Η μεγάλη ευκαιρία και η ευθύνη του Αντώνη Σαμαρά
Εδώ και μέρες, διαβάζουμε και πληροφορούμαστε για μεγάλες αλλαγές προσώπων που θα ανακοινώσει σύντομα ο Αντώνης Σαμαράς τόσο στο οργανωτικό της Νέας Δημοκρατίας, όσο και σε άλλους τομείς του κόμματος. Αυτή η είδηση γεννά, από μόνη της ελπίδες και αισιοδοξία για μια οργανωτική και πολιτική αναγέννηση της κεντροδεξιάς παράταξης, που τόσο έχει ανάγκη και η ίδια και ο τόπος. Μετά από ένα χρόνο από την κινηματική εκλογή του ο πρόεδρος της Ν.Δ. έχει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, αλλά ταυτόχρονα και πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στους ψηφοφόρους και την κοινωνία.
Διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες πολλά και διάφορα για ντιντήδες και απόπειρα ορισμένων για ιδεολογική καθαρότητα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα κόμματα εξουσίας είναι πολυσυλλεκτικά, περιλαμβάνουν τάσεις και ιδεολογικοπολιτικά έχουν πολύ μεγάλο εύρος. Επίσης κατά τη γνώμη μου, έχει αποδειχτεί στο παρελθόν ότι όποιο πολιτικό κόμμα κατάφερε να κερδίσει το κέντρο κέρδισε και τις εκλογές. Το θέμα είναι τι εννοούμε κέντρο;
Είναι ο περίφημος μεσαίος χώρος, εμπνεύσεως Λούλη; Θεωρώ πως όχι. Η πολιτική του μεσαίου χώρου, οδήγησε στην τακτική του ώριμου φρούτου τον Καραμανλή. Είναι μια ατελέσφορη πολιτική τακτική, όπου δεν κερδίζεις τους πολίτες με τις θέσεις, τις απόψεις και το πρόγραμμά σου. Απλά κάποια στιγμή δικαιώνεσαι ως μηχανισμός κατάληψης της εξουσίας, αφού έρχεται η σειρά σου να κυβερνήσεις λόγω μεγάλης φθοράς του αντίπαλου κόμματος. Αυτές οι τακτικές, όμως, έχουν οδηγήσει στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου και των περισσότερων πολιτικών.
Η πεποίθηση που υπάρχει εδώ και χρόνια γιγαντώνεται, πως "όλοι ίδιοι είναι". Θέλει κάτι τέτοιο η κοινωνία; Μάλλον όχι. Οι κοσμογονικές εξελίξεις με τη χώρα να βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση μάλλον οδηγούν στο τέλος της μεταπολίτευσης. Η κοινωνία ζητά και περιμένει ν αναδυθεί το νέο. Κάτι τέτοιο ζήτησε και ένα χρόνο πριν από τον Αντώνη Σαμαρά εκλέγοντάς τον αρχηγό της Ν.Δ. από τον πρώτο γύρο, με συμμετοχή περίπου 800 χιλιάδων πολιτών. Το μήνυμα που δόθηκε ήταν "αλλαξέ τα όλα" Ένα χρόνο μετά ο Σαμαράς δεν έχει απογοητεύσει τους πολίτες. Άσκησε υπεύθυνη αντιπολίτευση, με θέσεις και προτάσεις ενώ τόλμησε να πάει ενάντια στο μνημόνιο παρά την πίεση που του ασκήθηκε από ντόπια και ξένα συμφέροντα. Μιλά για ανάπτυξη, αλλά παράλληλα είναι υπέρ του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, των περικοπών στις ΔΕΚΟ κ.α. δείχνοντας για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ηγέτη αντιπολίτευσης που δε λαϊκίζει. Τι μένει όμως για να πείσει την κοινωνία;
Η αίσθηση που υπήρξε, ιδιαίτερα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι ότι είναι μόνος του. Φάνηκε τεράστια γύμνια του οργανωτικού τομέα. Τώρα, λοιπόν, είναι η ευκαιρία να διορθωθεί αυτή η εικόνα. Ο κόσμος περιμένει να δει νέα πρόσωπα σε όλους τους τομείς. Το σημαντικό, όμως, είναι να πειστεί ότι αυτά τα πρόσωπα πρεσβεύουν κάτι καινούργιο. Δε χρειάζεται λαμόγια νεαρά σε ηλικία, που είναι άγνωστες φάτσες και αδημονούν ως άλλα αρπακτικά της εξουσίας. Θέλει πρόσωπα με αρχές, που έχουν όρεξη για δουλειά, αγαπούν την Ελλάδα και πιστεύουν στον Αντώνη Σαμαρά, θέλοντας να βοηθήσουν χωρίς ιδιοτέλεια στην πολιτική και οργανωτική αναγέννηση της Ν.Δ ώστε να δώσει ελπίδα στην κοινωνία και να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο.
Σημαντικότερος παράγοντας, όμως, για να πειστούν οι πολίτες, αλλά και αναγκαίος τούτη τη στιγμή είναι να παρουσιάσει ο Αντώνης Σαμαράς ένα εθνικό σχέδιο για τη χώρα για τα επόμενα 20 χρόνια. Ένα σχέδιο που θα βασίζεται σε επιστημονικές μελέτες καταρτισμένων στελεχών, που θα δίνει κατευθυντήριες γραμμές για τους άξονες πάνω στους οποίους θα βασιστεί η εθνική μας οικονομία για να κάνει μια νέα αρχή . Ένα σχέδιο που ποτέ στη μεταπολίτευση δεν υπήρξε και τις συνέπειες βιώνουμε σήμερα. Το πρόγραμμα που θα επιμεληθεί ο κ.Ευρ.Στυλιανίδης πρέπει να ναι τόσο γενικό, όσο και ειδικό. Δεν αρκεί μόνο το όραμα και ο στόχος των τομέων στους οποίους θα στηριχτεί η οικονομία μας. Θα πρέπει να υπάρχει τεκμηρίωση και αναλυτικά βήματα για την ευόδωσή τους. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει με κάθε γεωγραφική περιοχή της χώρας μας. Να παρουσιαστεί ένα πλάνο για την ανάπτυξή της κάθε περιφέρειας ρεαλιστικό και κατανοητό στους πολίτες.
Η μεγαλύτερη ευκαιρία για τη Νέα Δημοκρατία είναι να φτιάξει αυτό το πρόγραμμα μαζί με την κοινωνία και ότι πιο επίλεκτο έχει. Σε κάθε περιφέρεια να γίνουν ημερίδες και συναντήσεις γνωριμίας από στελέχη των γραμματειών του κόμματος με κατά τόπους επιστήμονες, φορείς και εργαζομένους η εμπλεκόμενους κάθε τομέα. Π.χ. ο τομέας υγείας να κάνει ανοικτές ημερίδες ανά περιφέρεια καλώντας όλους τους πολίτες των επαγγελμάτων υγείας να καταθέσουν προτάσεις για το πρόγραμμα υγείας που ετοιμάζεται είτε εκεί, είτε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το ίδιο μπορεί να γίνει στον τομέα δικαιοσύνης με τους δικηγόρους, συμβολαιογράφους κλπ, στον τομέα γεωργίας με γεωπόνους, παραγωγούς, νέους αγρότες κ.ο.κ.
Μ αυτόν τον τρόπο η Ν.Δ. θα πείσει ότι είναι ένα ανοικτό κόμμα στην κοινωνία, χωρίς στεγανά, έτοιμο να αγκαλιάσει τους πολίτες, να συζητήσει την κάθε άποψη αρκεί να βοηθά το καλό της Ελλάδας και του κοινωνικού συνόλου. Οι ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που πρεσβεύει το κόμμα μπορούν να γίνουν κυρίαρχες απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σοσιαλισμό του κ.Παπανδρέου. Το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι των νέων επιστημόνων (ηλικίες 25-40 ετών) είναι διατεθειμένο να βοηθήσει μια ειλικρινή προσπάθεια όποιου από τα δύο κόμματα δείξει πως το θέλει πραγματικά. Οι εποχές της πόλωσης και του φανατισμού έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αρκεί να φανεί πως δεν "είναι όλοι ίδιοι".
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει και την ευκαιρία και την ευθύνη.
Διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες πολλά και διάφορα για ντιντήδες και απόπειρα ορισμένων για ιδεολογική καθαρότητα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα κόμματα εξουσίας είναι πολυσυλλεκτικά, περιλαμβάνουν τάσεις και ιδεολογικοπολιτικά έχουν πολύ μεγάλο εύρος. Επίσης κατά τη γνώμη μου, έχει αποδειχτεί στο παρελθόν ότι όποιο πολιτικό κόμμα κατάφερε να κερδίσει το κέντρο κέρδισε και τις εκλογές. Το θέμα είναι τι εννοούμε κέντρο;
Είναι ο περίφημος μεσαίος χώρος, εμπνεύσεως Λούλη; Θεωρώ πως όχι. Η πολιτική του μεσαίου χώρου, οδήγησε στην τακτική του ώριμου φρούτου τον Καραμανλή. Είναι μια ατελέσφορη πολιτική τακτική, όπου δεν κερδίζεις τους πολίτες με τις θέσεις, τις απόψεις και το πρόγραμμά σου. Απλά κάποια στιγμή δικαιώνεσαι ως μηχανισμός κατάληψης της εξουσίας, αφού έρχεται η σειρά σου να κυβερνήσεις λόγω μεγάλης φθοράς του αντίπαλου κόμματος. Αυτές οι τακτικές, όμως, έχουν οδηγήσει στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου και των περισσότερων πολιτικών.
Η πεποίθηση που υπάρχει εδώ και χρόνια γιγαντώνεται, πως "όλοι ίδιοι είναι". Θέλει κάτι τέτοιο η κοινωνία; Μάλλον όχι. Οι κοσμογονικές εξελίξεις με τη χώρα να βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση μάλλον οδηγούν στο τέλος της μεταπολίτευσης. Η κοινωνία ζητά και περιμένει ν αναδυθεί το νέο. Κάτι τέτοιο ζήτησε και ένα χρόνο πριν από τον Αντώνη Σαμαρά εκλέγοντάς τον αρχηγό της Ν.Δ. από τον πρώτο γύρο, με συμμετοχή περίπου 800 χιλιάδων πολιτών. Το μήνυμα που δόθηκε ήταν "αλλαξέ τα όλα" Ένα χρόνο μετά ο Σαμαράς δεν έχει απογοητεύσει τους πολίτες. Άσκησε υπεύθυνη αντιπολίτευση, με θέσεις και προτάσεις ενώ τόλμησε να πάει ενάντια στο μνημόνιο παρά την πίεση που του ασκήθηκε από ντόπια και ξένα συμφέροντα. Μιλά για ανάπτυξη, αλλά παράλληλα είναι υπέρ του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, των περικοπών στις ΔΕΚΟ κ.α. δείχνοντας για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ηγέτη αντιπολίτευσης που δε λαϊκίζει. Τι μένει όμως για να πείσει την κοινωνία;
Η αίσθηση που υπήρξε, ιδιαίτερα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι ότι είναι μόνος του. Φάνηκε τεράστια γύμνια του οργανωτικού τομέα. Τώρα, λοιπόν, είναι η ευκαιρία να διορθωθεί αυτή η εικόνα. Ο κόσμος περιμένει να δει νέα πρόσωπα σε όλους τους τομείς. Το σημαντικό, όμως, είναι να πειστεί ότι αυτά τα πρόσωπα πρεσβεύουν κάτι καινούργιο. Δε χρειάζεται λαμόγια νεαρά σε ηλικία, που είναι άγνωστες φάτσες και αδημονούν ως άλλα αρπακτικά της εξουσίας. Θέλει πρόσωπα με αρχές, που έχουν όρεξη για δουλειά, αγαπούν την Ελλάδα και πιστεύουν στον Αντώνη Σαμαρά, θέλοντας να βοηθήσουν χωρίς ιδιοτέλεια στην πολιτική και οργανωτική αναγέννηση της Ν.Δ ώστε να δώσει ελπίδα στην κοινωνία και να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο.
Σημαντικότερος παράγοντας, όμως, για να πειστούν οι πολίτες, αλλά και αναγκαίος τούτη τη στιγμή είναι να παρουσιάσει ο Αντώνης Σαμαράς ένα εθνικό σχέδιο για τη χώρα για τα επόμενα 20 χρόνια. Ένα σχέδιο που θα βασίζεται σε επιστημονικές μελέτες καταρτισμένων στελεχών, που θα δίνει κατευθυντήριες γραμμές για τους άξονες πάνω στους οποίους θα βασιστεί η εθνική μας οικονομία για να κάνει μια νέα αρχή . Ένα σχέδιο που ποτέ στη μεταπολίτευση δεν υπήρξε και τις συνέπειες βιώνουμε σήμερα. Το πρόγραμμα που θα επιμεληθεί ο κ.Ευρ.Στυλιανίδης πρέπει να ναι τόσο γενικό, όσο και ειδικό. Δεν αρκεί μόνο το όραμα και ο στόχος των τομέων στους οποίους θα στηριχτεί η οικονομία μας. Θα πρέπει να υπάρχει τεκμηρίωση και αναλυτικά βήματα για την ευόδωσή τους. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει με κάθε γεωγραφική περιοχή της χώρας μας. Να παρουσιαστεί ένα πλάνο για την ανάπτυξή της κάθε περιφέρειας ρεαλιστικό και κατανοητό στους πολίτες.
Η μεγαλύτερη ευκαιρία για τη Νέα Δημοκρατία είναι να φτιάξει αυτό το πρόγραμμα μαζί με την κοινωνία και ότι πιο επίλεκτο έχει. Σε κάθε περιφέρεια να γίνουν ημερίδες και συναντήσεις γνωριμίας από στελέχη των γραμματειών του κόμματος με κατά τόπους επιστήμονες, φορείς και εργαζομένους η εμπλεκόμενους κάθε τομέα. Π.χ. ο τομέας υγείας να κάνει ανοικτές ημερίδες ανά περιφέρεια καλώντας όλους τους πολίτες των επαγγελμάτων υγείας να καταθέσουν προτάσεις για το πρόγραμμα υγείας που ετοιμάζεται είτε εκεί, είτε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το ίδιο μπορεί να γίνει στον τομέα δικαιοσύνης με τους δικηγόρους, συμβολαιογράφους κλπ, στον τομέα γεωργίας με γεωπόνους, παραγωγούς, νέους αγρότες κ.ο.κ.
Μ αυτόν τον τρόπο η Ν.Δ. θα πείσει ότι είναι ένα ανοικτό κόμμα στην κοινωνία, χωρίς στεγανά, έτοιμο να αγκαλιάσει τους πολίτες, να συζητήσει την κάθε άποψη αρκεί να βοηθά το καλό της Ελλάδας και του κοινωνικού συνόλου. Οι ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που πρεσβεύει το κόμμα μπορούν να γίνουν κυρίαρχες απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σοσιαλισμό του κ.Παπανδρέου. Το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι των νέων επιστημόνων (ηλικίες 25-40 ετών) είναι διατεθειμένο να βοηθήσει μια ειλικρινή προσπάθεια όποιου από τα δύο κόμματα δείξει πως το θέλει πραγματικά. Οι εποχές της πόλωσης και του φανατισμού έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αρκεί να φανεί πως δεν "είναι όλοι ίδιοι".
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει και την ευκαιρία και την ευθύνη.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...