Αντι-έκθεση…τέχνης μες στα μούτρα των πρακτόρων του Προξενείου!

Νέα τουρκο-πρόκληση…ελληνοτουρκικής φιλίας στην Κομοτηνή, με παρούσα φυσικά όλη την αφρόκρεμα της τουρκόφρονης μειονοτικής ηγεσίας, αλλά και με εκπροσώπους του περιφερειάρχη και του δημάρχου (που ωστόσο οι διοργανωτές ξέχασαν ακόμη και να τους… προσφωνήσουν)! Αυτή τη φορά πάντως τα όργανα του Προξενείου πήραν απάντηση από τη νεόδμητη… «Κίνηση Προστασίας της Τέχνης από το Τουρκοελληνικό Σουργελιστάν»!

Άλλο ένα επεισόδιο στο σήριαλ της απερινόητης μπούρδας που κάποιοι ονομάζουν «ελληνοτουρκική φιλία», παίχτηκε πριν από λίγες μέρες στην Κομοτηνή. Διοργανωτές υπήρξαν ο «Σύλλογος Ελληνοτουρκικής Φιλίας» και επίσης το…τουρκικό προξενείο Κομοτηνής (μέσω του «Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας» και της λεγόμενης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής»), που φαίνεται ότι πλέον πέραν της νοημοσύνης μας, έχουν πάρει για τα καλά την απόφαση να εκτελέσουν εν ψυχρώ και την…Τέχνη. Τη φορά αυτή, βλέπετε, η…ελληνοτουρκική προσέγγιση περιλάμβανε έκθεση ζωγραφικής στη Λέσχη Κομοτηναίων (11-4-2012, ανήμερα Μ.Τετάρτης) με θέμα «Η Τέχνη ως όχημα πολιτιστικής συνεργασίας στους γείτονες» (γουάου!) και με έργα (λέμε τώρα!) των Φουσούν Σουκά, Σοφίας Εκμεκτσή, αλλά και ετέρων “καλλιτεχνών”. Στα εγκαίνια μετείχαν αρκετοί Τούρκοι επίσημοι, όπως ο πρόεδρος της Επιτροπής Συντάγματος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και βουλευτής Κωνσταντινούπολης Μπουρχάν Κουζού, ο βουλευτής Ανδριανούπολης Μεχμέτ Μουεζίνογλου, αλλά βέβαια και ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς, μαζί με τους υποπρόξενους Μπερίν Οκούρ και Ιλκάι Κοτζαγιγίτ.

Παρούσες όμως ήταν ασφαλώς και άπασες οι ντόπιες πρακτοράντζες της Τουρκίας, όπως ο πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς, ο πρόεδρος του «Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας» (BTAYTD) Ερκάν Ρουσέν, η δημοτική σύμβουλος Κομοτηνής Σιμπέλ Μουσταφάογλου, ο πρόεδρος της ΠΕΚΕΜ Τζεμίλ Καμπζά, ο πρώην βουλευτής της ΝΔ (και νυν υποψήφιος της Μητσοτάκαινας) Ιλχάν Αχμέτ, ο πρόεδρος της «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» (GTGB) – και επίσης δημοτικός σύμβουλος – Κοράι Χασάν, ο πρόεδρος του (παράνομου) «Συλλόγου Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης» Σαμί Τοραμάν, ο αντιδήμαρχος (με το ΠΑΣΟΚ) Ριτβάν Μολλά Ισά, η περιφερειακή σύμβουλος Σεβγκή Σαλίμ και πολλοί πρόεδροι και διοικούντες «πολιτιστικών» τουρκοσυλλόγων.

Η χλευαστική μας αντίδραση απέναντι στις προξενικές γελοιότητες

Αυτή τη φορά όμως αυτά τα γελοία σαλιαρίσματα που τόσο προκλητικά πραγματοποιεί μέσα στα μούτρα μας το οσφυοκαμπτικό καθεστώς των ελληνέζων νενέκων με την Τουρκία, δεν έμειναν αναπάντητα. Γιατί στα εγκαίνια της νέας ελληνοτουρκικής προπαγανδιστικής σαχλαμάρας βρεθήκαμε κι εμείς, απαντώντας φυσικά όχι με ακρότητες και φωνές, αλλά με τον τρόπο ακριβώς που της άξιζε: με σαρκασμό και χλεύη.

Είκοσι περίπου άτομα σταθήκαμε στη σειρά ακριβώς απέναντι από τον χώρο της Λέσχης (και όσο μπορέσαμε βεβαίως να πλησιάσουμε, εξαιτίας των πανικόβλητων αστυνομικών – ε, τους έχουμε παλαβώσει πια τους καημένους με τις ακτιβιστικές μας δράσεις, είτε πρόκειται για αντιμνημονιακό σαματά στις παρελάσεις απέναντι στους κατοχικούς…πεταλωτήδες, είτε για ενέργειες κατά του τουρκοπροξενικού φασισμού) και πραγματοποιήσαμε μία ιδιόμορφη πικετοφορία, έχοντας κρεμάσει στους λαιμούς μας πλαστικοποιημένα αντίγραφα ζωγραφικών πινάκων (εμπνευσμένων από το 1821), όπως του Ντελακρουά, του Λανσάκ, του Λιπαρίνι, του Φούτς, του Κραζάισεν, του Σέφερ αλλά και των δικών μας Λύτρα, Βρυζάκη, Θεόφιλου και Γύζη. Ουσιαστικά δηλαδή πραγματοποιήσαμε κι εμείς μία 2^η έκθεση στον δρόμο – και μάλιστα εμείς με πραγματικά έργα τέχνης και όχι με γελοίες καρικατούρες σαν κι εκείνες που κρέμασαν στους τοίχους οι κυρίες Σουκά και Εκμεκτσή. Ο πραγματικός χλευασμός όμως ολοκληρώθηκε με το κείμενο που μοιράσαμε στους περαστικούς και το οποίο έγραφε τα εξής:

«Επειδή έχουμε ως πολίτες κουραστεί με τις αφόρητες γελοιότητες, τις υποκρισίες και τις αθλιότητες του τουρκοελληνικού ψευτοδιαλόγου, δεν θα αντιτάξουμε λογικά συγκροτημένη επιχειρηματολογία στη νέα παράσταση που ήρθε στην πόλη μας.

Στο καταγέλαστο αυτό μπουλούκι, που δεν ντρέπεται να επικαλείται και την Τέχνη για τη δυσώδη στοχοθεσία του, όπως και στο άλλο μπουλούκι που παριστάνει το…φιλότεχνο κοινό, λέμε μία κουβέντα μονάχα: η Τέχνη δεν είναι εργαλείο άσκησης οποιασδήποτε πολιτικής, αλλά συνιστά έκφραση της πιο βαθειάς ανθρώπινης ουσίας.

Όσο για τον διοργανωτή Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας – καμμιά δουλειά δεν είναι ντροπή – απαντούμε στην αποψινή έκθεση και στο μεθαυριανό του συνέδριο (για τις «ιστορικές μας σχέσεις») μόνον εικαστικά: Εσείς με τη Σουκά κι εμείς με τον Ντελακρουά!

«ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΥΡΓΕΛΙΣΤΑΝ»

(10-4-2012, Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου)

Έντονος ο τούρκικος εκνευρισμός από την κίνησή μας

Το ακόμη πιο ωραίο ήταν όμως ότι ένας εξ ημών κατόρθωσε να μπει και μέσα στην αίθουσα της Λέσχης, όπου πραγματοποιούνταν η (αυτοφερόμενη ως) έκθεση τέχνης, βρέθηκε μάλιστα φάτσα με τον πρόξενο Μουσταφά Σαρνίτς και του έχωσε κυριολεκτικά μέσα στα μούτρα το παραπάνω φυλλάδιο. Παρά τις προσπάθειες πάντως των σωματοφυλάκων του να τον απομακρύνουν, αρνήθηκε να φύγει (με…επιχειρήματα του τύπου ότι «η έκθεση είναι ανοιχτή στο κοινό», κλπ), ενώ μοίρασε και σ’ αυτούς φυλλάδια. Αποχώρησε μόνος του αργότερα, αφού πρώτα περιδιάβηκε την αίθουσα και φωτογραφήθηκε από τους δημοσιογράφους.

Το συμβάν εκνεύρισε πολύ τον πρόξενο, που (όπως μάθαμε αργότερα) έκανε διάβημα διαμαρτυρίας για το ότι δεν…προσήχθη στην Ασφάλεια ο «εισβολέας». Προφανώς, πολύ θα ήθελε ακόμη και να μας συλλάβουν, επειδή τολμήσαμε και μόνο να…αναπνεύσουμε δίπλα της, η εν λόγω αρχιπρακτοράντζα της ΜΙΤ, που – ελέω της ραγιάδικης στάσης των τοπικών αρχών – έχει μάθει να συμπεριφέρεται σαν αυτοκράτορας και ξέχασε πως σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα με στοιχειώδη αυτοσεβασμό δεν θα ήταν παρά ένας άσημος διπλωματίσκος 16^ης διαλογής.

Πέραν αυτού πάντως, και γενικότερα η αντι-έκθεσή μας έξω από τη Λέσχη Κομοτηναίων προκάλεσε εκνευρισμό, όπως φάνηκε και στα σχόλια της προέδρου του «Ελληνοτουρκικού Συλλόγου Φιλίας» Καδριέ Εσρά Αϊγκούν. Παίρνοντας τον λόγο μετά τους Τούρκους βουλευτές Κουζού και Μουεζίνογλου, που αναλώθηκαν στη γνωστή γελοιολογία περί της παροιμιώδους ελληνοτουρκικής φιλίας, η εν λόγω είπε τα εξής: «Καλωσορίζω όλους όσους πιστεύουν στην ελληνοτουρκική φιλία και ήρθαν εδώ. Εμείς το πιστεύουμε, εμείς θα συνυπάρξουμε, ώστε αυτή η ιστορία να προχωρήσει…Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τους Έλληνες αιρετούς που βρίσκονται εδώ καθώς και όλος όσους συνέβαλαν σε αυτή την έκθεση. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πρόξενο κύριο Μουσταφά Σάρνιτς διότι μας ενθάρρυνε. Με την δική τους βοήθεια ήρθαμε εδώ. Φυσικά θα υπάρχουν και παράφωνοι ήχοι, αλλά εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι εδώ αναπνοές. Όχι οι άνθρωποι έξω. Είναι σημαντικό να μπορέσει να γίνει κάτι. Και αυτό δεν είναι να σπιλώνονται αυτά που γίνονται¨

Ανάλογα όμως ήταν τα σχόλια και του αξιότιμου κυρίου Ταχσίν Ιλχάν, διευθυντή της τουρκοφυλλάδας της Κομοτηνής «Μπιρλίκ», που μάλλον “χαλάστηκε” για το ότι βρέθηκαν έστω 17-18 άτομα να αντιδράσουν στον «Άνεμο ελληνοτουρκικής φιλίας», όπως τιτλοφορούσε το κωμικό του δημοσίευμα, και να διασώσουν βεβαίως την τιμή της πόλης (εν πλήρη αντιθέσει φυσικά με τον εκπρόσωπο του περιφερειάρχη Κώστα Κατσιμίγα και την πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Κομοτηνής Σοφία Μενεσελίδου, που βρίσκονταν μέσα και τους οποίους ξέχασαν καν να τους προσφωνήσουν οι Τούρκοι διοργανωτές – ε, τόσος…σεβασμός προς τις τοπικές αρχές μέσα στην ίδια Ελλάδα – και μόνο μετά από τη διόρθωση του πρόξενου Σάρνιτς μπήκαν στον κόπο να ψελλίσουν δυο λόγια επανόρθωσης). Όπως έγραψε λοιπόν, «την ώρα που μέσα στην αίθουσα γινόταν η έκθεση, βρίσκονταν οι καλεσμένοι και λέγονταν ωραία λόγια από αυτούς που πιστεύουν στην ελληνοτουρκική φιλία και θέλουν να πορευτούν σε αυτό το δρόμο, έξω μπροστά στα μάτια της αστυνομίας μια ομάδα περίπου 15 ατόμων διαμαρτύρονταν για την ελληνοτουρκική φιλία. Μάλιστα ένας από τους διαδηλωτές φάνηκε ότι έφτασε μέχρι δίπλα στον πρόξενο Μουσταφά Σάρνιτς και στους καλεσμένους.

Επικεφαλής όλων αυτών ήταν ο δημοτικός σύμβουλος του συνδυασμού ¨Σπάρτακος¨ στον δήμο Κομοτηνής Νεκτάριος Δαπέργολας και ο διευθυντής έκδοσης της εφημερίδας «Αντιφωνητής» Κώστας Καραΐσκος, οι οποίοι επιχείρησαν κρεμώντας στο λαιμό τους κείμενα και φωτογραφίες ενάντια στην Τουρκία και τον τουρκισμό, να επισκιάσουν αυτό το ωραίο περιβάλλον».

Μετά απ’ όλα αυτά, εμείς αρκούμαστε απλώς να θυμίσουμε και πάλι ότι αυτά που στρέφονταν κατά της…Τουρκίας και του τουρκισμού, δεν ήταν παρά το παραπάνω ειρωνικό μας κείμενο και οι φωτογραφίες από έργα τέχνης του Ντελακρουά, του Λιπαρίνι, του Γύζη, του Βρυζάκη και άλλων αναγνωρισμένων Ευρωπαίων και Ελλήνων ζωγράφων. (Το αναφέρουμε απλώς για να δείτε τι ψευτιές γράφουν για να φανατίζουν τους αναγνώστες τους όλοι αυτοί οι δημοσιογραφούντες τζουτζέδες του προξενείου)…

Περαιτέρω, θεωρούμε χρήσιμο να διευκρινίσουμε πως κάθε άλλο παρά ενάντιοι είμαστε στην ελληνοτουρκική φιλία γενικά. Απλώς είμαστε ενάντιοι στη…συγκεκριμένη φιλία, ειδικά. Με άλλα λόγια, αμφισβητούμε τη φιλία του…λύκου για το πρόβατο και – δεδομένης της προκλητικά εχθρικής και επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας στη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο – θεωρούμε τέτοιου είδους δραστηριότητες ως κωμικό φερετζέ που μόνο κάτι διανοητικά ανάπηρους μπορούν να πείσουν.

Τέλος, θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι φυσικά και δεν αρνούμαστε το δικαίωμα οιουδήποτε να πραγματοποιεί εκθέσεις ζωγραφικής, ακόμη κι αν αποτελεί τον…στυγερότερο (ή και κωμικότερο) βιαστή της Τέχνης. Ακόμη κι αν λέγεται θεια-Σουκά ή κυρα-Εκμεκτσή. Δημοκρατία έχουμε άλλωστε και αποτελεί δικαίωμα του καθενός να λερώνει τους τοίχους οποιασδήποτε γκαλερί ακόμη και με τις γελοιωδέστερες κοπριές, που θα τις βαφτίζει…καλλιτεχνικά έργα. Από τη στιγμή όμως που οι εν λόγω κοπριές θα χρησιμοποιούνται για να καλύπτονται άλλοι σκοποί και για να παίζουν κάποιοι εν ου παικτοίς, εμείς θα είμαστε απέναντι, με όσες δυνάμεις διαθέτουμε. Να τα θυμάται όλα αυτά το φασιστικό σκυλολόι της τούρκικου προξενείου και άπαντα τα τουρκόφωνα ή ελληνόφωνα γιουσουφάκια του…

Ν.Δαπέργολας

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση