Παραμύθι δίχως τέλος…

Toυ Δημήτρη Μυ

Μας λένε ότι αν δεν τους ψηφίσουμε, χαθήκαμε. Αν δε δώσουμε αυτοδυναμία στον Σαμαρά ή αν δεν διαμορφώσουμε μια νέα σοσιαλεδεξιά νεοφιλελεύθερη πλειοψηφία υπό την ηγεσία Παπαδήμων, θα καταστρέψουμε τη χώρα και τους εαυτούς μας. Για ποια καταστροφή μιλούν και για ποιους κατεστραμμένους;

Ας ρίξουν μια ματιά στους αριθμούς, στους «δείκτες» και ας μας πουν αν η ανεργία, το κόστος διαβίωσης, οι επενδύσεις, η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα, όπως αποτυπώνεται στους δικούς τους αριθμούς, δεν περιγράφει την καταστροφή της χώρας και του λαού της. Για ποια καταστροφή μιλούν λοιπόν; Για αυτήν που προκάλεσαν; Με ποιον τρόπο σκοπεύουν να μας σώσουν; Συνεχίζοντας την πολιτική της καταστροφής;

Κινδυνολογώντας ασύστολα μπας και αρπάξουν κανένα ψηφαλάκι, μας μιλούν για τα καλά και συμφέροντα της ευρωζώνης. Μόνο που πρόκειται για πρώην καλά (δανεικό χρήμα που μοιράστηκε σε εργολάβους μίζες και επιδοτήσεις για πολιτικούς πελάτες) και συμφέροντα των λίγων, ελαχίστων. Για τα συμφέροντα αυτών που ενώ έχουν κάνει την καβάτζα τους σε ευρώ έχουν τη δυνατότητα να διαλέγουν από τις στρατιές των ανέργων τους καλύτερους και φθηνότερους για τις δουλειές τους. Για τα συμφέροντα, αυτών που έχουν τη δυνατότητα να περιμένουν τους πλειστηριασμούς για να μαζέψουν ότι ακίνητο δε μπορεί να εξυπηρετηθεί με κεφάλαιο και επιτόκια σε ευρώ και μισθούς Μπαγκλαντές… Γι αυτό ζητούν την ψήφο μας, σε ένα τέτοιο περιβάλλον μας τοποθετούν, κάπως έτσι προσπαθούν να μας ξανα-εξαπατήσουν…

Μας δείχνουν την ευρωζώνη, λες και είναι ο παράδεισος. Και πράγματι για κάποιους είναι ο Παράδεισος. Αλλά όχι για όλους, όχι για τους πολλούς. Όπως διαβάζουμε, «στο υψηλότερο επίπεδο από τις αρχές Δεκεμβρίου σκαρφάλωσε τη Δευτέρα (χτες) η απόδοση του 10ετούς ισπανικού ομολόγου αναφοράς, ενώ το ευρώ υποχώρησε κάτω από τα 1,30 δολάρια για πρώτη φορά το τελευταίο δίμηνο, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες για την ικανότητα της ισπανικής κυβέρνησης να συγκρατήσει υπό έλεγχο τα δημόσια οικονομικά της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης. Η απόδοση του 10ετούς ισπανικού ομολόγου αυξήθηκε έως 0,18% στο 6,16%, υψηλότερο επίπεδο από την 1η Δεκεμβρίου, όταν ευρωπαϊκή κρίση χρέους είχε φθάσει στο αποκορύφωμα της.

»Ανοδικά κινούνται οι αποδόσερις και άλλων ευρωπαϊκών ομολόγων. Το ιταλικό 10ετές αυξήθηκε κατά 0,13% σε 5,65%, το βελγικό κατά 0,08% σε 3,47% και το πορτογαλικό κατά 0,06% σε 12,62%. Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας Λουίς ντε Γκίντος υποστήριξε, σε συνέντευξή του, ότι η νευρικότητα των αγορών μπορεί να συνεχιστεί λόγω των «αμφιβολιών για το ευρωπαϊκό σχέδιο» κατά της κρίσης. Εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το ευρωπαϊκό σχέδιο και υπ' αυτήν την έννοια μπορεί να ξαναδούμε καταστάσεις όπως αυτές της περασμένης εβδομάδας».

Διαβάζουμε επίσης ότι «η Ελλάδα θα χρειαστεί κι άλλα χρήματα» όπως δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος της ελβετικής τράπεζας UBS Αντρέας Χέφερτ, ο οποίος δεν αποκλείει έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, γεγονός το οποίο εκτιμά ότι θα δημιουργούσε ιστορικό προηγούμενο και θα οδηγούσε, πιθανότατα, στην έξοδο και άλλες χώρες.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung, ο Χέφερτ προειδοποίησε ότι η κρίση δεν έχει περάσει, αλλά θα επιστρέψει σε έξι έως δεκαοκτώ μήνες, λόγω τόσο της μεγάλης διαφοράς στην ανταγωνιστικότητα μεταξύ Βορρά και Νότου όσο και της απουσίας κοινής δημοσιονομικής πολιτικής.

Το στέλεχος της ελβετικής τράπεζας θεωρεί βέβαιο ότι μετά το 2014 θα χρειαστεί νέο σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα, ενώ σε ό,τι αφορά την πιθανότητα επιστροφής στην δραχμή, εξηγεί ότι θα υπήρχε τεράστιο πρόβλημα, καθώς το νόμισμα δεν θα είχε καμμία αξία. Η έξοδος, όμως, της χώρας από το ευρώ, επισήμανε, θα δημιουργούσε ιστορικό προηγούμενο και τότε θα ετίθετο το ερώτημα «ποιος είναι ο επόμενος;», γεγονός το οποίο θα προκαλούσε τραπεζική κρίση στην Πορτογαλία.«Η Πορτογαλία θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει το ευρώ. Κι όσο το κάνουν αυτό οι μικρές χώρες, εντάξει. Το πρόβλημα είναι εάν χρειαστεί να αποχωρήσει η Ιταλία», τονίζει ο κ. Χέφερτ…

Σε αυτόν τον «όμορφο κόσμο», τον παράδεισο της αρπαχτής μας έχουν στριμωγμένους. Και από πάνω μας ζητούν την συναίνεσή μας, δια της ψήφου μας. Για να μην καταστραφούμε…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση