρνηση τις συντάξεις των γέρων και περιορίζει τα φάρμακα και τους γιατρούς για την υγεία του ελληνικού λαού και αυτό το ονομάζει... «πρωτογενές πλεόνασμα»! 

Τόσο αποκρουστικό είναι, λοιπόν, το αληθινό πρόσωπο του κυβερνητικού πρωτογενούς πλεονάσματος. Πρωτογενές... αίσχος έπρεπε να το λένε! 

    

Χειρότερη η ΕΕ 

Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου είναι σίγουρα η πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την εξουσία στη χώρα μας. Ακόμη χειρότεροι όμως και από την κυβέρνηση αυτή είναι οι τεχνοκράτες της ΕΕ στις Βρυξέλλες, αυτά τα παχυλά αμειβόμενα παράσιτα, που αλίμονο στο κράτος που θα πέσει στα νύχια τους. Σε έκθεσή τους προς την Κομισιόν, λοιπόν, αυτοί οι χρυσοκάνθαροι πρότειναν να καταργηθούν όλοι οι χαμηλότεροι συντελεστές του ΦΠΑ. Στην Ελλάδα της κρίσης, δηλαδή, αυτοί προτείνουν ο συντελεστής 6,5% του ΦΠΑ για τα φάρμακα, τον τουρισμό, τις εφημερίδες και τα βιβλία να αυξηθεί κατά... 16,5 εκατοστιαίες μονάδες και να γίνει 23%! Να ακριβύνουν, δηλαδή, πάνω από 15% τα φάρμακα – προφανώς για να πεθαίνουν γρηγορότερα οι γέροι δίχως φάρμακα και να λύσουν έτσι και το συνταξιοδοτικό και να σακατεύεται η υγεία περισσότερων Ελλήνων! Να ακριβύνουν 15% οι εφημερίδες και τα βιβλία για να μην διαβάζουμε και άλλο τόσο οι τουριστικές υπηρεσίες ώστε να περιοριστούν οι τουρίστες που έρχονται!

Επίσης, να αυξηθεί από 13% σε 23% ο ΦΠΑ για τα τρόφιμα ώστε να τρώμε λιγότερο. Το ίδιο και το ηλεκτρικό ρεύμα (συν τοις άλλοις για να πλενόμαστε λιγότερο και να βρωμάμε απλυσιά ώστε δικαίως να μας αποκαλούν «γύφτους των Βαλκανίων»), τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς (για να μην ξεπορτίζουμε από τα σπίτια μας), τα εισιτήρια των θεαμάτων (ώστε να είναι σίγουρη η αποβλάκωσή μας) κ.λπ. 

Είδατε η Ευρώπη, η πολιτισμένη ΕΕ, οι εταίροι και αφέντες του Σαμαρά και του Βενιζέλου; Δεν ανέχεται τα «δουλικά» της να βελτιώνουν το βιοτικό τους επίπεδο και φροντίζουν να τα βάζουν στη θέση τους! 

    

Απειλή ανωμαλίας 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αν οι εκλογές γίνουν σε συνθήκες ομαλότητας, όπως τα σαράντα μεταπολιτευτικά χρόνια, είναι μηδαμινές οι πιθανότητες να τις κερδίσει η ΝΔ. Μόνο αν επικρατήσουν συνθήκες κρατικής δεξιάς τρομοκρατίας –τηρουμένων, φυσικά, των αναλογιών, γιατί βρισκόμαστε μισόν αιώνα αργότερα, σαν τις εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961– μπορεί η ΝΔ να έχει ελπίδες. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να φοβάται προβοκάτσιες εκ μέρους της σημερινής κυβέρνησης, αφού η πολιτική διάσωσή της μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε κλίμα πολιτικής ανωμαλίας βάσει των σημερινών δεδομένων. 

Πολύ θα ήθελαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος να χώσουν στη φυλακή με οποιαδήποτε κατηγορία, ψεύτικη ή αληθινή, κάποιους αριστερούς για να διευκολύνουν την επίθεσή τους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό στόχο την παραμονή τους στην εξουσία. Δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να κινηθούν στα όρια της εκτροπής για να το πετύχουν. 

Το θέμα είναι πόσο ισχυρά θα αντιδράσει ο λαός μας για να ακυρώσει τα υπό εξέλιξη ή κατά φαντασία σχέδιά τους. 

  

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ "Τεύχος 209"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση