Με λένε Ελλάδα

ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΜΙΑ συναίσθηση τής ιστορικής μου αξίας. Ήμουν φτωχή αλλά τίμια. Πολέμαγα για να μεγαλώσω. Πολέμησα για την απελευθέρωση τής Βορείου Ελλάδας στους Βαλκανικούς. Πολέμησα για τη μεγάλη ιδέα στη Μικρά Ασία. Όμως, έστω, κι' αν έσπασα τα μούτρα μου δεν το έβαλα κάτω. Πολέμησα στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και αντιστεκόμουν σθεναρά. Ξυπνούσαν οι μνήμες που με συνέδεαν με το παρελθόν μου.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ άρχισε ο ξεπεσμός μου. Ο γελοίος εμφύλιος τών αριστερών με τους δεξιούς που σφάζονταν με τα κονσερβοκούτια. Η ανοικοδόμηση με τη μέθοδο τής αντιπαροχής και τις απαίσιες πολυκατοικίες που έκαναν την Αθήνα την πιο άσχημη πρωτεύουσα τής Ευρώπης. Και τέλος, η ανικανότητα τού βασιλιά και τών πολιτικών έφεραν τον γύψο και τα βασανιστήρια τής Χούντας...

ΟΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΛΑΪΚΙΣΤΕΣ στην εξουσία. Πράσινοι και... Μπλε. Διορίστε, χώστε, φάτε, όλοι αυτοί με ξεσκίσανε φιλαράκι. Οι συνδικαλιστές και οι εργατοπατέρες. Οι ληστο-τραπεζίτες. Οι χουλιγκάνοι και τα επεισόδια. Οι κουκουλοφόροι και οι αριστεροί υποστηρικτές τους, κουλτουριάρηδες τής πλάκας. Οι αριστεροί με τις δεξιές τσέπες στην ΕΡΤ. Οι υπουργοί και οι μίζες.

ΘΑ ΣΟΥ ΕΓΡΑΦΑ ΚΙ' ΑΛΛΑ! Έχω τόσα πολλά να σου πω, αλλά βιάζομαι τώρα γιατί πρέπει να δω την TV τών εργολάβων και τών εφοπλιστών που με αποβλάκωσε τελείως. Το μεσημέρι βλέπω τα κουτσομπολίστικα διότι εκεί δεν μιλάνε για μένα και ξεχνιέμαι.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ αρσενικός, ΕΝΑΣ πολιτικός, ΕΝΑΣ εισαγγελέας για να διαολοστείλει όλους αυτούς που με βιάσανε και να τους κλείσει φυλακή. Τί άλλο να σου πω φίλε; Έχω αποκάμει...
Αγαπητοί φίλοι.
Τώρα που είδατε τις φωτογραφίες και διαβάσατε το κείμενο ακούστε στο YouTube και τη... Χοντρομπαλού για να ολοκληρωθεί η εικόνα τής καταταλαιπωρημένης πατρίδας μας.
Το άδικο αντρειώνει τους ανθρώπους. Τους κάνει μεγαλύτερους μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Όταν φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για όσους τώρα χορεύουν πάνω στις πλάτες μας. Αν όχι σήμερα, τότε αύριο, μεθαύριο ή παραμεθαύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ.