Οι εραστές της εξουσίας κατά συρροή βιαστές του Συντάγματος

• Α. Μανιτάκης: Όλα για την καρέκλα
• Πώς ένας Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ευτελίζει το Σύνταγμα και την ιστορία του για να παραμείνει υπουργός

Ο κ.Αντώνης Μανιτάκης ανήκε, πολιτικά και ιδεολογικά, στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ως Πανεπιστημιακός απολάμβανε γενικής για να μην πούμε καθολικής αναγνώρισης. Οι επιθέσεις που δεχόταν από την τρόικα για την επιμονή του να εξαντλήσει τα περιθώρια και να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να μην υπάρξουν απολύσεις, πλην αυτών που πρέπει να γίνουν για τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους, τον είχαν καταστήσει συμπαθή στα μάτια της κοινής γνώμης.
Πολλοί προεξοφλούσαν ότι θα είχε ήδη αποπεμφθεί από την κυβέρνηση αν δεν έθετε βέτο ο κ.Κουβέλης.

Ο κ.Μανιτάκης όμως φαίνεται να επιβεβαιώνει το απόφθεγμα του Γεωργίου Παπανδρέου για την «Κίρκη της εξουσίας».
Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ο ίδιος, εισάγει μία ρύθμιση στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί και θα ψηφιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, η οποία καταργεί προσωρινές δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα όπως και αποφάσεις που έχουν εκδοθεί με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και διατάσσουν την επανατοποθέτηση εργαζομένων στη θέση τους.

Είναι σαφές ότι μπαίνουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Παραβιάζεται το Σύνταγμα και καταργούνται αποφάσεις της Δικαιοσύνης που δεν είναι αρεστές στην τρόικα.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι η πρωτοβουλία για όλα αυτά ανήκει σε έναν Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, με την ιστορία του κ.Μανιτάκη.

Για τον έτερο συνταγματολόγο και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν αυταπάτες, ο κ.Βενιζέλος έχει τοποθετήσει στο ράφι το Σύνταγμα και η μοναδική του αγωνία είναι να μην του μείνει το ΠΑΣΟΚ στα χέρια και να εξασφαλίσει 7-8 υπουργεία για να τοποθετήσει δικούς του ανθρώπους, αποκτώντας μερίδιο στη νομή της εξουσίας.
Ο κ.Λοβέρδος, συνταγματολόγος και αυτός, είναι άγνωστο τι θα πράξει ενώ η έκπληξη ίσως έρθει από τον κ.Παυλόπουλο, Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, που φέρεται να αντιμετωπίζει το ζήτημα στην ορθή και απόλυτη θεσμική και συνταγματική του διάταξη.

Γιατί όταν η Βουλή ψηφίζει νόμους που καταργούν δικαστικές αποφάσεις, κάτι δεν πάει καλά.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση