Ο αυτοκτονικός ιδεασμός της ΝΔ

Στις καταλυτικές διαδικασίες που ακολούθησαν την ταπεινωτική ήττα της ΝΔ ενάμιση χρόνο πριν, η βάση του κόμματος για πρώτη φορά παίρνει θέση και απαιτώντας κάθαρση επιλέγει κινηματικά στην αρχηγία του κόμματος τον Αντώνη Σαμαρά.

Η πορεία του νέου αρχηγού από την ημέρα της εκλογής του μέχρι σήμερα δεν άφησε κανένα να πλήξει. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με χειρουργική ακρίβεια απαλλάσσει το κόμμα του από εσωκομματικούς κλυδωνισμούς, αμφισβητήσεις και φατρίες. Αλλάζει τη φυσιογνωμία του κόμματος, το ξεκαθαρίζει ιδεολογικά απαλλάσσοντας το από ευκαιριακές ιδεοληψίες τύπου ψαρεύω σε θολά νερά μεσαίου χώρου, βάζει το στίγμα του στα διάφανα γραφεία του νέου κτιρίου του κόμματος και το νέο σήμα, και εδραιώνει την αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του.

Στο οικονομικά παραπαίον εσωτερικό σκηνικό δεν υπογράφει το Μνημόνιο και προτείνει ένα άλλο σχέδιο διαχείρισης της κρίσης των κρίσεων που πανηγυρικά δικαιώνεται στην πορεία και ζητά την άμεση επαναδιαπραγμάτευση του!!

Η αντιμνημονιακή του πολιτική επιβραβεύεται σε βαθμό που προκαλεί πολιτικό σεισμό πολλών ρίχτερ σε όμορα προς τα δεξιά κόμματα όπως το ΛΑΟΣ, αλλά και προς τα αριστερά.

Στη εξωτερική πολιτική διακηρύσσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο κτίζει ισχυρές συμμαχίες για κοινή αντιμετώπιση των αδιέξοδων του Μνημονίου.

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω θα περίμενε κάποιος δημοκοπικά μια μεγάλη ανάκαμψη του κόμματος και θετική αντιστροφή του κλίματος υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τουναντίον τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας παραμένουν καθηλωμένα στο πολύ απαξιωτικό 20%!! Η ελαχιστοποίηση της διαφοράς μεταξύ των δυο κομμάτων οφείλεται κυρίως στην ταχύτατη φθορά του κυβερνώντος κόμματος. Σε αντίθεση με το κόμμα που ηγείται, ο Αντώνης Σαμαράς προσωπικά ξεπέρασε σε θετικές γνώμες τον Πρωθυπουργό εμφανιζόμενος ικανότερος να διοικήσει τη χώρα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή!

Τι κάνει λοιπόν τον κόσμο να επιλέγει μεν τον αρχηγό ενός κόμματος ως ικανό κυβερνήτη, άλλα να αρνείται να ψηφίσει το κόμμα του οποίου ηγείται; Όσο οξύμωρη και να είναι η διαπίστωση αυτή φαίνεται να σχετίζεται με το άκρως ελλειμματικό στελεχιακό δυναμικό του κόμματος, καθώς η όποια κριτική στον Αντώνη Σαμαρά επικεντρώνεται σε αυτό ακριβώς το σημείο!

Η τιμωρία του 10.5% δεν απευθυνόταν ΜΟΝΟ στον πρώην πρωθυπουργό, όπως πολύ «πονηρά» αρέσκονται να του το αποδίδουν πρώην «συνεργάτες» του. Τους βολεύει βέβαια και η στάση σιωπής! Οι πρόσφατες μνήμες μιας διακυβέρνησης επιφανών στελεχών της ΝΔ, που βαρύνονται σε σημαντικό βαθμό για την οικτρή κατάσταση της χωράς, είναι βαθιά χαραγμένες και δεν σβήνουν εύκολα. Συνειρμικά αμέσως έρχεται το ερώτημα: με αυτούς θα ξανακυβερνήσει ο Αντώνης Σαμαράς; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω!!

Οι εξελίξεις στη χωρά αρχίζουν να γίνονται καταλυτικές και για κάποιους στη ΝΔ που επανήλθαν δριμύτεροι, αρχίζει να μυρίζει εξουσία. Και άρχισαν πάλι και προκαλούν! Αντί να παράξουν πολιτική, όποια τέλος πάντων, διαβιβάζουν φήμες- αποκλειστικές πληροφορίες σε παραπολιτικές φυλλάδες για την εκ νέου κάθοδο τους στις επερχόμενες εκλογές σε θέσεις αρεσκείας τους. Τον τελευταίο καιρό εκβιαστικά δημοσιεύματα του τύπου “αν το ζητήσω θα κατέβω όπου θέλω”, “μόλις ευκαιρήσω θα σας απαντήσω”, “είμαι ανιψιός της θειας Σούλας της βουλευτού”, “είμαι νέα και ωραία και έχω και ΜΚΟ”, “ο μπαμπάς θα φροντίσει για μένα”, εμφανίζονται όλο και πιο συχνά προκαλώντας εσκεμμένα το εκλογικό ακροατήριο, καταβαραθρώνοντας τα δημοσκοπικά ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας. Κάποιοι έφτασαν σε σημείο να παρουσιάζουν εαυτούς ως αδιαμφισβήτητους δελφίνους!! Στην καλύτερη περίπτωση αμετροέπεια, στη χειρότερη υπερφίαλο υπόγειο κατενάτσιο. Αυτή δυστυχώς είναι σε μεγάλο βαθμό η στελέχωση της Νέας Δημοκρατίας μέχρι σήμερα, θα πει κάποιος. Αυτή και η αρρώστια της: αυτοκτονικός ιδεασμός!!

Πέρα από την παρουσία του αρχηγού ένα κόμμα εξουσίας κρίνεται εξίσου από την ομάδα κρούσης που παρουσιάζει. Η παραμονή στις εκλογικές λίστες του κόμματος “πολιτικών βαριδιών” όπως χαρακτηρίστηκαν, ανθρώπων που προκάλεσαν με συμπεριφορές, ενεπλάκησαν σε υπόγειες διαδρομές και σκάνδαλα, είναι επίγονοι εξουσίας, αγνοούν την έννοια του εργασιακού βιου, θεωρούν τη Βουλή life style, και έχουν μόνιμη θέση σε πλατείες, πολυτελή εστιατόρια, ευαγείς οίκους μπουζουκιών, καλοκαιρινά και χειμερινά θέρετρα ανεξόδως, θα έχει σαν αποτέλεσμα μια δεινή εκλογική ήττα, που το προηγούμενο ποσοστό θα φαντάζει όαση.

Στο κάτω-κάτω το ξέρει και ο τελευταίος πολίτης μιας δημοκρατικής χώρας: τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο κυρίαρχος λαός. Αυτός και θα αποφασίσει αν τελικά η Νέα Δημοκρατία θα παραμείνει στο απαξιωτικό 20%, θα κατρακυλήσει παρακάτω, η πλήρως ανανεωμένη και δημιουργική, με άλλα μυαλά αυτή τη φορά, θα κατορθώσει να πείσει τον ελληνικό λαό και θα συγκροτήσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα που θα την οδηγήσει ξανά σε μια ουσιαστική εξουσία με σκοπό το αποκλειστικό όφελος της χώρας!!

Χαρά Δραβά

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση