(Παρα)παιδεία
- Του Θανάση Νικολαΐδη
ΥΣΤΕΡΑ ήρθε το γυμνάσιο. Με μια τσάντα βιβλία και με «αναβαθμισμένα» προβλήματα και υποχρεώσεις το παιδί, δεν πρέπει να… μελαγχολήσει. Πώς αφομοιώνεται η «ύλη», πώς συλλαμβάνονται οι κάποιες απλές έννοιες; Δεν είναι αναγκαίο να μελετηθεί η ύλη, να αναλυθούν οι έννοιες. Τις σαρώνει η αποστήθιση σαν τα σκουπίδια στο χαλί και το πρόβλημα λανθάνει. Με αρωγό του σχολείου το δραχμοβόρο φροντιστήριο που πιστοποιεί την άγνοια και την αγραμματοσύνη δυνατή και ακριβοπληρωμένη.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ το λύκειο της «πενταήμερης» και των άδειων αιθουσών όσο πλησιάζουν οι «πανελλαδικές». Με την κωδικοποιημένη αποστήθιση υποκατάστατο της γνώσης, ωστόσο, απαραίτητο «εισιτήριο» για το πανεπιστήμιο. Απ’ το σχολειό στο σπίτι, από ‘κει για αγγλικά και για (λυμένες) ασκήσεις στο φροντιστήριο… το αρρώστησαν το παιδί. Ποιοι; Πώς, γιατί; Το σύστημα και οι «λειτουργοί» του. Εντός (δημοσίου) σχολείου και εκτός, με τα δίδακτρα στο χέρι να τρώνε του γονιού το πορτοφόλι και με την αγωνία να του τρώει την ψυχή. Χωρίς να τον έχει αγγίξει η χαρά της γνώσης. Τίποτα δεν ανέλυσε μόνος του αυτενεργώντας, δεν μελέτησε (απλά διάβασε) και ό,τι «έμαθε» είχε ημερομηνία λήξης. Και, βέβαια, εδώ, μην ξεχνάμε την καθηγητική αλητεία που τον διορισμένο (καθηγητή/τρια) στο δημόσιο τον θέλει μαθητέμπορα, να μαδάει τον μαθητή ΤΟΥ στο σπίτι.ΜΕ την παραπάνω «υποδομή» και την αντίληψη περί εκπαίδευσης, κουρασμένο και εξουθενωμένο απ’ τη διαδικασία της από στήθους απόδοσης όρων και εννοιών, «χρίστηκε» φοιτητής/τρια. Ώριμος για την εκλογική φοιτητική του μάχη, αφομοιωμένος στο «ντεκόρ» με τραπεζάκια και αφίσες. Με ύφος και κρυφό τσαμπουκά απέναντι στον καθηγητή και την εύνοια του δεύτερου ανταλλάξιμη με την ψήφο του πρώτου.
ΤΟΥ «στοίχισε» η… μόρφωση, μας στοίχισε η παιδεία του, ωστόσο, κατά το «φιλία αγορασμένη και μη εξασφαλισμένη» σκεφθήκαμε τα τεσσεράμισι (4,5) δις το χρόνο για την παραπαιδεία! Βάλε και κάποια (πολλαπλάσια) δις για τη δημόσια, κατέβασε το κεφάλι και πλήρωνε… φόρους.
Αναρτήσεις
Η μεγαλύτερη αλητεία, κύριε Νικολαϊδη, είναι να πασάρεις σε ανενημέρωτους πολίτες το μοντέλο του "ολοήμερου σχολείου" ως δήθεν "πειραματικό" και "πρωτοποριακό", και να το δοκιμάζεις σε ελάχιστα σχολεία στην πρωτεύουσα, αφήνοντας τα υπόλοιπα σε όλη την επικράτεια να λειτουργούν το πολύ μέχρι τις 2 μμ. Κρύβοντας από τους Έλληνες ότι, εδώ και δεκαετίες, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ κράτος στον κόσμο σήμερα που σέβεται τους πολίτες του και στέλλει τους μαθητές σπίτι τους πριν από τις 4:30 μμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιούς εξυπηρετεί αυτό το έγκλημα κατά των παιδιών και νέων της Ελλάδας τόσες δεκαετίες; Η στέρησή τους από δεκάδες ώρες διδασκαλίας κάθε μήνα, που δικαιούνται έτσι και αλλιώς, αφού οι γονείς τους καταβάλλουν φόρους στο κράτος; Μα φυσικά την Κόζα Νόστρα της παραπαιδείας. Γιατί ό,τι δεν προλαβαίνει να μάθει το πρωί ο μαθητής, αφού με το "έτσι θέλω" του τις στερεί το κράτος της ρεμούλας, μπορεί πολύ βολικά να τα μάθει στο φροντιστήριο. Και έπειτα μπορεί να δείξει και με το δάκτυλο τον καθηγητή του και να πει: "Τίποτα δεν με έμαθε αυτός. Όλα στο φροντιστήριο τα έμαθα".
Αυτή είναι η αιτία της αιμορραγίας μας. Αυτό είναι και το μέγεθος της στραβωμάρας μας που δεν μπορεί να την δει και να διεκδικήσει ό,τι δικαιούται.
Μ.