Περί εθνικής προδοσίας λόγος… ουδείς!

Τελικά τι άλλο μπορεί να είναι εθνική προδοσία;

Στο χωριό μου λένε, ότι από την στιγμή που ανακαλύφθηκε το συγνώμη, γέμισε ο κόσμος γαϊδούρια, κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες.
Στην πολιτική αυτό θα μπορούσε να είναι: Από την στιγμή που ανακαλύφθηκε η πολιτική ευθύνη, γέμισε η βουλή με γαϊδούρια, κλέφτες ψεύτες και προδότες.

Διαβάζω ότι από κοινού ο διοικητής ενός στρατοπέδου στην Ρόδο, με έναν εργολάβο και έναν οδηγό βυτιοφόρου, έκλεβαν το πετρέλαιο του στρατού. Έδινε εντολή ο διοικητής του στρατοπέδου τις απογευματινές ώρες να ανοίγει η πύλη του στρατοπέδου για να μπαίνει μέσα το βυτιοφόρο προκειμένου να κλέψει πετρέλαιο.

Ερώτημα: Αυτός ο διοικητής, θα πρέπει να δικαστεί μόνο ως κοινός κλέφτης, όπως δηλαδή αυτοί που κλέβουν 10-20.000 Ευρώ από ένα σούπερ μάρκετ ή ως προδότης ο οποίος με την πράξη του αυτή αποδυναμώνει στρατιωτικά την εθνική άμυνα;

Αν πράγματι ήμασταν απόγονοι του Αριστοτέλη ή του Θουκυδίδη, αυτός ο διοικητής θα έπρεπε να δικαστεί ως προδότης.

Κάτι ανάλογο, αλλά με μεγαλύτερη αυστηρότητα θα έπρεπε να γίνει και με τον Τζοχατζόπουλο.

Γιατί αν δεν είναι προδοσία η κλοπή χρημάτων τα οποία προορίζονται για την εθνική άμυνα και ασφάλεια, τότε, λυπάμαι, αλλά πραγματικά έχει χαθεί η επαφή μας με την πραγματικότητα.

Αν θέλετε την γνώμη μου, ο κύριος λόγος που προσπαθούν οι πουλημένοι του συστήματος να μας πείσουν ότι δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων, είναι ακριβώς για να μειώσουν την πνευματική μας αντίσταση, την διαχρονική αίσθηση του χρόνου της ύπαρξης μας και της ιστορίας μας.

Έχοντας καταφέρει αυτό σε πρώτη φάση, μετά σου παρουσιάζονται ως προστάτες της καθημερινότητας του σήμερα και του Πολίτη κι έτσι αυτοί βρίσκουν κενό και κλέβοντας το έθνος διασφαλίζουν το δικό τους μέλλον.

Αν όλοι μας ξέραμε, αν όλοι μας αισθανόμασταν το βάρος και την αξία της διαχρονικής μας ιστορίας και συνέχειας, θα ήμασταν όλοι περισσότερο αυστηροί και πιο απαιτητικοί απέναντι σε αυτούς που μας κυβερνούν.

Τώρα, μας τσαλαπατούν την ιστορία, μας κλέβουν το μέλλον κι εμείς αρκούμαστε σε ένα συγνώμη τους, σε μια δήθεν αυτοκριτική και στην παραμύθα της ανάληψης του πολιτικού κόστους…!

Το πολιτικό κόστος, είναι μια άυλη αξία την οποία αποκτά δωρεάν ο κάθε απατεώνας που θα γραφτεί μέλος σε κάποιον πολιτικό φορέα, την οποία στην πορεία της καριέρας του ανταλλάσσει με κλεμμένο δημόσιο χρήμα για ίδιον όφελος.

Αύριο θα πάω και εγώ να κλέψω πέντε εφορίες και αν με υποψιαστούν θα αναλάβω το πολιτικό κόστος.
Καλά δεν θα κάνω;
Τι λέτε, όμως, πως θα συμβεί;
Δυστυχώς, είναι βέβαιο πως δεν θα μου αναγνωρίσουν κανένα «πολιτικό κόστος», επειδή δεν είμαι μέλος (πρωτοκλασάτο) ενός (από)κόμματος.

Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση