Η αμφισβήτηση του Θαλάσσιου Δικαίου από την Τουρκία

• Γράφει ο Γιαννάκης Ομήρου

Η συνομολόγηση της Συμφωνίας Κύπρου - Ισραήλ, για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, δυνάμει ρητών κανόνων της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, προκάλεσε και πάλι την οργίλη αντίδραση της Τουρκίας. Εκδηλώνοντας συμπεριφορές αδικοπραγούντος διεθνούς πειρατού, αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ αρνείται επίμονα να κυρώσει τη Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, παραβιάζοντας και τους πάγιους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, με κίνδυνο πρόκλησης κλυδωνισμών για την ειρήνη, την ασφάλεια, τη σταθερότητα και τη συνεργασία στην ευρύτερη περιοχή.
Ο στόχος της Τουρκίας είναι προφανής. Οχυρωμένη πίσω από την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, επιχειρεί να ενεργεί εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων, διεκδικώντας δικαιώματα συναπόφασης και συγκυριαρχίας κατά παραβίαση της αμάχητης νομικής πραγματικότητας, που συνιστά το Κυπριακό κράτος ως το μοναδικό υποκείμενο Διεθνούς Δικαίου. Επί πλέον είναι γνωστό ότι η Τουρκία επιμένει στη γνωστή εξωφρενική της θέση, ότι, αντίθετα με το τι προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας, τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.
Κεντρικός στόχος της τουρκικής πολιτικής είναι να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και άρα και τη διεθνή της υπόσταση, να εμφανιστεί ως συγκυρίαρχη κρατική δύναμη, που εκπροσωπεί τους Τουρκοκυπρίους σε μια λογική συνεκμετάλλευσης, να προβάλει δήθεν δικά της δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και την οικονομική ζώνη, κατά σαφή παραβίαση του Θαλασσίου Δικαίου και να αποτρέψει την εκδήλωση ενδιαφέροντος από διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες. Πράγμα βεβαίως που αποτυγχάνει, αφού τέτοιο ενδιαφέρον ήδη υπήρξε.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται η Τουρκία και σε άλλα επίπεδα που αφορούν το Κυπριακό. Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν μονίμως ότι δεν πρόκειται να ανοίξουν λιμάνια και αεροδρόμια στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, δεν πρόκειται να αναγνωρισθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και δεν πρόκειται η Τουρκία να τερματίσει την προκλητική της πρακτική, να ασκεί βέτο στη συμμετοχή της Κύπρου σε διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς. Και όλα αυτά, παρά τις σαφείς αποφάσεις της Ε.Ε., που συνδέει την εξέλιξη του ενταξιακού διαλόγου Τουρκίας - Ε.Ε. με την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων.
Ενώπιον όλων αυτών των αδιαμφισβήτητων δεδομένων, με οφθαλμοφανέστατη τη στρατηγική της Τουρκίας και τους συναφείς σχεδιασμούς της στην περιοχή, επιβάλλεται αδιαπραγμάτευτη διεκδίκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και καταγγελία της αναιδούς επιδρομικής συμπεριφοράς της. Ταυτόχρονα, επείγει η ανάγκη επανατοποθέτησης του Κυπριακού στην ουσιαστική και νομική του βάση. Ως προβλήματος εισβολής και κατοχής. Ως ζητήματος παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση