O δρόμος προς την άβυσσο δεν είναι μονόδρομος
Το τελευταίο μνημόνιο υπερψηφίστηκε, από ότι πιο σάπιο υπάρχει στην βουλή των “Ελλήνων”, και ισχύει μέχρι την έλευση νεωτέρου.
Κανείς οικονομικός αναλυτής σε όλο τον κόσμο (εκτός κι αν σιτίζεται από την γραφειοκρατία της Ε.Ε. η την ντόπια διαπλοκή) δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επίσημη χρεωκοπία της χώρας, αλλά κάτω από χειρότερες συνθήκες και (το κυριότερο) στην χρεωκοπία και στην εξαθλίωση των κατοίκων.
Το νέο μνημόνιο:
Παρατείνει απλώς το αναπόφευκτο, αδυνατίζοντας την διαπραγματευτική μας θέση αφού δίνει χρόνο, στον μεν ηγετικό πυρήνα της Ε.Ε. να δημιουργήσει συνθήκες που θα αποτρέψουν την διάχυση της κρίσης στα υπόλοιπα “ευπαθή” κράτη μέλη, στους δε δανειστές να προετοιμαστούν και να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές τους.
Μεγαλώνει την ύφεση, κάνοντας ακόμα δυσκολότερη κάθε μελλοντική προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας και της χώρας.
Καταστρέφει τον παραγωγικό ιστό σπρώχνοντας στο κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεις.
Εξαντλεί τις αντοχές του λαού, αφού του κατατρώει το εισόδημα και τις οικονομίες του, ώστε η καταστροφή να τον βρει γυμνό και εξαθλιωμένο, εύκολη λεία στο σύγχρονο δουλεμπόριο.
Διαλύει τον κοινωνικό ιστό και σπρώχνει μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στο περιθώριο, στην ανομία και στην παραβατικότητα, δημιουργώντας συνθήκες ζούγκλας.
Όλες αυτές τις μέρες ζήσαμε μια λυσσαλέα και ξεδιάντροπη προπαγάνδα, στα όρια της τρομοκρατίας, που εξαπολύθηκε χωρίς ίχνος τσίπας από τους τρεις ανώτερους πολιτειακούς παράγοντες (ο τέταρτος, ο ανώτατος, μακάριος, συνεχίζει να κάνει πως δεν καταλαβαίνει τίποτα).
Όχημα αυτής της εκστρατείας παραπληροφόρησης και τρομοκράτησης του λαού ήταν και πάλι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Και σου γεννιέται αμέσως το εύλογο ερώτημα. Είναι δυνατόν το μνημόνιο να φέρνει την εξυγίανση της χώρας και να το υποστηρίζουν με τόση λύσσα τα κυρίαρχα ΜΜΕ; Αυτά που έχουν ρημάξει, με τη διαπλοκή, τα χρήματα του κράτους για χρόνια και παρόλα αυτά χρωστούν δισεκατομμύρια; Κι οι μεγαλοδημοσιογράφοι που τα υπηρετούν; Εκατομμυριούχοι οι ίδιοι, ανησυχούν συνεχώς για τα χρήματα των φορολογουμένων, λες και τους δικούς τους παχυλούς μισθούς, τις βίλες τους, τα διαπλεκόμενα ταξιδάκια τους και τους αστυνομικούς που τους φυλάνε δεν τους πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος αλλά τα χρεοκοπημένα κανάλια τους! Αν υπήρχε μνημόνιο για τις Εφημερίδες και τα Κανάλια, δεν θα έμενε ούτε ένα! Αλλά βλέπετε η Τρόικα και οι Δανειστές τον χρειάζονται αυτό τον συρφετό για να κάνει την βρώμικη δουλειά.
Στο δρόμο για την υπερψήφιση της νέας σωτηρίας η λυσσαλέα εκστρατεία των “μνημονιακών” ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, έχοντας πια μαζί τους και τον άσωτο υιό Αντωνάκη, που όπως όλοι οι “μεταμεληθέντες”, έγινε βασιλικώτερος του βασιλέως.
Ο δοτός Πρωθυπουργός Παπαδήμος, εκτός από άξιος του μισθού του αποδείχτηκε Κοινός Ψεύτης και Τρομοκράτης. Δεν θα έχουμε καύσιμα, δεν θα έχουμε φάρμακα, δεν θα έχουν γάλα τα παιδιά μας, να το το τρίπτυχο των επιχειρημάτων του πρωθυπουργού στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την παράδοση της χώρας στους δανειστές της.
Μα, όλοι μας ξέρουμε ότι οι εισαγωγές στην χώρα δεν γίνονται από το κράτος, αλλά από ιδιωτικές εταιρείες. Η διαφορά από το παρελθόν είναι ότι δεν χρειάζεται να πάνε στην τράπεζα της Ελλάδος να πάρουν συνάλλαγμα για να πληρώσουν τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό. Πληρώνουν με Ευρώ και εισπράττουν Ευρώ από τους πελάτες τους στο εσωτερικό. Ο οικονομικός αυτός κύκλος θα σταματήσει όταν θα κάνουν στάση πληρωμών οι πολίτες, όχι το κράτος.
Ναι, αλλά θα μας διώξουν από το Ευρώ σου λένε Παπαδήμος και Σια. Δεν μπαίνω καν στη συζήτηση αν κάτι τέτοιο συμφέρει την Ευρωζώνη. Θεσμικά (όπως θα έπρεπε να μιλάει πάντα ένας πρωθυπουργός) δεν υπάρχει διαδικασία εκδίωξης μιας χώρας από το Ευρώ. Εξάλλου το ίδιο το eurogroup το έχει δηλώσει, πολλάκις, δημόσια. Από το Ευρώ θα φύγουμε μόνο εάν το αποφασίσουμε εμείς, η αν εμείς, η μάλλον οι κυβερνώντες που σήμερα κόπτονται τάχα για αυτό, υπογράψουν αλλαγή των συνθηκών. Και αυτό δεν το λέω τυχαία, θυμηθείτε το!
Αλλά ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που αποφασίσουμε την έξοδό μας από την Ευρωζώνη, δεν θα υπάρξει σημαντικό πρόβλημα στις εισαγωγές, γιατί τα δεκάδες δισεκατομμύρια “πραγματικά” “χάρτινα” Ευρώ που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, θα εξασφαλίσουν την ασφαλή μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, τους πρώτους δύσκολους μήνες.
Το κάδρο συμπληρώνεται με τους δυό “αρχηγούς” (ο Καρατζαφύρερ, με μια ακόμα πιρουέτα, λάκισε ατάκτως βλέποντας το κόμμα του να οδεύει στην διάλυση).
Τραγική φιγούρα ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πολιτικός που ο λόγος του είναι σαν τις κόκκινες γραμμές του. Ο άνθρωπος που του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει Κίρχνερ κι αυτός τα κατάφερε να γίνει Ντε Λα Ρούα. Αυτό ήταν, αποκαλύφθηκε το μέγεθος του ανδρός. Διέγραψε με μιας τους Σαμαρικούς βουλευτές, τους φίλους του που τον έκαναν πρόεδρο. Έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κινητοποιήθηκαν το Νοέμβρη του 2009 για να διώξουν τη “σαπίλα” από το κόμμα του και προχωράει ακλόνητος να σώσει τη χώρα με τον Αρούλη, τον γίγαντα Μιλτιάδη, τον Χατζηδάκη και τ’ άλλα παιδιά. Θα ανορθώσει την αγορά με ανθρώπους που δεν έχουν κάνει ούτε ένα μεροκάματο. Θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις με στελέχη που δεν έχουν έχουν βγάλει μια δραχμή στην ελεύθερη αγορά. Που σιτίζονται από γεννησιμιού τους στον κρατικό κορβανά. Με όλους αυτούς που μας έφτασαν μέχρι εδώ.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτός είναι που θα βάλει την επίσημη υπογραφή στην καταστροφή της Ελλάδας. Και δεν θα μπορεί να επικαλεστεί το ελαφρυντικό της μειωμένης αντίληψης σαν τον προκάτοχό του. Αυτός είναι που θα φύγει με ελικόπτερο στο τέλος. Και σωστά. Γιατί χωρίς την κωλοτούμπα του, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ‘χε γίνει. Είναι πλέον ο κύριος και αποκλειστικός στυλοβάτης του μνημονίου. Της ύφεσης. Της διάλυσης της κοινωνίας. Των λουκέτων και των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων. Της μαζικής εξαθλίωσης και της απόγνωσης.
Τον βλέπω, στο γυαλί σκυθρωπό και συνοφρυωμένο. Τώρα κατάλαβα. Γιαυτό έβαλε την κουκούλα. Για να μπερδέψει τους κουκουλοφόρους και να τους ξεσκεπάσει. Μόνο θυμηδία προκαλεί πλέον με τις δηλώσεις του και τους θυμούς του.
Από κοντά κι ο ανεκδιήγητος Γιωργάκης. Κάτι είπε κι αυτός. Να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι. Ποιος προσέχει πλέον το τι λέει ο Γιωργάκης. Δεν αξίζει ούτε να ασχοληθείς μαζί του σε επίπεδο λογικής. Έχει αρχίσει όμως να καταλαβαίνει ότι τον περιμένει Γουδί και τρέχοντας συσπειρώνεται πίσω από τον αδίστακτο, εξουσιομανή Βενιζέλο, πιστεύοντας ότι ίσως σωθεί.
Ξεθαρρεύει βλέποντας τον αμετροεπή αντιπρόεδρο να αυθαδιάζει, να κουνάει με κακία το δάχτυλο στους αντιπάλους, να μέμφεται και να κάνει μαθήματα στους πάντες. Ο Βενιζέλος. Αυτός, που νομοθέτησε την πλήρη ατιμωρησία των πολιτικών, την ασυδοσία των καναλιών, και πριν από λίγους μόνο μήνες την αναδρομική ατιμωρησία του εαυτού του για την σωτηρία της Proton. Αυτός ο αδίστακτος, εξουσιομανής αρχιτέκτονας της διαπλοκής που έχει έχει το θράσος να λέει ότι αγωνίζεται για τη σωτηρία της χώρας.
Αλλά τι να περιμένεις απ’ όλους αυτούς; Εδώ και μήνες οι Ευρωπαίοι πολιτικοί βγάζουν ανακοινώσεις για το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, μιλούν δημόσια για πολιτικούς που δεν αξίζουν στον Ελληνικό λαό κι αυτοί εδώ αντί να τρέξουν να κρυφτούν απ’ τη ντροπή τους, τσακώνονται ποιος θα τους πρωτοπροσφέρει τις υπηρεσίες τους, δίνοντας νέα διάσταση στην δουλοπρέπεια και στον γραικυλισμό.
Τι να κάνουμε;
Πέστε μας την εναλλακτική λύση, κραυγάζουν επιθετικά σε όποιον τους κάνει κριτική. Πέστε μας τι να κάνουμε! (Γιατί αυτοί θα το κάνουν! Δεν διανοούνται καν ότι κάποιος άλλος μπορεί να αναλάβει. Πιστεύουν πλέον ότι είναι Δεσπότες, Ισόβιοι, εκλεγμένοι από το πνεύμα το άγιο). Τι να κάνουν; Μα είναι τόσο απλό. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δέσουν μια πέτρα στο λαιμό τους και να πηδήξουν στο Σούνιο. Αυτή είναι η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν στη χώρα και στους πολίτες της.
Η εκδίωξη και η τιμωρία της σαπίλας που μας κυβερνάει, είναι το πρώτο, απαραίτητο, βήμα για τη σωτηρία της χώρας. Από εκεί θα ξεκινήσουν όλα.
Και από την κινητοποίηση των πολιτών. Χωρίς πολίτες αποφασισμένους να παλέψουν, να δουλέψουν και να υπερασπιστούν την ύπαρξή τους, είμαστε καταδικασμένοι. Αν κάποιοι περιμένουν σωτήρες και εύκολες λύσεις, χαθήκαμε.
Τα μαγικά μας τελείωσαν πια. Θα περάσουμε δύσκολα. Πολύ δύσκολα! Χρειαζόμαστε μια νέα, δημοκρατική ηγεσία που θα δίνει αναφορά στο λαό και όχι στους δανειστές. Που δεν θα ‘χει σκελετούς στο ντουλάπι της και δεν θα εκβιάζεται από ξένες ηγεσίες και τη ντόπια διαπλοκή. Μια ηγεσία που θα πει την αλήθεια χωρίς φτιασίδια και δικαιολογίες, που θα μαζέψει τα συντρίμμια, και θα αρχίσει την ανασυγκρότηση.
Μια ηγεσία που σαν πρώτη ενέργεια, θα κηρύξει στάση πληρωμών (είναι άλλο από την χρεωκοπία – προσέξτε το αυτό). Θα κηρύξει στάση πληρωμών όχι γιατί εμείς οι Έλληνες είμαστε πονηροί και αφού τα φάγαμε δεν πληρώνουμε το λογαριασμό, αλλά γιατί το χρέος που συσσώρευσε η σαπίλα εδώ και δεκαετίες, και με την δική μας ανοχή και συνενοχή πολλές φορές, απειλεί πια την ίδια την ύπαρξή μας. Θα εξηγήσει, στους δανειστές αλλά και στους λαούς της Ευρώπης, με τη δύναμη και τη φρεσκάδα που θα της δώσει η κινητοποίηση και η απόφαση των πολιτών, ότι κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει ένα λαό να αυτοεξαφανιστεί για να πληρώσει τα δανεικά. Μην ξεχνάμε ότι τα αρχικά δάνεια έχουν πληρωθεί πολλές φορές.(Σήμερα μάθαμε ότι 1δις δάνειο του Αντρέα, της δεκαετία του ’80, μας στοίχισε συνολικά 25δις για να αποπληρωθεί!).
Μια ηγεσία που, χωρίς το βάρος των τοκοχρεολυσίων, θα ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό πολύ γρήγορα, κόβοντας με το μαχαίρι τις σπατάλες, διώχνοντας λαμόγια και παράσιτα που μας απομυζούν, και περιορίζοντας τις πολεμικές δαπάνες. Στην ανάγκη θα προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό. Όταν έχεις ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών αυτό είναι εφικτό.
Μια ηγεσία που θα παρουσιάσει ένα νέο, δημοκρατικό και ελεγχόμενο από το λαό, σύστημα διακυβέρνησης και ένα λεπτομερές πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας. Που θα λογοδοτεί καθημερινά και θα είναι ανακλητή ανά πάσα στιγμή, ώστε να μην έχουμε και πάλι φαινόμενα σαν το “λεφτά υπάρχουν”.
Που θα ξαναχτίσει από το μηδέν μια νέα δημόσια διοίκηση στην οποία όλοι θα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και καμιά θέση δεν θα ‘ναι αγκαζέ.
Θα εξασφαλίσει την διατροφική αυτονομία της χώρας, και την αναγέννηση της βιομηχανικής παραγωγής, έστω και με δασμούς. (Όλες οι χώρες που σήμερα έχουν σοβαρή Βιομηχανία την απόκτησαν με αυστηρή δασμολογική προστασία.)
Θα προστατέψει και θα εκμεταλευτεί την ακίνητη περιουσία και μικροϊδιοκτησία που όλοι οι Έλληνες, λίγο πολύ έχουμε και που μπορεί να γίνει σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια να ξανασταθούμε στα πόδια μας. (Την περιουσία αυτή που αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, θα την παραδώσουν, οι δωσίλογοι που μας κυβερνούν, στους δανειστές μας. Ήδη το κάνουν με τα χαράτσια και τους δεκάδες φόρους; Ήδη λένε ότι θα φορολογήσουν και τα χωράφια. Έκαναν νόμο για να πληρώνουμε την εφορία με παραχώρηση του ακινήτου μας. Νομίζετε ότι όλα αυτά γίνονται έτσι χωρίς λόγο;)
Μια ηγεσία που θα αξιοποιήσει, συνειδητά και με πρόγραμμα, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα και που μπορούν να βοηθήσουν αποφασιστικά στην ανόρθωσή της.
Την πλεονεκτική γεωγραφική θέση της χώρας. Την φυσική της ομορφιά, τον ήλιο και τον αέρα. Την ναυτιλία και τους δεσμούς μας με την θάλασσα. Την ομογένεια και τους οικογενειακούς δεσμούς αλληλεγγύης που μας στήριξαν σε όλες τις δύσκολες εποχές.
Κυρίως μια ηγεσία, καθαρή, χωρίς βάρη και εξαρτήσεις, που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει το λαό σαν σύνολο, αλλά και τον κάθε πολίτη χωριστά.
Γιατί το είπαμε. Μαγικά δεν γίνονται πια. Χωρίς την δική μας συμμετοχή σωτηρία δεν υπάρχει.
Κανείς οικονομικός αναλυτής σε όλο τον κόσμο (εκτός κι αν σιτίζεται από την γραφειοκρατία της Ε.Ε. η την ντόπια διαπλοκή) δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επίσημη χρεωκοπία της χώρας, αλλά κάτω από χειρότερες συνθήκες και (το κυριότερο) στην χρεωκοπία και στην εξαθλίωση των κατοίκων.
Το νέο μνημόνιο:
Παρατείνει απλώς το αναπόφευκτο, αδυνατίζοντας την διαπραγματευτική μας θέση αφού δίνει χρόνο, στον μεν ηγετικό πυρήνα της Ε.Ε. να δημιουργήσει συνθήκες που θα αποτρέψουν την διάχυση της κρίσης στα υπόλοιπα “ευπαθή” κράτη μέλη, στους δε δανειστές να προετοιμαστούν και να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές τους.
Μεγαλώνει την ύφεση, κάνοντας ακόμα δυσκολότερη κάθε μελλοντική προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας και της χώρας.
Καταστρέφει τον παραγωγικό ιστό σπρώχνοντας στο κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεις.
Εξαντλεί τις αντοχές του λαού, αφού του κατατρώει το εισόδημα και τις οικονομίες του, ώστε η καταστροφή να τον βρει γυμνό και εξαθλιωμένο, εύκολη λεία στο σύγχρονο δουλεμπόριο.
Διαλύει τον κοινωνικό ιστό και σπρώχνει μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στο περιθώριο, στην ανομία και στην παραβατικότητα, δημιουργώντας συνθήκες ζούγκλας.
Όλες αυτές τις μέρες ζήσαμε μια λυσσαλέα και ξεδιάντροπη προπαγάνδα, στα όρια της τρομοκρατίας, που εξαπολύθηκε χωρίς ίχνος τσίπας από τους τρεις ανώτερους πολιτειακούς παράγοντες (ο τέταρτος, ο ανώτατος, μακάριος, συνεχίζει να κάνει πως δεν καταλαβαίνει τίποτα).
Όχημα αυτής της εκστρατείας παραπληροφόρησης και τρομοκράτησης του λαού ήταν και πάλι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Και σου γεννιέται αμέσως το εύλογο ερώτημα. Είναι δυνατόν το μνημόνιο να φέρνει την εξυγίανση της χώρας και να το υποστηρίζουν με τόση λύσσα τα κυρίαρχα ΜΜΕ; Αυτά που έχουν ρημάξει, με τη διαπλοκή, τα χρήματα του κράτους για χρόνια και παρόλα αυτά χρωστούν δισεκατομμύρια; Κι οι μεγαλοδημοσιογράφοι που τα υπηρετούν; Εκατομμυριούχοι οι ίδιοι, ανησυχούν συνεχώς για τα χρήματα των φορολογουμένων, λες και τους δικούς τους παχυλούς μισθούς, τις βίλες τους, τα διαπλεκόμενα ταξιδάκια τους και τους αστυνομικούς που τους φυλάνε δεν τους πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος αλλά τα χρεοκοπημένα κανάλια τους! Αν υπήρχε μνημόνιο για τις Εφημερίδες και τα Κανάλια, δεν θα έμενε ούτε ένα! Αλλά βλέπετε η Τρόικα και οι Δανειστές τον χρειάζονται αυτό τον συρφετό για να κάνει την βρώμικη δουλειά.
Στο δρόμο για την υπερψήφιση της νέας σωτηρίας η λυσσαλέα εκστρατεία των “μνημονιακών” ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, έχοντας πια μαζί τους και τον άσωτο υιό Αντωνάκη, που όπως όλοι οι “μεταμεληθέντες”, έγινε βασιλικώτερος του βασιλέως.
Ο δοτός Πρωθυπουργός Παπαδήμος, εκτός από άξιος του μισθού του αποδείχτηκε Κοινός Ψεύτης και Τρομοκράτης. Δεν θα έχουμε καύσιμα, δεν θα έχουμε φάρμακα, δεν θα έχουν γάλα τα παιδιά μας, να το το τρίπτυχο των επιχειρημάτων του πρωθυπουργού στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την παράδοση της χώρας στους δανειστές της.
Μα, όλοι μας ξέρουμε ότι οι εισαγωγές στην χώρα δεν γίνονται από το κράτος, αλλά από ιδιωτικές εταιρείες. Η διαφορά από το παρελθόν είναι ότι δεν χρειάζεται να πάνε στην τράπεζα της Ελλάδος να πάρουν συνάλλαγμα για να πληρώσουν τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό. Πληρώνουν με Ευρώ και εισπράττουν Ευρώ από τους πελάτες τους στο εσωτερικό. Ο οικονομικός αυτός κύκλος θα σταματήσει όταν θα κάνουν στάση πληρωμών οι πολίτες, όχι το κράτος.
Ναι, αλλά θα μας διώξουν από το Ευρώ σου λένε Παπαδήμος και Σια. Δεν μπαίνω καν στη συζήτηση αν κάτι τέτοιο συμφέρει την Ευρωζώνη. Θεσμικά (όπως θα έπρεπε να μιλάει πάντα ένας πρωθυπουργός) δεν υπάρχει διαδικασία εκδίωξης μιας χώρας από το Ευρώ. Εξάλλου το ίδιο το eurogroup το έχει δηλώσει, πολλάκις, δημόσια. Από το Ευρώ θα φύγουμε μόνο εάν το αποφασίσουμε εμείς, η αν εμείς, η μάλλον οι κυβερνώντες που σήμερα κόπτονται τάχα για αυτό, υπογράψουν αλλαγή των συνθηκών. Και αυτό δεν το λέω τυχαία, θυμηθείτε το!
Αλλά ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που αποφασίσουμε την έξοδό μας από την Ευρωζώνη, δεν θα υπάρξει σημαντικό πρόβλημα στις εισαγωγές, γιατί τα δεκάδες δισεκατομμύρια “πραγματικά” “χάρτινα” Ευρώ που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, θα εξασφαλίσουν την ασφαλή μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, τους πρώτους δύσκολους μήνες.
Το κάδρο συμπληρώνεται με τους δυό “αρχηγούς” (ο Καρατζαφύρερ, με μια ακόμα πιρουέτα, λάκισε ατάκτως βλέποντας το κόμμα του να οδεύει στην διάλυση).
Τραγική φιγούρα ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πολιτικός που ο λόγος του είναι σαν τις κόκκινες γραμμές του. Ο άνθρωπος που του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει Κίρχνερ κι αυτός τα κατάφερε να γίνει Ντε Λα Ρούα. Αυτό ήταν, αποκαλύφθηκε το μέγεθος του ανδρός. Διέγραψε με μιας τους Σαμαρικούς βουλευτές, τους φίλους του που τον έκαναν πρόεδρο. Έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κινητοποιήθηκαν το Νοέμβρη του 2009 για να διώξουν τη “σαπίλα” από το κόμμα του και προχωράει ακλόνητος να σώσει τη χώρα με τον Αρούλη, τον γίγαντα Μιλτιάδη, τον Χατζηδάκη και τ’ άλλα παιδιά. Θα ανορθώσει την αγορά με ανθρώπους που δεν έχουν κάνει ούτε ένα μεροκάματο. Θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις με στελέχη που δεν έχουν έχουν βγάλει μια δραχμή στην ελεύθερη αγορά. Που σιτίζονται από γεννησιμιού τους στον κρατικό κορβανά. Με όλους αυτούς που μας έφτασαν μέχρι εδώ.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτός είναι που θα βάλει την επίσημη υπογραφή στην καταστροφή της Ελλάδας. Και δεν θα μπορεί να επικαλεστεί το ελαφρυντικό της μειωμένης αντίληψης σαν τον προκάτοχό του. Αυτός είναι που θα φύγει με ελικόπτερο στο τέλος. Και σωστά. Γιατί χωρίς την κωλοτούμπα του, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ‘χε γίνει. Είναι πλέον ο κύριος και αποκλειστικός στυλοβάτης του μνημονίου. Της ύφεσης. Της διάλυσης της κοινωνίας. Των λουκέτων και των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων. Της μαζικής εξαθλίωσης και της απόγνωσης.
Τον βλέπω, στο γυαλί σκυθρωπό και συνοφρυωμένο. Τώρα κατάλαβα. Γιαυτό έβαλε την κουκούλα. Για να μπερδέψει τους κουκουλοφόρους και να τους ξεσκεπάσει. Μόνο θυμηδία προκαλεί πλέον με τις δηλώσεις του και τους θυμούς του.
Από κοντά κι ο ανεκδιήγητος Γιωργάκης. Κάτι είπε κι αυτός. Να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι. Ποιος προσέχει πλέον το τι λέει ο Γιωργάκης. Δεν αξίζει ούτε να ασχοληθείς μαζί του σε επίπεδο λογικής. Έχει αρχίσει όμως να καταλαβαίνει ότι τον περιμένει Γουδί και τρέχοντας συσπειρώνεται πίσω από τον αδίστακτο, εξουσιομανή Βενιζέλο, πιστεύοντας ότι ίσως σωθεί.
Ξεθαρρεύει βλέποντας τον αμετροεπή αντιπρόεδρο να αυθαδιάζει, να κουνάει με κακία το δάχτυλο στους αντιπάλους, να μέμφεται και να κάνει μαθήματα στους πάντες. Ο Βενιζέλος. Αυτός, που νομοθέτησε την πλήρη ατιμωρησία των πολιτικών, την ασυδοσία των καναλιών, και πριν από λίγους μόνο μήνες την αναδρομική ατιμωρησία του εαυτού του για την σωτηρία της Proton. Αυτός ο αδίστακτος, εξουσιομανής αρχιτέκτονας της διαπλοκής που έχει έχει το θράσος να λέει ότι αγωνίζεται για τη σωτηρία της χώρας.
Αλλά τι να περιμένεις απ’ όλους αυτούς; Εδώ και μήνες οι Ευρωπαίοι πολιτικοί βγάζουν ανακοινώσεις για το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, μιλούν δημόσια για πολιτικούς που δεν αξίζουν στον Ελληνικό λαό κι αυτοί εδώ αντί να τρέξουν να κρυφτούν απ’ τη ντροπή τους, τσακώνονται ποιος θα τους πρωτοπροσφέρει τις υπηρεσίες τους, δίνοντας νέα διάσταση στην δουλοπρέπεια και στον γραικυλισμό.
Τι να κάνουμε;
Πέστε μας την εναλλακτική λύση, κραυγάζουν επιθετικά σε όποιον τους κάνει κριτική. Πέστε μας τι να κάνουμε! (Γιατί αυτοί θα το κάνουν! Δεν διανοούνται καν ότι κάποιος άλλος μπορεί να αναλάβει. Πιστεύουν πλέον ότι είναι Δεσπότες, Ισόβιοι, εκλεγμένοι από το πνεύμα το άγιο). Τι να κάνουν; Μα είναι τόσο απλό. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δέσουν μια πέτρα στο λαιμό τους και να πηδήξουν στο Σούνιο. Αυτή είναι η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν στη χώρα και στους πολίτες της.
Η εκδίωξη και η τιμωρία της σαπίλας που μας κυβερνάει, είναι το πρώτο, απαραίτητο, βήμα για τη σωτηρία της χώρας. Από εκεί θα ξεκινήσουν όλα.
Και από την κινητοποίηση των πολιτών. Χωρίς πολίτες αποφασισμένους να παλέψουν, να δουλέψουν και να υπερασπιστούν την ύπαρξή τους, είμαστε καταδικασμένοι. Αν κάποιοι περιμένουν σωτήρες και εύκολες λύσεις, χαθήκαμε.
Τα μαγικά μας τελείωσαν πια. Θα περάσουμε δύσκολα. Πολύ δύσκολα! Χρειαζόμαστε μια νέα, δημοκρατική ηγεσία που θα δίνει αναφορά στο λαό και όχι στους δανειστές. Που δεν θα ‘χει σκελετούς στο ντουλάπι της και δεν θα εκβιάζεται από ξένες ηγεσίες και τη ντόπια διαπλοκή. Μια ηγεσία που θα πει την αλήθεια χωρίς φτιασίδια και δικαιολογίες, που θα μαζέψει τα συντρίμμια, και θα αρχίσει την ανασυγκρότηση.
Μια ηγεσία που σαν πρώτη ενέργεια, θα κηρύξει στάση πληρωμών (είναι άλλο από την χρεωκοπία – προσέξτε το αυτό). Θα κηρύξει στάση πληρωμών όχι γιατί εμείς οι Έλληνες είμαστε πονηροί και αφού τα φάγαμε δεν πληρώνουμε το λογαριασμό, αλλά γιατί το χρέος που συσσώρευσε η σαπίλα εδώ και δεκαετίες, και με την δική μας ανοχή και συνενοχή πολλές φορές, απειλεί πια την ίδια την ύπαρξή μας. Θα εξηγήσει, στους δανειστές αλλά και στους λαούς της Ευρώπης, με τη δύναμη και τη φρεσκάδα που θα της δώσει η κινητοποίηση και η απόφαση των πολιτών, ότι κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει ένα λαό να αυτοεξαφανιστεί για να πληρώσει τα δανεικά. Μην ξεχνάμε ότι τα αρχικά δάνεια έχουν πληρωθεί πολλές φορές.(Σήμερα μάθαμε ότι 1δις δάνειο του Αντρέα, της δεκαετία του ’80, μας στοίχισε συνολικά 25δις για να αποπληρωθεί!).
Μια ηγεσία που, χωρίς το βάρος των τοκοχρεολυσίων, θα ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό πολύ γρήγορα, κόβοντας με το μαχαίρι τις σπατάλες, διώχνοντας λαμόγια και παράσιτα που μας απομυζούν, και περιορίζοντας τις πολεμικές δαπάνες. Στην ανάγκη θα προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό. Όταν έχεις ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών αυτό είναι εφικτό.
Μια ηγεσία που θα παρουσιάσει ένα νέο, δημοκρατικό και ελεγχόμενο από το λαό, σύστημα διακυβέρνησης και ένα λεπτομερές πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας. Που θα λογοδοτεί καθημερινά και θα είναι ανακλητή ανά πάσα στιγμή, ώστε να μην έχουμε και πάλι φαινόμενα σαν το “λεφτά υπάρχουν”.
Που θα ξαναχτίσει από το μηδέν μια νέα δημόσια διοίκηση στην οποία όλοι θα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και καμιά θέση δεν θα ‘ναι αγκαζέ.
Θα εξασφαλίσει την διατροφική αυτονομία της χώρας, και την αναγέννηση της βιομηχανικής παραγωγής, έστω και με δασμούς. (Όλες οι χώρες που σήμερα έχουν σοβαρή Βιομηχανία την απόκτησαν με αυστηρή δασμολογική προστασία.)
Θα προστατέψει και θα εκμεταλευτεί την ακίνητη περιουσία και μικροϊδιοκτησία που όλοι οι Έλληνες, λίγο πολύ έχουμε και που μπορεί να γίνει σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια να ξανασταθούμε στα πόδια μας. (Την περιουσία αυτή που αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, θα την παραδώσουν, οι δωσίλογοι που μας κυβερνούν, στους δανειστές μας. Ήδη το κάνουν με τα χαράτσια και τους δεκάδες φόρους; Ήδη λένε ότι θα φορολογήσουν και τα χωράφια. Έκαναν νόμο για να πληρώνουμε την εφορία με παραχώρηση του ακινήτου μας. Νομίζετε ότι όλα αυτά γίνονται έτσι χωρίς λόγο;)
Μια ηγεσία που θα αξιοποιήσει, συνειδητά και με πρόγραμμα, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα και που μπορούν να βοηθήσουν αποφασιστικά στην ανόρθωσή της.
Την πλεονεκτική γεωγραφική θέση της χώρας. Την φυσική της ομορφιά, τον ήλιο και τον αέρα. Την ναυτιλία και τους δεσμούς μας με την θάλασσα. Την ομογένεια και τους οικογενειακούς δεσμούς αλληλεγγύης που μας στήριξαν σε όλες τις δύσκολες εποχές.
Κυρίως μια ηγεσία, καθαρή, χωρίς βάρη και εξαρτήσεις, που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει το λαό σαν σύνολο, αλλά και τον κάθε πολίτη χωριστά.
Γιατί το είπαμε. Μαγικά δεν γίνονται πια. Χωρίς την δική μας συμμετοχή σωτηρία δεν υπάρχει.
Αναρτήσεις
που ειναι αυτη η ηγεσια;η πατριδα και γενικα η ανθρωποτητα εχει περασει κι αλλες φορες τραγικα χρονια γιατι οι ανθρωποι παντα θα κυριαρχουνται απο τα παθη τους:φιλοδοξιες,αρχομανιες,πλουτισμος και κυριως ΕΓΩΙΣΜΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή