Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Όχι στην προσβολή των ηρώων


Γράφει ο Παναγιώτης Γ. Γεωργόπουλος
Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.

Έχουμε αντιληφθεί ως Έλληνες (που θέλουμε να λεγόμαστε) για ποιο λόγο γίνονται οι παρελάσεις; Από παιδιά θυμάμαι στο Σχολείο πολλοί καθηγητές και μαθητές είχαν την προετοιμασία της παρέλασης σαν λόγο ώστε, να αποφύγουν οι μεν την προετοιμασία καθώς και την διδασκαλία στην αίθουσα και οι δε την αποφυγή του διαβάσματος και βέβαια γινόταν χαμός μεταξύ των καθηγητών για το ποιος θα συνοδέψει του μαθητές στην Δοξολογία και μετά στην παρέλαση. Αυτοί που το έκαναν θεωρούνταν χαμένοι γιατί έχαναν την αργία της Εθνικής επετείου.

Με αυτή τη νοοτροπία μεγαλώσαμε κανένας δεν έκατσε να πει και να αναλύσει για ποιον
λόγο γίνονται οι παρελάσεις. Εδώ θα μου πείτε αν βγούμε και ρωτήσουμε τι εορτάζουμε την 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου, θα πάρουμε τραγελαφικές απαντήσεις. Απαντήσεις που κανονικά θα έπρεπε να μας κάνουν να κλαίμε, μας κάνουν και γελάμε όταν βλέπουμε στην τηλεόραση δημοσιογράφους να ρωτούν τυχαία στο δρόμο πολίτες.

Λαός που ξεχνάει την ιστορία του δεν μπορεί να προχωρήσει το μέλλον είναι συνυφασμένο με το παρελθόν, αν γνωρίζεις την ιστορία σου μπορείς να αποφύγεις λάθη του παρελθόντος. Δυστυχώς ούτε εμείς οι πολίτες και κυρίως αυτοί που μας κυβερνούν και θέλουν (με το ζόρι) να μας σώσουν έχουν γνώση της Ιστορίας του Ελληνικού έθνους και των αγώνων του λαού για να φθάσουμε να υπάρχουμε σήμερα ως Έθνος

Η παρέλαση λοιπόν, είναι στρατιωτική τελετή, κατά την οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις προς τιμή μιας επετείου ή κάποιου άλλου σημαντικού γεγονότος εμφανίζονται δημόσια παρουσιάζοντας τα όπλα και τον εξοπλισμό τους, κάνοντας παράταξη και πορεία. Στην Ελλάδα μαζί γίνονται και μαθητικές παρελάσεις για τους παραπάνω λόγους.

Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα γίνονται ετησίως δύο παρελάσεις, μια στις 25 Μαρτίου προς ανάμνηση της 25ης Μαρτίου 1821, που εορτάζεται ως ημέρα έναρξης της Ελληνικής επανάστασης εναντίον του Τουρκικού ζυγού και μια στις 28 Οκτωβρίου που εορτάζεται ως η ημέρα εισόδου της Ελλάδος στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο (Ελληνοιταλικός πόλεμος).

Σε αυτές τις δύο επετείους τιμούμε και τους νεκρούς, τους τραυματίες και γενικότερα τους αγωνιστές που έδωσαν την ψυχή τους για να παραμείνει η Ελλάδα ελεύθερη.

Αντί λοιπόν να προσερχόμαστε με χαρά και υπερηφάνεια να τιμήσουμε τους αγωνιστές, τους ήρωες, βρίσκουμε τρόπο να προβάλλουμε διεκδικήσεις αιτήματα και ότι άλλο μας κατέβει.

Αυτό συνέβαινε και παλαιότερα αλλά στο αποκορύφωμα έφτασε πέρυσι 28 Οκτωβρίου 2011, όταν οι πολίτες δεν άφησαν να πραγματοποιηθεί η παρέλαση φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της Κυβέρνησης και των πολιτικών, αφήνοντας όμως ανικανοποίητους τους στρατιώτες τους μαθητές των Στρατιωτικών Σχολών και τους Αξιωματικούς, οι οποίοι είχαν προετοιμασθεί για να παρελάσουν μπροστά στον Ελληνικό λαό με υπερηφάνεια.

Πολλοί πιστεύουν ότι με αυτή τους την συμπεριφορά, «έριξαν» την κυβέρνηση ή έκαναν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αισθανθεί άσχημα. Λάθος, η κυβέρνηση έπεσε για τους συγκεκριμένους λόγους που όλοι γνωρίζουμε, ενώ, αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αισθανόταν άσχημα θα είχε παραιτηθεί μετά από αυτό και δε θα πήγαινε πάλι στην παρέλαση οχυρωμένος πίσω από τον περίφημο φράχτη. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Φέτος βλέπω ότι, πολιτικό κόμμα το οποίο εδώ και χρόνια είναι εναντίον των παρελάσεων λέει “Δεν λέμε να ακυρώσουν τις παρελάσεις, δεν λέμε να παρέμβουμε μέσα στις παρελάσεις, λέμε ότι πρέπει να διεξαχθούν κανονικά και από κει και πέρα να εκφραστεί ο κόσμος με δική του παρέλαση που θα ακολουθήσει τις επίσημες παρελάσεις βροντοφωνάζοντας τα δικά του, σύγχρονα μεγάλα ‘ΌΧΙ”. (Παν. Λαφαζάνης στον Ρ/Σ Βήμα Fm).

Στην παρέλαση της εθνικής επετείου θα πείτε τα μεγάλα σας ΟΧΙ κύριέ μου; Ο λαός είχε και έχει τόσες ευκαιρίες να τα εκφράσει και δεν το κάνει. Να θυμίσω; Απεργία 26 Σεπτεμβρίου, 9 Οκτωβρίου (άφιξη της Μέρκελ στην Αθήνα), απεργία 18 Οκτωβρίου όπου η συμμετοχή του λαού ήταν από μικτή έως ανύπαρκτη. Θυμάμαι στην συγκέντρωση της 26ης Σεπτεμβρίου στην Λ. Αλεξάνδρας, μπροστά στην ΓΣΕΕ, μπορούσες να παίξεις μπάλα.

Αντί λαός να βγει και να διαδηλώσει για την άθλια οικονομική του κατάσταση, εναντίον αυτής της άθλιας συγκυβέρνησης οποιαδήποτε άλλη μέρα που ορίζεται γι’ αυτό το σκοπό, θέλει να αμαυρώσει τις εθνικές επετείους. Υπάρχει χρόνος και μέρες και να διαδηλώσει και να φωνάξει εναντίον των κυβερνώντων, ακόμα και να τους βρίσει και να τους ξεφωνίσει, λες και οι βουλευτές δεν κυκλοφορούν δεν πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Δυστυχώς τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι, ο λαός δε θέλει να διαδηλώσει για τα σκληρά μέτρα που παίρνει η Κυβέρνηση εναντίον της κοινωνίας, του αρέσει η άνεση του καναπέ και ας είναι πεινασμένος, ούτε οι άνεργοι δεν έχουν την διάθεση να βγουν στον δρόμο, σαν να μην υπάρχουν, όλοι μας έχουμε δεχτεί μάλλον αυτά που μας επιβάλλουν οι δύο τρόικες (εσωτερικού και εξωτερικού).

Ο λαός δε θέλει να διαμαρτυρηθεί για τα μέτρα τα οποία επιβάλλονται, στους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους με το πρόσχημα της σωτηρίας της χώρας και θα πληρώσουν δύο και τρείς φορές για να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο.

Αφού έχουμε λοιπόν παραιτηθεί από τη ζωή και έχουμε αφήσει να διαχειρίζονται το μέλλον μας ανίκανοι κυβερνώντες, ας τιμήσουμε τουλάχιστον τους αγωνιστές και τους ήρωες των εθνικών μας αγώνων, οι οποίοι, έδωσαν τα πάντα για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι και να μπορούμε να διαδηλώνουμε.

Ας γεμίσουμε λοιπόν αύριο τα πεζοδρόμια και τις πλατείες, για να παρακολουθήσουμε τις παρελάσεις σε όλη την Ελλάδα, να χειροκροτήσουμε και να ανταμείψουμε την προσπάθεια της στρατεύσιμης και της μαθητιώσας νεολαίας, που περιμένουν να παρελάσουν με υπερηφάνεια και να μας δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό, τιμώντας τους ήρωες, εμποδίζοντας αυτούς που θέλουν να αμαυρώσουν την εθνική μας επέτειο.

e-mail: georgopan@yahoo.gr
Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

1 σχόλιο :

  1. Αν ήταν "λαός που ξεχνάει την ιστορία του", κύριε Γεωργόπουλε, θα ήταν πιο εύκολη η υπόθεση. Δυστυχώς είμαστε ένας λαός που δεν έμαθε, ούτε μαθαίνει την ιστορία του. Επιμελώς παραμελούν την Παιδεία χρόνια πολλά τώρα, μέχρι που ήρθε το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα.

    Η πρώτη φορά που "δαγκώθηκα" και ντράπηκα με αυτή τη σκέψη ήταν στις Συρακούσες της Σικελίας, όταν μέσα στο κατάμεστο αρχαίο ελληνικό θέατρο ένα βράδυ, ένας Ιταλός μου εξήγησε γιατί ο αγαπημένος του τραγικός ήταν ο Αισχύλος. Τον άκουσα με προσοχή και άρχισα να του εξηγώ γιατί ο δικός μου είναι ο Σοφοκλής όταν σε μια στιγμή πρόσεξα ότι η παρέα των φίλων από την Αθήνα, μην αντέχοντας την πλήξη, μας γύρισε την πλάτη και πήγε να φάει παγωτό. Ο Ιταλός όμως δεν έπληξε και συζητήσαμε για αρκετή ώρα, όχι μόνο για τους τραγικούς, αλλά για την τραγική κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα.

    Κανένα σχόλιο, μήπως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]