Η αναδιάρθρωση… με τα μάτια των ξένων
Είναι φανερό πως η συζήτηση για την αναγκαιότητα ή μη μιας αναδιάρθρωσης έχει τεθεί πια στο τραπέζι ανοιχτά, όσο και αν η ελληνική κυβέρνηση και τα όργανα της ΕΕ επιθυμούν να την ξορκίσουν.
Όπως σημειώνει η Wall Street Journal σε κεντρικό της άρθρο της «κάτι που φάνταζε απίθανο τώρα φαίνεται όλο και πιο πιθανό και ένα μέλος της Ευρωζώνης, της δεύτερης οικονομίας του πλανήτη μάλλον θα οδηγηθεί σε χρεοκοπία»
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας υπογραμμίζει πως, κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, οι πολιτικοί της ΕΕ αρνούνταν να δούν τα πραγματικά δεδομένα, που μόνο ευοίωνα δεν ήταν, επιλέγοντας πάντα να σχεδιάζουν βάσει των πιο αισιόδοξων προβλέψεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πιαστούν απροετοίμαστοι μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα που τώρα ξεπροβάλει.
Αλλά ακόμα και οι αγορές, που συνήθως είναι προσεκτικές στις επενδυτικές τους τοποθετήσεις, είχαν πειστεί από τη φερεγγυότητα του συνόλου των κρατών μελών της Ευρωζώνης, πιστεύοντας πως και οι εθνικές οικονομίες των χωρών στην περιφέρεια της Ευρωζώνης συνέκλιναν με αυτή της Γερμανίας, κάτι που μόλις το 2007 άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως δεν συνέβαινε.
Το ερώτημα που τίθεται από τον αρθρογράφο είναι τι στάση θα κρατήσουν οι αγορές σε μια οικονομία που αποδείχτηκε ανίκανη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Η συνήθης πρακτική των κατόχων κρατικών ομολόγων σε περίπτωση απώλειας της αξίας των τίτλων τους μέσω «κουρεμάτων», είναι η τιμωρία των κακοπληρωτών με τη διατήρηση υψηλών spreads στις αγορές, κάτι που αναπόφευκτα καθιστά την προσπάθεια των δανειοληπτών να συμμαζέψουν τα δημοσιονομικά τους, έργο σχεδόν ακατόρθωτο.
Σύμφωνα με έκθεση του Royal Economic Society, όπου παρατίθενται συγκεντρωτικά στοιχεία για τις πτωχεύσεις κρατών από το 1970 μέχρι το 2007, ένα «κούρεμα» κρατικών ομολόγων της τάξης του 20% μεταφράζεται σε ένα κόστος δανεισμού αυξημένο κατά 1,7 μονάδες αμέσως μετά την αναδιάρθρωση, ενώ το κόστος δανεισμού παραμένει μισή μονάδα πάνω ακόμα και μετά την πάροδο μιας πενταετίας. Οπότε εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί τα υπέρογκα βάρη δανεισμού που θα έπρεπε να επωμιστεί το ελληνικό κράτος σε περίπτωση που γίνει πράξη ένα «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων 50-70% που έχει ακουστεί.
Ως προς την «έννοια» της τιμωρίας των κακοπληρωτών, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς εάν είναι κάτι που έχει μονόδρομη κατεύθυνση; Δηλαδή, καλώς να τιμωρηθεί αυτός που δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές του υποχρεώσεις, αλλά και αυτός που εσφαλμένα «στοιχημάτισε» σε μια χώρα δεν πρέπει να υποστεί τις συνέπειες της λάθος επιλογής του; Είναι μια παράμετρος που πρέπει να εξετάσει σοβαρά η Ευρωζώνη πριν αφήσει την Ελλάδα να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση, επισημαίνει η Wall Street Journal.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...