Γνωρίζει ο Ομπάμα ότι μάχεται στο πλευρό της Αλ Κάιντα;

Το «όλοι για έναν και ένας για όλους» έπρεπε να είναι η κραυγή μάχης της Δύσης, αν τελικά πάει σε πόλεμο εναντίον του Συριακού καθεστώτος του Άσαντ

Του Robert Fisk

Αν ο Μπαράκ Ομπάμα αποφασίσει να επιτεθεί στο Συριακό καθεστώς, έχει εξασφαλίσει – για πρώτη φορά στην ιστορία – ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι στην ίδια πλευρά με την Αλ Κάιντα.

Φοβερή συμμαχία! Δεν ήταν οι Τρεις Σωματοφύλακες που φώναζαν “Όλοι για έναν και ένας για όλους” κάθε φορά που έβλεπαν μάχη; Αυτή πραγματικά θα πρέπει να είναι η νέα κραυγή μάχης, αν – ή όταν – οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου πάνε σε πόλεμο εναντίον του Bashar al-Assad.

Αυτοί που κατέστρεψαν τόσες χιλιάδες στις 11/9 στη συνέχεια θα πολεμήσουν δίπλα με το ίδιο το έθνος του οποίου τους αθώους πολίτες τόσο βάναυσα δολοφόνησαν, σχεδόν ακριβώς πριν από 12 χρόνια. Σίγουρα πρόκειται για ένα επίτευγμα του Ομπάμα, του Κάμερον, του Ολάντ και των υπολοίπων πολέμαρχων τσέπης.

Αυτό, βέβαια, δεν θα εξαγγελθεί από το Πεντάγωνο ή τον Λευκό Οίκο – ούτε, υποθέτω, από την Αλ Κάιντα – αν και οι δύο προσπαθούν να καταστρέψουν Μπασάρ. ¨Όπως θέλει και το Μέτωπο Nusra, μία από τις θυγατρικές της Αλ Κάιντα. Αλλά αυτό εγείρει κάποιες ενδιαφέρουσες προοπτικές.

Ίσως οι Αμερικανοί θα πρέπει να ζητήσουν βοήθεια από τις υπηρεσίες πληροφοριών της Αλ Κάιντα – εξάλλου, αυτή είναι η οργάνωση που έχει «πατήσει πόδι» εκει, κάτι που οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα συμφέρον να κάνουν. Και ίσως η Αλ Κάιντα θα μπορούσε να προσφέρει στις ΗΠΑ κάποιες δυνατότητες ενημέρωσης στόχων, οι οποίες συνήθως ισχυρίζονται ότι οι υποστηρικτές της Αλ-Κάιντα, και όχι οι Σύριοι, είναι οι πιο καταζητούμενοι ανθρώπους στον κόσμο.

Θα υπάρξουν κάποιες ειρωνείες, φυσικά. Ενώ οι Αμερικάνοι εκτοξεύουν drones για να σκοτώσουν την Αλ Κάιντα – μαζί, φυσικά, με το σύνηθες σμήνος αμάχων – στην Υεμένη και το Πακιστάν τώρα θα πρέπει, στην Συρία να τους δίνουν υλική βοήθεια, χτυπώντας τους εχθρούς της Αλ Κάιντα, με την βοήθεια των κ.κ. Κάμερον, Ολάντ και των άλλων μικρών Στρατηγών-πολιτικών. Πράγματι, μπορείτε να στοιχηματίσετε και το τελευταίο σας δολάριο ότι ένας στόχος που οι Αμερικανοί δεν θα χτυπήσουν στη Συρία θα είναι η Αλ Κάιντα ή το Μέτωπο Nusra.

Και ο δικός μας πρωθυπουργός θα χειροκροτήσει ό, τι και να κάνουν οι Αμερικανοί, συμμαχόντας έτσι και αυτός με την Αλ Κάιντα, της οποίας τις βομβιστικές επιθέσεις του Λονδίνου μπορεί να έχει ξεχάσει. Ίσως – δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία θεσμική μνήμη απομείνει μεταξύ των σύγχρονων κυβερνήσεων – ο Cameron έχει ξεχάσει πόσο παρόμοια είναι η αίσθηση από αυτά που ειπώθηκαν από τον Ομπάμα και τον εαυτό του, με εκείνα που έλεγε ο Μπους και ο Μπλερ πριν από μια δεκαετία, με τις ίδια μειλίχιες διαβεβαιώσεις, ειπωμένες με τέτοια αυτοπεποίθηση, αλλά χωρίς αρκετά στοιχεία από δίπλα.

Στο Ιράκ, πήγαμε στον πόλεμο με βάση τα ψέματα που εκφράζονταν αρχικά από ψεύτες και απατεώνες. Τώρα είναι ένας πόλεμος από το YouTube. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι φοβερές εικόνες των δηλητηριασμένων από αέριο, Σύριων αμάχων να πεθαίνουν είναι ψεύτικες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε απόδειξη περί του αντιθέτου θα πρέπει να κατασταλεί.

Για παράδειγμα, κανείς δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για τις επίμονες αναφορές στη Βηρυτό ότι τρία μέλη της Χεζμπολάχ – οι οποίες πολεμούσαν στο πλευρό των κυβερνητικών στρατευμάτων της Δαμασκού – δέχτηκαν το ίδιο αέριο, την ίδια ημέρα, υποτίθεται μέσα απο σήραγγες. Τώρα λέγεται οτι υποβάλλονται σε θεραπεία σε νοσοκομείο της Βηρυτού. Έτσι, αν οι Συριακές δυνάμεις της κυβέρνησης χρησιμοποίησαν αέρια, πώς γίνεται οι άνδρες της Χεζμπολάχ πιθανώς να έχουν πληγεί επίσης; Παραπληροφόρηση;

Και ενώ μιλάμε για θεσμική μνήμη, να σηκώσουν τα χέρια τους όσοι από τους χαρωπούς πολιτικούς μας γνωρίζουν τι συνέβη την τελευταία φορά που οι Αμερικανοί τα έβαλαν με τον Συριακό στρατό; Πάω στοίχημα ότι δεν μπορούν να θυμηθούν. Λοιπόν, αυτό συνέβη στο Λίβανο, όταν η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ αποφάσισε να βομβαρδίσει πυραύλους της Συρίας στην κοιλάδα Μπεκάα, στις 4 Δεκεμβρίου 1983. Θυμάμαι πολύ καλά, γιατί ήμουν εδώ στο Λίβανο.

Ένας Αμερικάνικο μαχητικό βομβαρδιστικό A-6 χτυπήθηκε από έναν Συριακό πύραυλο Strela Συρίας – Ρωσικής κατασκευής, φυσικά – και κατέπεσε στην Μπεκάα. Ο πιλότος του, Mark Lange, σκοτώθηκε, ο συγκυβερνήτης, Robert Goodman, αιχμαλωτίστηκε και κλείστηκε σε φυλακή στη Δαμασκό. Χρειάστηκε ο Τζέσε Τζάκσον να ταξιδέψει στη Συρία για να τον πάρει πίσω μετά από σχεδόν ένα μήνα, εν μέσω πολλών κλισέ για “τερματισμό του κύκλου της βίας”.

Ένα άλλο Αμερικανικό αεροπλάνο – αυτή τη φορά ένα Α-7 – χτυπήθηκε επίσης από Συριακά πυρά, αλλά ο πιλότος κατάφερε να πεταχτεί έξω, στην Μεσόγειο, όπου τον μάζεψε από την θάλασσα ένα Λιβανέζικο αλιευτικό σκάφος. Το αεροπλάνο του καταστράφηκε.

Σίγουρα, μας λένε ότι θα είναι ένα σύντομο χτύπημα στη Συρία, μπές-βγες, μια-δυο μέρες. Αυτό είναι που θέλει να σκέφτεται ο Ομπάμα. Αλλά σκεφτείτε το Ιράν. Σκεφτείτε την Χεζμπολάχ. Πιθανώς υποψιάζομαι – αν ο Ομπάμα τελικά προχωρήσει – ότι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.

Μετάφραση LEFTeria-news

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση