Η τρόικα απαιτεί την εκκένωση ελληνικών νησιών

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Απαίτηση πέρα από τα όρια, όχι των αντοχών του ελληνικού λαού αλλά και της ίδιας της λογικής, φέρονται να μετέφεραν στον υπουργό ναυτιλίας οι εκπρόσωποι της Τρόικα.

«Σε συνάντηση που είχα με εκπροσώπους της τρόικας ως υπουργός μού ζήτησαν να εκκενώσουμε τα ελληνικά νησιά, που έχουν μέχρι 150 κατοίκους, γιατί επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό» φέρεται να είπε ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, μιλώντας στη Ναυτιλιακή Λέσχη του Πειραιά.

«Τους απάντησα άμεσα: "Δεν είστε καλά. Δεν το διαπραγματευόμαστε".  Η είδηση διαψεύστηκε πολλάκις, χτες, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από πηγές της Τρόικα. Παρ' όλα αυτά, με δεδομένη την εποχή που ζούμε, αναρωτιέται κανείς εάν μπορεί να υπάρχει τόσο καπνός χωρίς φωτιά. Και ειδικά όταν είναι γνωστό ότι η γεωγραφική διάταξη των νησιών του Αιγαίου, κάνει το κόστος για κάποια από αυτά πολύ βαριά.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι αρκετές από τις υπηρεσίες που προσφέρονται – όσες τέλος πάντων προσφέρονται – σε αυτά τα νησιά έχουν ιδιαίτερα μεγάλο οικονομικό βάρος. Θεωρούμε ως εκ τούτου ιδιαίτερα πιθανόν, η Τρόικα να αναφέρθηκε εάν όχι σε... εκκαθαρίσεις, αφού επιμένουν να το διαψεύδουν – στην διακοπή υπηρεσιών προς αυτά τα νησιά, που επί της ουσίας θα οδηγούσαν σε... αναγκαστική έξοδο τους κατοίκους.

Περίεργη χρονική σύμπτωση

Αυτό που κάνει όμως ιδιαίτερη εντύπωση, είναι το πώς η “φήμη” αυτή, έσκασε λίγες μόνον ώρες μετά την επίσκεψη Νταβούτογλου στην χώρα μας, αλλά και την ανακίνηση του θέματος της ΑΟΖ. Την ΑΟΖ την οποία ο Αντώνης Σαμαράς είχε προεκλογικά υποσχεθεί ότι θα ανακηρύξει, αλλά περί της οποίας δεν έχει βγάλει τσιμουδιά τους μήνες κατά τους οποίους βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Τι σχέση θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, έχει η ΑΟΖ με τα νησάκια του Αιγαίου που έχουν ελάχιστους κατοίκους;

Από το 1982 η νέα σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας δημιούργησε μία νέα θαλάσσια ζώνη, αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η οποία όχι μόνον υπερκαλύπτει την υφαλοκρηπίδα αλλά αναφέρεται και ρητά ότι ΑΟΖ έχουν και όλα τα κατοικημένα νησιά.

Επίσης η ΑΟΖ, που μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 200 ναυτικά μίλια, δεν αφορά μόνον το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αλλά και την αλιεία. Επειδή η συνήθης τακτική, κατά τις διμερείς συμφωνίες καθορισμού των σημείων της ΑΟΖ ακολουθεί αυτό της μέσης γραμμής ή άλλως της μέσης απόστασης, καθιστά προνομιούχα γεωπολιτικά τη χώρα που έχει νησιά και μάλιστα όσο πιο απομονωμένα και μακρύτερα αυτά βρίσκονται τόσο το καλύτερο. Και αυτό είναι που …πονάει περισσότερο την Τουρκία.

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα απομεμακρυσμένου νησιού με μεγάλη ΑΟΖ είναι το τροπικό Γαλλικό νησί Ευρώπα έκτασης μόλις 28 km2 που βρίσκεται στο κανάλι της Μοζαμβίκης (ΝΑ Αφρική) που αποδίδει όμως στη Γαλλική ΑΟΖ 127.300 km2. Το νησί αυτό, που το μεγαλύτερο ύψος του είναι μόλις 7 μέτρα, για να έχει ΑΟΖ κατοικείται από Γάλλους στρατιωτικούς (είναι και οι μόνοι που αντέχουν) τους οποίους αντικαθιστούν οι Γάλλοι κάθε εξάμηνο. Αυτό μπορεί να αποτελέσει από μόνο του και μια απάντηση στους αδαείς Έλληνες που υποστηρίζουν ότι «το Καστελόριζο είναι μακριά».

Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι αυτή η πρόταση, αφορά πολύ περισσότερα πράγματα από όσα αφήνουν κάποιοι να εννοηθεί. Τα μικρά, κατοικημένα έστω και από ελάχιστους Έλληνες, νησάκια του Αιγαίου, μπορεί να κοστίζουν το... κατιτίς παραπάνω για το ... ταχυδρομείο π.χ., μπορεί να χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις να τους μεταφέρουν νερό, αποτελούν όμως μια... τεράστια επένδυση για την χώρα μας, όσον αφορά τις γεωστρατηγικές της δυνάμεις και τις δυνατότητες οικονομικής ανέλιξής της.

Έτσι καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το χρονικό σημείο, κατά το οποίο ήλθε στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα.

Νησάκια όπως η Γαύδος, το Φαρμακονήσι, η Ψέριμος αλλά και πολλά άλλα, κάνουν στην πράξη το Αιγαίο, ελληνική θάλασσα. Κάτι το οποίο προφανώς δεν αρέσει στους Τούρκους, οι οποίοι το θέλουν, όπως δήλωσε και ο Νταβούτογλου, ελεύθερη θάλασσα. Νησάκια όπως αυτά που προαναφέραμε, εξασφαλίζουν στην χώρα μας, το δικαίωμα της αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης του πλούτου που κρύβει το Αιγαίο. Και αυτό δεν το θέλουν οι Τούρκοι, οι οποίοι θέλουν συνεκμετάλλευση.

Είναι όμως μόνον οι Τούρκοι;

Σαφώς και όχι. Μια οποιαδήποτε μεγάλη εταιρεία, γνωρίζει ότι μπορεί πιο δύσκολα να εκμεταλλευθεί μία περιουσία που ανήκει σε περισσότερους από έναν. Προτιμά να μπορεί να συναλλάσσεται με δύο και να εκβιάζει τον έναν, παρά να συναλλάσσεται με ένα κράτος που έχει στην αποκλειστική του νομή, τις πλουτοπαραγωγικές του πηγές.

Ήδη η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί στην νούμερο ένα παραγωγό χρυσού στην Ευρώπη. Και αυτό χωρίς σοβαρές επενδύσεις. Φανταστείτε να υπάρχει όντως πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην χώρα μας.

Και είναι γνωστό ότι η Τρόικα, έχει άμεσες σχέσεις με μεγάλες εταιρείες. Οι οποίες θα είχαν δυνητικά πολλά να κερδίσουν από την... εγκατάλειψη των ελληνικών νησιών. Γι' αυτό και πιστεύω ότι τελικά, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά.


Ποιά είναι τα προς… εκκένωση νησιά

Αιγαίο Πέλαγος
Γαϊδουρονήσι 3
Θύμαινα 152
Αντίψαρα 4
Κυρα Παναγιά Αλοννήσου 10
Περιστέρα 5
Πιπέρι 2

Κυκλάδες
Δήλος 14
Μακρόνησος 5
Κάτω Κουφονήσι 60
Ηρακλειά 151

Δωδεκάνησα
Ψέριμος 130
Φαρμακονήσι 74
Τέλενδος 54
Αρκιοί 54
Λέβιθα 8
Γυαλί 10
Σαρία 22
Κίναρος 2

Αργοσαρωνικός
Δοκός Ύδρας 43

Επτάνησα
Καστός Λευκάδας 78
Αντικύθηρα 44
Αντίπαξοι 64

Λιβυκό Πέλαγος
Γαύδος 88 κάτοικοι

Πηγή: Ελεύθερη Ώρα

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση