Τρία πουλάκια κάθονταν…

Λυπάμαι πολύ το τυφλό το πουλάκι το καημένο

Προσπάθησα σε μια πρόταση να περιγράψω την κατάσταση, μετά την τρομερή εκλογική επιτυχία των δυνάμεων της εξέλιξης, της προόδου, και της Ευρωπαϊκής Προοπτικής. Αυτών που ήθελαν ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση από τις 18 του μήνα αν ήταν δυνατόν. Γιατί η Ελλάδα δεν άντεχε άλλο…

Μικρός, όταν δεν ήθελα να πάω σχολείο, χτύπαγα συνεχώς τα ματάκια μου. Τα ‘τριβα κιόλας να κοκκινίσουν και μετά πήγαινα στη μαμά. Μαμά δεν βλέπω… Ο γιος μου πάλι το ‘παιζε με την κοιλίτσα ή το στομάχι. Δεν περίμενα να δω κυβέρνηση νηπιαγωγείο. Το είδα κι αυτό…

Μην νομίζετε ότι είμαι σκληρός. Λυπάμαι πολύ το τυφλό το πουλάκι το καημένο. Φοβάμαι μάλιστα, μήπως κανένας από το Μητσοτακέϊκο παίζει με τίποτα καρφίτσες και κούκλες. Αν είναι έτσι, θα πάθει πολλά το καημένο. Και θα πρέπει να μένει συνεχώς στη φωλίτσα του προστατευμένο…

Το άλλο το παχουλό, που περιμένει το χειμώνα και τη μοναξιά δεν το λυπάμαι. Καθόλου. Πρώτα απ’ όλα γιατί είναι χοντρό (και πάμπλουτο). Θ’ αντέξει. Έπειτα γιατί έχει τον ανθρωποδιώχτη. Μην κοιτάς που κουνιότανε με το κόμμα, που έφτιαξε ο μπαμπάς του βλάκα. Ο μπαμπάς είχε το χάρισμα. Τον αγάπαγες μόλις άνοιγε το στόμα του. Ετούτο το παχουλό, μόλις ανοίξει το στόμα, νομίζεις ή ότι θα σε φάει ή ότι θα σε βρίσει. Μιλάει πολύ. Λέει πολλά στομφώδη. Τελικά δε μετράει τόσο τι λέει, όσο το πως τα λέει…

Το τρίτο, που γέρασε το καημένο να κοιτά μια ζωή προς τα αριστερά, θα πετάξει μακριά, να μου το θυμηθείτε, πολύ γρήγορα.

Το χειρότερο για τα πουλάκια όμως είναι που κάθονται. Που κάθονται πάνω στο φέρετρο της Ελλαδίτσας. Και όσο οι ‘φίλοι’ και ‘αδερφοί’ Ευρωπέη μπήγουν τα καρφιά στο φέρετρο, αυτά τα καημένα πεταρίζουν από πάνω αλαφιασμένα. Το ένα τυφλό, το άλλο μόνο και το τρίτο κουρασμένο, δεν μπορούν να πετάξουν μαζί, να φέρουν στα Ευρωπέη το μήνυμα: “Στο φέρετρο είναι ζωντανή η Ελλάδα βρε. Σταματήστε!!! Δεν την ακούτε, γιατί κάνουν πολύ φασαρία ή Ισπανία και η Ιταλία που βογκάνε, αλλά η Ελλάδα ζει”.

Είμαι σίγουρος. Αυτός ο λαός που φημίζεται για την ανοχή του, θα τους συγχωρέσει κι αυτούς. Σε λίγο άλλωστε όλοι οι Έλληνες συγχωρεμένοι θα είμαστε…

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση