Πόσο μπορεί να πέσουν οι μισθοί;…

Το τελευταίο δωδεκάμηνο προστέθηκαν πάνω από 100 χιλιάδες άνεργοι στο στρατό των 700 χιλ. ανέργων στη χώρας μας. Δυστυχώς η τάση δείχνει αύξηση των ρυθμών και όχι μείωση...

Αυτό σημαίνει πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα φέτος. Ο αριθμός αυτών που δεν έχει εισόδημα και ελπίδα να αποκτήσει θα αυξηθεί, ενώ από την άλλη πλευρά όσοι διατηρούν τις θέσεις εργασίας τους θα συνεχίσουν να νιώθουν την αγωνία του ενδεχομένου της απώλειας να αυξάνεται.

Πιστεύω πως όποιος υπόσχεται διατήρηση των μισθών σε μια οικονομία σαν την δική μας που θα συνεχίσει να χάνει πάνω από δέκα χιλιάδες θέσεις εργασίας μάθε μήνα, είναι είτε απατεώνας είτε βλάκας...

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν διοικητικά μέτρα αποτελεσματικής υπεράσπισης των αμοιβών και των άλλων απολαβών σε μια οικονομία που αποδομείται...

Είναι θέμα χρόνου οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης να επιβάλλουν κάποιο νέο οριακό επίπεδο ισορροπίας χαμηλότερα.

Τα διοικητικά μέτρα μπορούν να καθυστερήσουν και την κατάρρευση των υγιών κυττάρων της οικονομίας, αλλά όχι να την αποκλείσουν.

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μια χρεοκοπία του κράτους η οποία πυροδοτεί ύφεση σε ολόκληρη την οικονομία. Η χρεοκοπία αποτελεί την αφορμή της διάλυσης του κρατικοδίαιτου μοντέλου και της ιδιωτικής οικονομίας που ανδρώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες.

Συνήθως οι συνέπειες της αποδόμησης του παλιού αρχίζουν να μετριάζονται όταν κάτι νέο αρχίζει να καλύπτει τα κενά που αφήνει πίσω το παλιό.

20-30% μείωση των μισθών...

Οι λογιστές της Τρόικα υπολογίζουν πως το έλλειμμα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας σε ό,τι αφορά την παράμετρο των μισθών θα εκμηδενιστεί με μια μείωση των μισθών της τάξης του 20-30%...

Ανίδεοι λογιστές και πολιτικοί υποθέτουν πως αν αύριο όλοι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα μειωθούν κατά 20-30% αυτός θα γίνει ανταγωνιστικός και θα προκύψουν χιλιάδες νέες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας...
Φοβάμαι πως τα πράγματα είναι χειρότερα. Οι μισθοί θα μειώνονται μέχρι να αρχίσουν να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και η αύξηση της ζήτησης θέσεων εργασίας θα αρχίσει να επιδρά εξισορροπητικά.

Όσο δεν γίνονται ριζικές μεταρρυθμίσεις δεν υπάρχει πυθμένας που θα συγκρατήσει τη μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα στο 20-30%.

Όσοι πιστεύουν πως είναι οι νόμοι της κας Κατσέλη και οι αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων των συνδικάτων που θα συγκρατήσουν την πτώση είναι μακράν νυχτωμένοι. Μπροστά στο δίλημμα άνευ ορίων μείωση ή ανεργία, η συντριπτική πλειοψηφία θα επιλέγει το πρώτο αδιαφορώντας για το τι λέει ο νόμος...

Τα διοικητικά μέτρα υπερασπίζονται προσωρινά τους έχοντες εργασία απέναντι στους μη έχοντες. Η πίεση της αυξανόμενης ανεργίας στο τέλος θα ισοπεδώσει και τους μισθούς των εχόντων.

Άλλος «κοιμάται» άλλος πληρώνει...

Οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα θα πιεστούν όχι γιατί οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά γιατί δεν την κάνουν καλά οι εργαζόμενοι για το κράτος.

Το υπ΄ αριθμόν ένα εμπόδιο του επιχειρείν στην Ελλάδα είναι η επαφή της επιχείρησης με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά του δημόσιου τομέα. Είναι αυτό που ονομάζουμε επιχειρηματικό περιβάλλον. Αυτό αυξάνει το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και μειώνει τη διάθεση για επενδύσεις.

Το εργατικό κόστος ποτέ δεν ήταν στους τρεις πρώτους ανασταλτικούς παράγοντες του ιδιωτικού επιχειρείν. Οι μισθοί των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα επί της ουσίας πληρώνουν τα σπασμένα του διαφθαρμένου και αναποτελεσματικού πελατειακού κράτους.

Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα θα συνεχίζουν να πιέζονται μέχρι να καλύψουν και τα ντεσαβαντάζ αυτού του δυσμενούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Οι «Προκρούστες»

Σήμερα το να ξεκινήσεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα είναι δαπανηρό και δύσκολο γιατί στο δρόμο έχεις να αντιμετωπίσεις εκατοντάδες «Προκρούστες» που αν δεν απουσιάζουν από τη θέση τους, αδιαφορούν για την υπόθεσή σου, ή θέλουν το κάτι τις για να κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνονται.

Πιο δύσκολο όμως είναι να κλείσεις μια επιχείρηση αν αυτή δεν πάει καλά. Βεβαίωση διάλυσης της επιχείρησης από την εφορία λαμβάνεις σε δυο-τρία χρόνια, ενώ το ΙΚΑ έχει το δικαίωμα να σε ελέγξει μετά από δέκα χρόνια αν έχεις κολλήσει όλα τα ένσημα φέτος... Φέτος π.χ. το ΙΚΑ ελέγχει αν ήταν εντάξει στις εισφορές οι επιχειρήσεις το 2000, και ας έχουν κλείσει εν τω μεταξύ... Ο επιχειρηματίας είναι προσωπικά υπεύθυνος μέχρι να πεθάνει...

Όποιος θέλει να ανοίξει μια επιχείρηση ξέρει ότι πρέπει να τα λάβει αυτά σοβαρά υπόψη. Όσο αυτά τα προβλήματα παραμένουν, τα σπασμένα θα τα πληρώνουν μεταξύ άλλων και οι μισθοί...

Αν σύντομα το κράτος δεν διαλύσει όλους του φορείς που αναμειγνύονται στο επιχειρείν αντικαθιστώντας τους με μια αλυσίδα τύπου ΚΕΠ και απλοποιώντας τις διαδικασίες ίδρυσης και διάλυσης μια επιχείρησης θα συνεχίσουν να χάνονται περισσότερες θέσεις εργασίας απ’ όσες δημιουργούνται.

Επιπλέον τα κόμματα θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα φορολογικό πλαίσιο που θα είναι σταθερό για αρκετά χρόνια.

Αλλιώς η προσπάθεια να συγκρατήσουν τις πιέσεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα θα μοιάζει με κάποιο που βουτάει στη θάλασσα με την ομπρέλα ανοιχτή για να μην βραχεί...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση