Καταστρέφουν την Ελλάδα μόνο από άγνοια;

• Του Κώστα Ροδινού

Δεν θα εκπλαγώ καθόλου, αν κάποια στιγμή βγεί ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, και Υπουργός Οικονομικών και …καταγγείλει τον προκάτοχό του ό,τι του …..«παρέδωσε καμμένη γή»!

Τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται είναι αμείλικτα.

Δείτε για παράδειγμα το έλλειμμα της Γενικής Διακυβέρνησης.

Ο στόχος που είχε τεθεί από την τρόϊκα ήταν να περιοριστεί στα 17.060 δις σε ετήσια βάση.

Και αυτό ήταν και παραμένει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) αδιαπραγμάτευτο.

Όμως, τα στοιχεία, από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δείχνουν ότι αυτό είναι πλέον εντελώς ανέφικτο.

Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2011 το έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης (Κράτος, Ταμεία, και άλλοι δημόσιοι φορείς) έφτασε σε 14.689,1!!!

Για να επιτευχθεί ο στόχος των 17.060 δις θα πρέπει στο δεύτερο εξάμηνο να μην υπερβεί τα 2,370 δις, δηλαδή περίπου 400 εκατομμύρια το μήνα!

Υπάρχει κανένας που το θεωρεί ρεαλιστικό;

Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές, ότι η ακολουθούμενη συνταγή του Μνημονίου είναι μια καταστροφική συνταγή.

Το βλέπουμε ήδη καθημερινά στην πράξη. Παρά τις οριζόντιες περικοπές μισθών και την άγρια φορολογία, η οικονομία μας οδηγείται σε ύφεση, τα έσοδα συρρικνώνονται, ανεργία αυξάνεται.

Ακόμα και ένα πρωτοετής φοιτητής οικονομικών έχει μάθει ότι όταν σε μια οικονομία επιβάλλονται μέτρα λιτότητος, τότε έχουμε μείωση της κατανάλωσης.

Η μείωση της κατανάλωσης, σημαίνει μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, άρα σε τελική ανάλυση και μείωση των φορολογικών εσόδων.

Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει να καλύψει τις ανάγκες του με δανεισμό, ο οποίος, ως γνωστόν αυξάνει έλλειμμα χρέος.

Αυτά είναι απλά μαθήματα.

Όταν λοιπόν ο κ. Βενιζέλος λέει (ακόμα) ότι τα μέτρα που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμα θα συμβάλλουν στη βελτίωση της εικόνας, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι μάλλον προσπαθεί να καθησυχάσει τον εαυτό του.

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση απέτυχε. Και η αποτυχία είναι εξ ολοκλήρου δική της.

Αυτό σημαίνει ότι πέραν των ήδη προβλεπομένων , θα χρειαστούν και πρόσθετα μέτρα. Μέτρα προς δύο κατευθύνσεις: από τη μια περιορισμού των δαπανών (όπου βρίσκεται και η ρίζα του προβλήματος) και ενίσχυσης των εσόδων. Αλλά με την οικονομία σε ύφεση, δεν έχει και πολλά να προσδοκά από το μέτωπο αυτό.

Ο δρόμος αυτός, ούτως ή άλλως έχει αποδειχθεί αδιέξοδος.

Ο «πάτος» για τον οποίον μιλούσε ο κ. Βενιζέλος, όχι μόνο δεν κλείνει, μάλλον βαθαίνει…

Αν έχει σε κάτι να ελπίζει η κυβέρνηση, είναι με την επέκταση της κρίσης, να επιχειρηθεί κάποια συνολική λύση του χρέους της ευρωζώνης. Όμως, αν κρίνω από την …ταχύτητα με την οποία η ΕΕ αντιμετώπισε το πρόβλημα της Ελλάδος, δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον…

Το κακό σενάριο είναι να σηκώσουν ψηλά τα χέρια και να μας αφήσουν στη μοίρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται..

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση