Θεόδωρος Πάγκαλος: 20 χρόνια μεγάλων επιτυχιών. Ας τις θυμηθούμε...

Ο κύριος Πάγκαλος έχει ένα μαγικό τρόπο να διατηρείται στην επιφάνεια μολονότι το όλο πακέτο μάλλον δημιουργεί ικανές συνθήκες για το αντίθετο.

Ποιος θα ξεχάσει το 1994 αν θυμάμαι καλά, τον τότε αναπληρωτή ΥΠΕΞ που αποκαλούσε τη Γερμανία γίγαντα με μυαλό μωρού. "Μάγκας ο Πάγκαλος" είπαν αρκετοί και μόλις άνοιξε το στόμα του ο Χέλμουτ Κολ, άρχισαν τα "Entschuldigung".

To 1996 ως ΥΠΕΞ στην κρίση των Ιμίων με το Αιγαίο γεμάτο πολεμικά πλοία προτιμούσε να παρίσταται στο πάνελ του Νίκου Χατζηνικολάου στο Mega και να συζητά με άλλους καλεσμένους. Όταν εδέησε να ασχοληθεί, έλεγε όπως διαβάζουμε στο βιβλίο των Ιγνατίου - Ελις ότι "η Ελλάς δε φοβάται την αναμέτρηση" και μετά διαβεβαίωνε ότι φυσήξουν βοριαδάκι και τη σημαία θα την πάρει ο αέρας. Ερωτώμενος μάλιστα για το χαμό των τριών παληκαριών, δήλωσε ότι είναι φειδωλός στο να χυθεί ελληνικό αίμα. Τόσο φειδωλός που χάθηκαν τρεις άνθρωποι χωρίς να πέσει τουφεκιά.

Το 1997-8 πρωταγωνιστούσε στα χαστουκίσματα υπαλλήλων στο μεταφραστικό τμήμα του ΥΠΕΞ. Ξέχασε όμως πρώτα να αυτοχαστουκισθεί αφού το δικό του κόμμα πρωτοστάτησε στο να καταστεί η κρατική μηχανή σε αυτό που είναι σήμερα.

Το 1999 δεν πήρε χαμπάρι - αν και μάλλον του την έφερε ο τότε πρωθυπουργός για να τον πετάξει έξω και να αναλάβει ο Yiorgos - ότι κάποιοι σκόπευαν να φέρουν στην Ελλάδα τον Οτσαλάν και να βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες ενώ δεν άκουσε τη σοφή συμβουλή του Αλέκου Παπαδόπουλου για διεθνοποίηση του ζητήματος στα πλαίσια της Ε.Ε. με προσωρινή κράτηση του κούρδου ηγέτη. Τελικά κατάφερε πέρα από τον ίδιο, να εξευτελιστεί η ΕΥΠ, να δοθεί στεγνά ένα άξιο στέλεχός της που κάηκε - άραγε επίτηδες; - και θα μπορούσε να είχε τελειώσει γενικώς στην Κένυα και να διασυρθεί η Ελλάδα ως μια αναξιόπιστη χώρα.

Το 2010 με την Ελλάδα να περνά τις πύλες της κολάσεως, είπε το αμίμητο "μαζί τα φάγαμε" και όλα αυτά τα χρόνια αντί να έρθει σε συναίσθηση και να σκύψει το κεφάλι, σέρνει στα δικαστήρια ανθρώπους που όταν το βλέπουν, εξαγριώνονται.

Τώρα βγαίνει και λέει ανέκδοτα ότι παρακολουθούσαμε τους πάντες και τα πάντα αλλά μαθαίναμε πράγματα που ήδη ξέραμε ενώ τρώγαμε το κουλούρι μας. Δηλαδή ας φανταστούμε να μη μαθαίναμε τα πάντα, τι σφαλιάρες θα είχαμε φάει.

Σε κάθε περίπτωση ας μας κάνει τη χάρη ο κύριος Πάγκαλος να αποχωρήσει πραγματικά από την ενεργό πολιτική και να αναλογιστεί γιατί στην ευχή το μυαλό και την ευφυΐα που πράγματι έχει, δεν κατάφερε να τα μεταφράσει σε πραγματικά οφέλη για τη χώρα μας. Τότε θα έχει ενδιαφέρον να τον ακούσουμε με σοβαρότητα.

Του Στρατή Μαζίδη από freepen, μοντάζ Γρέκι

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση