Η ΜΙΤ, ο Οσμάν Ιλχάν Σενέρ, ο Νταβούτογλου, και ο Αβρααμόπουλος
• Η τελευταία «μόδα» της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία, εάν
εξαιρέσει κανείς το κλιμάκιο της ΜΙΤ (που έχει εμπλουτιστεί και με
νεαρές… υπάρξεις), είναι σχετικά αδρανοποιημένη, καθώς όλη η δράση έχει
πέσει στην Κομοτηνή και τη Ρόδο, είναι να προσλαμβάνει θρακιώτες
μειονοτικούς, οι οποίοι την ημέρα της επίσκεψης του κ. Νταβούτογλου
γέμιζαν τον χώρο του ΥΠΕΞ, της Βουλής, του Μεγάρου Μαξίμου και όπου
άλλου κινήθηκε ο τούρκος υπουργός. Όταν λέει ο Δ. Αβραμόπουλος ότι
είμαστε εναντίον της παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας,
προσφέροντας τη στήριξή του στην Τουρκία έναντι της Συρίας, γιατί δεν
μπήκε στον κόπο να υπενθυμίσει ότι «όλοι» πρέπει να σέβονται την αρχή
αυτή; Ότι και οι Τούρκοι οφείλουν να σεβασθούν την ίδια αρχή σε ό,τι
αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ιράκ…
Η χείρα βοήθειας που δόθηκε στον κ. Νταβούτογλου όμως μάλλον δεν είναι αρκετή να διασώσει την πολιτική του, που ίσως δημιουργεί όλο και περισσότερα και δυσκολότερα προβλήματα στην Τουρκία. Γιατί μπορεί να αποτελεί και σύμπτωση, αλλά η επίσκεψη του τούρκου υπουργού στην Αθήνα ορίσθηκε για την ημέρα που εδώ και μήνες ήταν γνωστό ότι θα δημοσιοποιηθεί η Έκθεση της Κομισιόν για την Τουρκία. Μια έκθεση η οποία περιείχε πολλές σκληρές αναφορές για την Τουρκία και οι οποίες φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση, που πιστεύει ότι έχει μετατρέψει την Τουρκία σε «υπόδειγμα δημοκρατίας για τον μουσουλμανικό κόσμο». Κυρίως όμως δίνει ένα αρκετά σκληρό μήνυμα στην Τουρκία για τη στάση της στο Κυπριακό και έναντι της κυπριακής Προεδρίας στην ΕΕ. Η ίδια η έκθεση καταγράφει το casus belli, τις έρευνες που επιδιώκει να πραγματοποιήσει η Τουρκία σε περιοχή που η υφαλοκρηπίδα δεν είναι οριοθετημένη και ανήκει σε μεγάλο μέρος της στην Ελλάδα και πολλά ακόμη. Την ίδια στιγμή που έβλεπε το φως της δημοσιότητας η έκθεση, οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών αντάλλασσαν... όρκους συνεργασίας και φιλίας στο υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα. Και όταν ο κ. Νταβούτογλου μιλά για «κοινά οράματα», και βλέπουμε τον κ. Αβραμόπουλο να συμφωνεί, μήπως κάποιος πρέπει να μπει στον κόπο να μας τα εξηγήσει όλα αυτά;
Πάντως, το υπουργείο Εξωτερικών, και ειδικά ο πρώτος όροφος, αποδεικνύεται πολύ… φιλόξενος χώρος. Αν μη τι άλλο, ο τούρκος γενικός πρόξενος της Κομοτηνής Οσμάν Ιλχάν Σενέρ, με τη δυνατότητα που του προσφέρει η καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας αλλά και η αυτοπεποίθηση που του έχει δώσει η απόλυτη ασυδοσία με την οποία λειτουργεί σε ολόκληρη τη Θράκη, περιφερόταν καθ' όλη τη διάρκεια των συνομιλιών του κ. Νταβούτογλου με υπερβολική άνεση στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο κ. Νταβούτογλου μπορεί στα θέματα Αιγαίου να μην τα πηγαίνει τόσο καλά και να επαναλαμβάνει άκομψα και μονότονα τις τουρκικές θέσεις που έχουν διαμορφωθεί από το… προηγούμενο κατεστημένο, αλλά τα μειονοτικά τα παίζει στα δάκτυλα. Έτσι, μπορεί να μην πρόλαβε να πάει στη Θράκη, αλλά επιθεώρησε τον γνωστό θίασο με επικεφαλής τους ψευδομουφτήδες και κάποιους μειονοτικούς αιρετούς που ήρθαν στην Αθήνα για να αποδώσουν τιμές. Από κοντά και οι τρεις βουλευτές και οι γνωστοί «δημοσιογράφοι» μειονοτικών εντύπων, με επικεφαλής τον κ. Ντέντε.
• Όσο για τους ομογενείς και Κωνσταντινουπολίτες, πολλοί εκ των οποίων έχουν ακόμη τουρκική υπηκοότητα, καλά έκαναν (αφού το ήθελαν) και είδαν τον κ. Νταβούτογλου, αλλά ίσως δεν έπρεπε να τον καλέσουν σε κάποιο φολκλόρ «καφέ Αμάν», αλλά σε έναν από τους πολλούς χώρους που έχουν στη διάθεσή τους και θυμίζουν ότι βρέθηκαν στην Αθήνα όχι μόνο στο «Παλιό» Φάληρο, αλλά στη «Νέα» Φιλαδέλφεια, στη «Νέα» Χαλκηδόνα, στη «Νέα» Σμύρνη και τόσες άλλες «Νέες» περιοχές, επειδή οι ομοεθνείς του τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους. Αλλά με την απουσία πολιτικής και την κυριαρχία της επικοινωνίας, σύντομα ακόμη και η πολιτική εθνοκάθαρσης του ελληνισμού της Τουρκίας, το πογκρόμ του 1955, και ο μαζικός διωγμός του 1964 θα χρησιμοποιηθούν στο τέλος προς όφελος της Τουρκίας…
• Όσο για την εκστρατεία την οποία έχει ξεκινήσει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια για την ανάκτηση, αναπαλαίωση και ανακατασκευή οθωμανικών μνημείων στα Βαλκάνια, με ιδιαίτερη έμφαση στην Ελλάδα, μάλλον δόθηκε το «πράσινο φως» από την Αθήνα, αν καταλάβαμε καλά από τις δηλώσεις των δυο υπουργών. Κι αυτό μπορεί να παρουσιάζεται στο κοινό ως μια κίνηση για τον πολιτισμό, τον τουρισμό κ.λπ., αλλά είναι προφανές πού αποσκοπεί: είναι διαφορετικό να αναπαλαιώσεις μια εκκλησία στον Σαγγάριο και διαφορετικό να αναπαλαιωθεί με «ενδιαφέρον» (ίσως και χρηματοδότηση) ένα τζαμί στα Γιάννενα ή στις Σέρρες, όπου έπειτα από δυο μήνες θα τεθεί το αίτημα για κανονική λειτουργία του ως τόπου προσευχής, για μουσουλμάνους επισκέπτες από την Τουρκία ή και από μουσουλμάνους παράνομους ή νόμιμους μετανάστες…
• Μπορεί ο κ. Νταβούτογλου να έκανε μια χαρά τη δουλίτσα του στην Αθήνα, όμως ο Δ. Αβραμόπουλος κατήγαγε περιφανή νίκη, όπως έσπευσαν να διαδοθεί από στόμα σε στόμα: «έκατσε» τον κ. Νταβούτογλου κάτω από τον πίνακα που απεικονίζει μια από τις μάχες που έδωσε το «Έλλη» το 1912 στους Βαλκανικούς πολέμους εναντίον του οθωμανικού στόλου…
-Σημείωμα προς Β. Σοφίας: έχει καθυστερήσει να αναγραφεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ το ποσό που δαπανήθηκε για την ανανέωση των γραφείων του ισογείου και του πρώτου ορόφου του νεοκλασικού. Καλύτερα ίσως να μη δημοσιευθεί, γιατί αν τα δει η «τρόικα», αντί άλλων περικοπών στο ΥΠΕΞ, θα αρχίσει να εκποιεί καναπέδες, γραφεία, κουρτίνες κ.λπ., για να μειωθεί το χρέος.
Η χείρα βοήθειας που δόθηκε στον κ. Νταβούτογλου όμως μάλλον δεν είναι αρκετή να διασώσει την πολιτική του, που ίσως δημιουργεί όλο και περισσότερα και δυσκολότερα προβλήματα στην Τουρκία. Γιατί μπορεί να αποτελεί και σύμπτωση, αλλά η επίσκεψη του τούρκου υπουργού στην Αθήνα ορίσθηκε για την ημέρα που εδώ και μήνες ήταν γνωστό ότι θα δημοσιοποιηθεί η Έκθεση της Κομισιόν για την Τουρκία. Μια έκθεση η οποία περιείχε πολλές σκληρές αναφορές για την Τουρκία και οι οποίες φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση, που πιστεύει ότι έχει μετατρέψει την Τουρκία σε «υπόδειγμα δημοκρατίας για τον μουσουλμανικό κόσμο». Κυρίως όμως δίνει ένα αρκετά σκληρό μήνυμα στην Τουρκία για τη στάση της στο Κυπριακό και έναντι της κυπριακής Προεδρίας στην ΕΕ. Η ίδια η έκθεση καταγράφει το casus belli, τις έρευνες που επιδιώκει να πραγματοποιήσει η Τουρκία σε περιοχή που η υφαλοκρηπίδα δεν είναι οριοθετημένη και ανήκει σε μεγάλο μέρος της στην Ελλάδα και πολλά ακόμη. Την ίδια στιγμή που έβλεπε το φως της δημοσιότητας η έκθεση, οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών αντάλλασσαν... όρκους συνεργασίας και φιλίας στο υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα. Και όταν ο κ. Νταβούτογλου μιλά για «κοινά οράματα», και βλέπουμε τον κ. Αβραμόπουλο να συμφωνεί, μήπως κάποιος πρέπει να μπει στον κόπο να μας τα εξηγήσει όλα αυτά;
Πάντως, το υπουργείο Εξωτερικών, και ειδικά ο πρώτος όροφος, αποδεικνύεται πολύ… φιλόξενος χώρος. Αν μη τι άλλο, ο τούρκος γενικός πρόξενος της Κομοτηνής Οσμάν Ιλχάν Σενέρ, με τη δυνατότητα που του προσφέρει η καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας αλλά και η αυτοπεποίθηση που του έχει δώσει η απόλυτη ασυδοσία με την οποία λειτουργεί σε ολόκληρη τη Θράκη, περιφερόταν καθ' όλη τη διάρκεια των συνομιλιών του κ. Νταβούτογλου με υπερβολική άνεση στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο κ. Νταβούτογλου μπορεί στα θέματα Αιγαίου να μην τα πηγαίνει τόσο καλά και να επαναλαμβάνει άκομψα και μονότονα τις τουρκικές θέσεις που έχουν διαμορφωθεί από το… προηγούμενο κατεστημένο, αλλά τα μειονοτικά τα παίζει στα δάκτυλα. Έτσι, μπορεί να μην πρόλαβε να πάει στη Θράκη, αλλά επιθεώρησε τον γνωστό θίασο με επικεφαλής τους ψευδομουφτήδες και κάποιους μειονοτικούς αιρετούς που ήρθαν στην Αθήνα για να αποδώσουν τιμές. Από κοντά και οι τρεις βουλευτές και οι γνωστοί «δημοσιογράφοι» μειονοτικών εντύπων, με επικεφαλής τον κ. Ντέντε.
• Όσο για τους ομογενείς και Κωνσταντινουπολίτες, πολλοί εκ των οποίων έχουν ακόμη τουρκική υπηκοότητα, καλά έκαναν (αφού το ήθελαν) και είδαν τον κ. Νταβούτογλου, αλλά ίσως δεν έπρεπε να τον καλέσουν σε κάποιο φολκλόρ «καφέ Αμάν», αλλά σε έναν από τους πολλούς χώρους που έχουν στη διάθεσή τους και θυμίζουν ότι βρέθηκαν στην Αθήνα όχι μόνο στο «Παλιό» Φάληρο, αλλά στη «Νέα» Φιλαδέλφεια, στη «Νέα» Χαλκηδόνα, στη «Νέα» Σμύρνη και τόσες άλλες «Νέες» περιοχές, επειδή οι ομοεθνείς του τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους. Αλλά με την απουσία πολιτικής και την κυριαρχία της επικοινωνίας, σύντομα ακόμη και η πολιτική εθνοκάθαρσης του ελληνισμού της Τουρκίας, το πογκρόμ του 1955, και ο μαζικός διωγμός του 1964 θα χρησιμοποιηθούν στο τέλος προς όφελος της Τουρκίας…
• Όσο για την εκστρατεία την οποία έχει ξεκινήσει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια για την ανάκτηση, αναπαλαίωση και ανακατασκευή οθωμανικών μνημείων στα Βαλκάνια, με ιδιαίτερη έμφαση στην Ελλάδα, μάλλον δόθηκε το «πράσινο φως» από την Αθήνα, αν καταλάβαμε καλά από τις δηλώσεις των δυο υπουργών. Κι αυτό μπορεί να παρουσιάζεται στο κοινό ως μια κίνηση για τον πολιτισμό, τον τουρισμό κ.λπ., αλλά είναι προφανές πού αποσκοπεί: είναι διαφορετικό να αναπαλαιώσεις μια εκκλησία στον Σαγγάριο και διαφορετικό να αναπαλαιωθεί με «ενδιαφέρον» (ίσως και χρηματοδότηση) ένα τζαμί στα Γιάννενα ή στις Σέρρες, όπου έπειτα από δυο μήνες θα τεθεί το αίτημα για κανονική λειτουργία του ως τόπου προσευχής, για μουσουλμάνους επισκέπτες από την Τουρκία ή και από μουσουλμάνους παράνομους ή νόμιμους μετανάστες…
• Μπορεί ο κ. Νταβούτογλου να έκανε μια χαρά τη δουλίτσα του στην Αθήνα, όμως ο Δ. Αβραμόπουλος κατήγαγε περιφανή νίκη, όπως έσπευσαν να διαδοθεί από στόμα σε στόμα: «έκατσε» τον κ. Νταβούτογλου κάτω από τον πίνακα που απεικονίζει μια από τις μάχες που έδωσε το «Έλλη» το 1912 στους Βαλκανικούς πολέμους εναντίον του οθωμανικού στόλου…
-Σημείωμα προς Β. Σοφίας: έχει καθυστερήσει να αναγραφεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ το ποσό που δαπανήθηκε για την ανανέωση των γραφείων του ισογείου και του πρώτου ορόφου του νεοκλασικού. Καλύτερα ίσως να μη δημοσιευθεί, γιατί αν τα δει η «τρόικα», αντί άλλων περικοπών στο ΥΠΕΞ, θα αρχίσει να εκποιεί καναπέδες, γραφεία, κουρτίνες κ.λπ., για να μειωθεί το χρέος.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...