Ορατότης μηδέν

• Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Κινηματογραφική ταινία μπροστά από 40 χρόνια με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Νίκο Κούρκουλο.

Μπροστά μας ξανά.

Με άλλους, αγγλογάλλους, γερμανούς, ρώσσους, ισραηλινούς, τούρκους, αμερικανούς, κύπριους, έλληνες συμπαραγωγούς.

Η Βαβυλώνα λίγο πριν το απόλυτο χάος αλλιώς.

Νέες προσδοκίες, νέες ιερές συμμαχίες, από όλα έχει ο μπαξές.

Στο κέντρο ο Παναθηναϊκός, ο παραλίγο τροπαιούχος του τσάμπιονς λιγκ 40 χρόνια μπροστά.

Τότε οι εμίρηδες δεν ενδιαφέρονταν για το ποδόσφαιρο. Το ελληνικό ποδόσφαιρο που και αυτό έχει ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία.

Όπως και η Μαρία η Πενταγιώτισσα από τους Πενταγιούς της Φωκίδας.

Όλοι αυτοί μαζί,και ο καθένας χώρια, βάλθηκαν να τριχοτομήσουν την τρίχα.

Να την κάνουν τριχιά κατά μια άλλη έκδοση, να την περάσουμε στο λαιμό μας να τελειώνουμε.

Για να είναι όλα καλά, πρέπει, το κυριότερο, να είναι το τέλος καλό.

Κάτι που δεν το βλέπω.

Καμιά φορά παρασύρομαι από το λευκό χρώμα της μαρέγκας, του Γκιγέ αν θέλετε, βλέποντας ένα ολόλευκο τοπίο.

Άλλοτε πάλι, ενθουσιάζομαι ακούγοντας ότι πάμε για εκλογές, ανοίγω την τηλεόραση, μαυρίζει το σύμπαν.

Σε κάθε περίπτωση, ορατότης μηδέν.

Ούτε τα μεταπτυχιακά, ούτε τα διδακτορικά, ούτε τα χουλιγκανικά μπορούν να με βοηθήσουν.

Μέχρι να πω: δόξα τω Θεώ, ακολουθεί το: βόηθα Παναγιά.

Ποιός ξέρει αν δεν έχει και ο Θεός κάποιο χρέος σαν το δικό μας, να βγάζει στη εφεδρεία τάγματα αγγέλων.

Θα τα μάθουμε αργότερα αυτά.

Προς το παρόν ας δούμε με τη βοήθεια των ηλεκτρολόγων, των οφθαλμιάτρων έστω, πώς θα μπορέσουμε να δούμε.

Να μην σκοντάφτουμε.

Σκόνταψε ο πρωθπουργός.

Σκόνταψε η Τρόϊκα.

Σκόνταψε και η Σκόντα.

Στην αρχή του πρωταθλήματος.

Τώρα πάτησε στα πόδια της.Δόξα τω Θεώ.

Παναγιά βόηθα να πληρωθούμε.

Μπαταξήδες γίναμε.

Χάσαμε από τις οθόνες και τον Αλέφαντο. Μόνο ο Βαλβέρδε και ο Χιμένεθ έχουν σταθερό στίγμα.

Φορολογούμενοι προς υπουργείο: ορατότης μηδέν.

Υπουργείο προς φορολογούμενους: ορατότης μηδέν.

Εκπαιδευτικοί προς μαθητές: ορατότης μηδέν.

Μαθητές προς εκπαιδευτικούς: ορατότης μηδέν.

Κόμμα προς ψηφοφόρους: ορατότης μηδέν.

Ψηφοφόροι προς κόμμα: ορατότης μηδέν.

Και πάει λέγοντας.

Μόνο ο Πάγκαλος με τον Βενιζέλο λόγω όγκου ή ίσως κυβερνητικού - τρόπος του λέγειν - έργου, κάπως ξεχωρίζουν μέσα στην ομίχλη.

Όλα αυτά, στο περιθώριο των «Μυστικών της Εδέμ».

«Η ζωή της άλλης» αργεί ακόμα.

Προς το παρόν ισοσκελίζεται από τα τουρκικά σήριαλ.

Δόξα τω Θεώ.

Παναγιά βόηθα…


Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση