Τα λαμόγια του Αιγαίου

• Η Άγκυρα συνεχίζει εντατικά την προσπάθεια διαπραγμάτευσης για τα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου και φαίνεται πως το "έδαφος" που συναντά είναι αρκετά πρόσφορο γι αυτήν, ενώ μεγάλα ερωτηματικά έχουν αρχίσει να δημιουργούνται για τον ρόλο που έπαιξαν και που παίζουν Έλληνες πολιτικοί και διπλωμάτες

Με ή χωρίς casus belli, η τουρκική διεκδίκηση στο Αιγαίο είναι συνολική. Η Άγκυρα απαιτεί τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, κάτι που διαδήλωσε τόσο το καλοκαίρι που μας πέρασε όσο και στην πρόσφατη συνέντευξη σοκ του Τούρκου υπουργού Επικρατείας.
Η απόφαση της Άγκυρας να αποσύρει την «απειλή πολέμου» (ή να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά αυτής της απειλής) εντάσσεται στο πλαίσιο της νέα πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν, εμπνεύσεως Νταβούτογλου, περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες.

Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα δημοσιεύτηκαν στον τουρκικό Τύπο την περίοδο που μας πέρασε, το νέο Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας, που σχεδίασε η Τουρκία, γνωστό ως το «Βιβλίο Κόκκινης Γραμμής», θεωρεί πλέον τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας, δηλαδή το Ιράν, την Ελλάδα, το Ιράκ και τη Ρωσία, συνεργάτες και όχι εχθρούς.

Ωστόσο, το «casus belli» στο ενδεχόµενο επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο παραµένει ως έχει. Οι νέες αποφάσεις αφορούν την Ελλάδα σε δύο σηµεία.

• Πρώτον, δεν αναφέρεται πια ως εξωτερική απειλή για την Τουρκία. Η «Ζαµάν» χαρακτηρίζει ως άνοιγµα αυτή τη νέα προσέγγιση, επισηµαίνοντας ότι αλλάζουν οι εξωτερικές πολιτικές απειλές και οι προτεραιότητες και ανοίγει ο δρόµος για συνεργασία µε τις γειτονικές χώρες δεδοµένου ότι τώρα ούτε το Ιράν ούτε το Ιράκ ούτε η Ρωσία θεωρούνται εξωτερικές απειλές για την Τουρκία. «Η αρχή των µηδενικών προβληµάτων µε τους γείτονες µπαίνει και στο δόγµα εθνικής ασφάλειας», σχολιάζει η εφηµερίδα.

• Το δεύτερο σηµείο είναι η διατήρηση του «casus belli» (αιτία πολέµου) στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα έξι ναυτικά µίλια στα δώδεκα. «Δεν υπήρξε οπισθοχώρηση στο ότι η Τουρκία θα θεωρήσει αιτία πολέµου την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 µίλια», σύµφωνα µε τη «Χουριέτ». Ωστόσο η εφηµερίδα παρατηρεί ότι η άρση του casus belli µπορεί να αποφασιστεί µόνο από την τουρκική Εθνοσυνέλευση. Πάντως, η αντιπολιτευόµενη «Τζουµχουριέτ» επικαλείται πηγές σύµφωνα µε τις οποίες «δεν είναι δυνατόν να αρθεί η σχετική απόφαση που έχει λάβει η τουρκική Εθνοσυνέλευση εάν προηγουµένως η ελληνική Βουλή δεν προχωρήσει στην άρση των αποφάσεων για τη δήθεν γενοκτονία».

Mισά μισά
Η πρόθεση της Άγκυρας να διαπραγματευτεί την απόσυρση του casus belli δείχνει ότι η ντε φάκτο διαπραγμάτευση για τα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου συνεχίζεται εντατικά.

Συγχρόνως σε ό,τι αφορά τη χωρική ελληνική θάλασσα και εδώ φαίνεται ότι επιδιώκεται η υποχώρηση της Αθήνας με την επέκταση των χωρικών υδάτων πέρα των 6 ν.μ. κλιμακωτά και κατά περίπτωση, ανάλογα τις περιοχές.

Ο Μ.Α. Μπιράν έγραψε ότι «οι αρμόδιοι των δύο χωρών θα συναντηθούν, θα θέσουν ενώπιόν τους το χάρτη του Αιγαίου και θα αρχίσουν να χαράσσουν ένα νέο σύνορο. Τα τουρκικά και ελληνικά χωρικά ύδατα, σε κάποιο σημείο θα ανέρχονται στα τρία, σε άλλο σημείο στα οκτώ και σε ορισμένα στα 10 ή στα 12 ναυτικά μίλια. Ο νέος χάρτης θα εξασφαλίσει την έξοδο της Τουρκίας στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, θα αντιμετωπίσει τις ανάγκες των στρατιωτικών ασκήσεων και κατά τον ίδιο τρόπο θα εξαλείψει τις ανησυχίες ασφάλειας της Ελλάδας. Η ύπαρξη μιας συμφωνίας στο Αιγαίο θα διευκολύνει και τη λύση όλων των άλλων προβλημάτων. Και τούτο διότι τα χωρικά ύδατα είναι κλειδί. Εάν αυτά προσδιοριστούν, τότε θα προσδιοριστεί αυτομάτως και ο εναέριος χώρος και αν απαιτηθεί, οι δύο χώρες θα απευθυνθούν και στη Χάγη».

Ο βασικός στόχος της Άγκυρας
Είναι να αποδεχθεί η Ελλάδα την συνεκμετάλλευση ειδικά στην περιοχή νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου (που κινήθηκε το Πίρι Ρέις) αλλά και στο βόρειο Αιγαίο (που κινήθηκε το «Τσεσμέ»).

Αν μάλιστα ευσταθούν οι πληροφορίες σύμφωνα με το ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών (το περιεχόμενο του οποίου δημοσίευσε η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» τον Ιούνιο) και μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Κυβέρνηση δέχτηκε την πρόταση της Αγκύρας, στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, να εξαιρεθεί το Καστελόριζο, τότε υπάρχει σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Και επειδή δεν έχει διαψευστεί ΑΥΤΉ η πληροφορία από το ΥΠΕΞ, θα πρέπει για το ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ να διευκρινίσουμε τα εξής:

Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, το ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ διαθέτει δική του υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Αυτός ο μικρός ελληνικός βράχος στην εσχατιά της Ελλάδας, έχει αποκτήσει τεράστια γεωοικονομική και στρατηγική αξία. Εκτός των άλλων αποτελεί το φυσικό εμπόδιο για την Τουρκία, προκειμένου να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου έχουν εντοπιστεί μεγάλα αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Η τουρκική διπλωματία, επιμένοντας να εξαιρεθεί το ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ, ουσιαστικά προωθεί τη διάσπαση της ενότητας της ελληνικής επικράτειας, αφού εκ των πραγμάτων θα υπάρξουν εμπόδια στη σύνδεση της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Ρόδου με το Καστελόριζο , αλλά και του Καστελόριζου με την Κύπρο.

Επειδή όμως, αποδοχή από την Ελληνική Κυβέρνηση της πρότασης της Αγκύρας, για εξαίρεση του Καστελόριζου από τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες, συνιστά κατ’ ουσίαν, παραίτηση από κυριαρχικά δικαιώματα, θα πρέπει το ελληνικό ΥΠΕΞ, να διαψεύσει τα σχετικά δημοσιεύματα.

Η παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα

Δείχνει ότι διεξάγεται παρασκηνιακά συζήτηση περί συνεκμετάλλευσης, με τους Αμερικανούς να κρατάνε για τον εαυτό τους το «δικαίωμα» συμμετοχής στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε ποσοστά 50%.

Μένει να δούμε ποια είναι η πολιτική της Αθήνας.

Αν θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα με τη μέθοδο της κτένας,
Αν θα αποδεχθεί συνεκμετάλλευση σε περιοχές που είναι ελληνικών δικαιωμάτων.

Για να γίνει όμως συνεκμετάλλευση θα πρέπει προηγουμένως να οριοθετηθούν, το εύρος των χωρικών υδάτων, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και η υφαλοκρηπίδα. Πως όμως να οριοθετηθούν αυτά, όταν η Τουρκία δεν αναγνωρίζει, ότι τα ελληνικά νησιά διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, ενώ αρνείται να δεχτεί την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας και επιμένει στο μοίρασμα του Αιγαίου; Επιπροσθέτως, η Τουρκία δεν παραιτείται από την θεωρία της περί «γκρίζων ζωνών» με την οποία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε απροσδιόριστο αριθμό νησίδων, βραχονησίδων , ακόμη και κατοικημένων νησιών, όπως το Αγαθονήσι!

Κοντολογίς, η Ελληνική Κυβέρνηση επιμένει συνδιαλέγεται με την Τουρκία στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας, όταν η Άγκυρα αποδεικνύει εμπράκτως, ότι δεν υφίσταται για αυτήν η διεθνής νομιμότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η απειλή πολέμου
Ήταν η αντίδραση της Τουρκίας το 1995 στο δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. βάσει του νέου (τότε) Δικαίου της Θάλασσας.

Συμφώνα με τα πρακτικά της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης της 8ης Ιουνίου 1995 κατά την 121η συνεδρίασή της, επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ (κυβέρνηση συνασπισμού κομμάτων Ορθού Δρόμου, DYP-Τσιλέρ) και Σοσιαλδημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (SHP-Ερντάλ Ίνονου), αποφασίστηκε:

«Η Ελλάδα, επωφελούμενη από κάποια άρθρα της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, εξέφρασε πρόσφατα (σ.σ.: πιθανότατα στις 31.5.1995) την επιθυμία να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Αν αυτό πραγματο­ποιηθεί, η Ελλάδα θα θέσει υπό την κυριαρχία της το 72% της Θάλασσας του Αιγαίου. Μια τέτοια κατάσταση, θα είχε ως αποτέλεσμα η πρόσβαση της Τουρκίας στις θάλασσες και τους ωκεανούς να γίνεται μέσω των ελληνικών χωρικών υδάτων, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτό. Η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, αν και ελπίζει ότι η Ελλάδα δεν θα λάβει την απόφαση να διαταράξει την ισορροπία που έχει επιτευχθεί με τη Συνθήκη της Λωζάνης επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα πέρα των 6 μιλίων, αποφασίζει, έναντι του ενδεχομένου και για να προασπίσει και να προστατεύσει τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας, να παραχωρήσει στην κυβέρνηση της Τουρκικής Δημοκρατίας όλες τις αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα κριθούν απαραίτητες από στρατιωτικής απόψεως, καθώς και να γνωστοποιηθεί η κατάσταση αυτή με φιλικά αισθήματα στην ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη».

Η απόφαση αυτή ήταν το επιστέγασμα της τουρκικής πολιτικής σε βάρος της Ελλάδας. Ήταν το «περίστροφο» πάνω στο τραπέζι κάθε διαπραγμάτευσης. Το σκηνικό που στήθηκε στα Ίμια ήταν το απαραίτητο συμπλήρωμα, για την ολοκληρωτική αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο.

Ταγίπ Ερντογάν

Άξιον αναφοράς επίσης είναι η πρόσφατη αποκαλυπτική συνέντευξη του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ όπου μεταξύ άλλων ξεκάθαρα είπε:

''Στο θέμα του Αιγαίου δε βλέπω κανένα λόγο, για να μην φθάσουμε σε μια συμφωνία και συνεργασία (πετρέλαιο). Πρέπει να κάνουμε βήματα, γιατί αλλιώς θα είμαστε και οι δυο χαμένοι. Εμείς εξάγουμε φυσικό αέριο στην Ελλάδα και ο αγωγός αυτός είναι αγωγός φιλίας. Το Αιγαίο πρέπει να είναι μια θάλασσα φιλίας και ειρήνης και να παρέχει οφέλη και στις δυο πλευρές.''

Όπως καταλαβαίνετε ο ελληνικός Λαός, δεν έχει την παραμικρή πληροφόρηση, κυριολεκτικά δεν έχει «ιδέα» ποιες συμφωνίες προετοιμάζονται “εν κρυπτώ και παραβύστω” να υπογράψουν εξ ονόματός του οι πολιτικοί του ηγέτες, που σήμερα με την ψήφο του ασκούν Κυβερνητική εξουσία.

Στο άρθρο Οι έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας και Κύπρου και η πολιτική των γειτονικών χωρών. μπορείτε να διαβάσετε λεπτομερώς πώς από τη δεκαετία του 1970 η Ελλάδα παρουσιάζεται να αδυνατεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε αρκετές θαλάσσιες ζώνες της, οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ανήκουν σε αυτήν ενώ την ίδια στιγμή οι γειτονικές της χώρες, όπως η Τουρκία, η Αλβανία και η Λιβύη χρησιμοποίησαν, άμεσα ή έμμεσα, τις έρευνες πετρελαίου για να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το Αιγαίο ξεπουλήθηκε από τους λαδωμένους της Siemens
5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1997. Η κυβέρνηση Σημίτη παρουσιάζει την Ελληνοτουρκική συμφωνία επί της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Το μνημείο αυτό του αίσχους που ήταν η επίσημη αποδοχή “συνδιαχείρισης” του Αιγαίου με την Τουρκία προκαλεί αντιδράσεις μέσα στην κυβέρνηση. Ενδεικτικό είναι ότι ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Σεζγκίν, ισχυρίστηκε ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το Αιγαίο τίθεται υπό κοινή ευθύνη.

Ο Γεράσιμος Αρσένης εκφράζει ανοιχτά την διαφωνία του όπως και άλλοι βουλευτές. Αρχίζουν λοιπόν επιθέσεις εναντίον των διαφωνούντων από τους πολύ στενούς φίλους του πρωθυπουργού, όπως ο Τάσος Μαντέλης, που κατηγόρησε τους έχοντες αντίθετη άποψη από την επίσημη “γραμμή” ότι κινούνται σε “σοβινιστική” κατεύθυνση, ενώ, έκανε λόγο για “ακροδεξιές απόψεις” μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Λίγες ημέρες μετά, πάλι τον Δεκέμβρη του 1997, ο Τάσος Μαντέλης υπογράφει την ανάθεση έργων ύψους 222,7 δισεκατομμυρίων δραχμών στην Intracom και 150 δισ. στη Siemens. Την επονομαζόμενη και ως σύμβαση της ντροπής.

Αμέσως μετά, (εάν δεχτούμε τους ισχυρισμούς του ίδιου του Μαντέλη) αρχίζουν και πέφτουν οι μίζες στους λογαριασμούς του. Υπάρχει βέβαια και ο “ανώνυμος πληροφοριοδότης” που υποστήριξε ότι και το 1997 (πριν την υπογραφή) έπεφταν οι μίζες ύψους μάλιστα 10 εκατομυρίων. Αυτό όμως ο αξιότιμος κύριος Μαντέλης το διαψεύδει.

Όπως όμως έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν, τσάμπα φιλότουρκος δεν υπάρχει. Έχουμε αποδείξει δε ότι ΟΣΟΙ ΠΗΡΑΝ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ SIEMENS είναι έρμαια της Τουρκικής πολιτικής αφού απλούστατα το Τουρκικό βαθύ κράτος γνωρίζει ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΗΡΑΝ έστω και ένα Ευρώ από το βρώμικο χρήμα: Πως ήταν η μέρα σου Γιαβρί μ’; Λάδωσα δυό υπουργούς και δυό διοικητές αγάπη μου.

Έτσι ο κύριος Μαντέλης, ο πολέμιος του “Ελληνικού Εθνικισμού” και του πατριωτισμού, υπηρέτησε και αυτός “συμπτωματικά” τα Τουρκικά συμφέροντα στο έπακρο. Συκοφάντησε αγνούς ανθρώπους, δαιμονοποίησε τον Πατριωτισμό κατά την προσφιλή τακτική όλων των ελεεινών υποκειμένων που ΞΕΣΚΙΣΑΝ ΤΗ ΣΑΡΚΑ αυτής της χώρας και υποδούλωσαν τον λαό στους τοκογλύφους.

Γιατί όπως έχουμε πει, υπάρχουν δύο άκρα: Αυτός που βάζει την πατρίδα πάνω από το τομάρι του και τα λαμόγια που αρμέγουν την πατρίδα για να “σπουδάσουν τα παιδάκια τους”.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τα παιδάκια σας κατάματα, εξηγήστε τους ότι γεννιώνται υποδουλωμένα γιατί κάποιοι κύριοι Μαντέληδες προτίμησαν την μοσχαροκεφαλή τους και την κοιλάρα τους από το να υπηρετήσουν τον συνάνθρωπο τους ως όφειλαν.

Και επειδή ο κύριος Μαντέλης κυκλοφορεί ελεύθερος, εάν τον συναντήσετε εξηγήστε του ότι η “χορηγία” που έλαβε από τη Siemens, ήταν πληρωμένη από το ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Ήταν οι χαμένες συντάξεις. Τα αποθεματικά των ταμείων. Ήταν κομμάτι από τη σάρκα αυτής της χώρας που τα καρκινώματα τύπου Μαντέλη την ξέσκισαν για να γεμίσουν τις σαπιοκοιλιές τους. Και τώρα ήρθε ο λογαριασμός.

Οπότε κύριε Μαντέλη, εάν κάποιος σας σταματήσει στο δρόμο για να σας εξηγήσει την προέλευση των χρημάτων που καρπωθήκατε, μη δώσετε σημασία.
“Εθνικιστές” θα είναι Τάσο μου. Εθνικιστές.

Υπάρχει άραγε ένας φιλοπάτρις πολιτκός που να ασχολείται ακόμα με το μείζον θέμα της εκποίησης αυτής της αιματοβαμμένης Εθνικής περιουσίας;;

Αφού όλοι οι υπόλοιποι επιμένουν στο θέατρο του “ελλείματος”, της χρεωκοπίας, εάν θα τα καταφέρει η χώρα κλπ. Ανάγοντας δηλαδή τους απατεώνες σε επίσημους συνομιλητές.

Πηγές. Διαβάστε τες για να δείτε τι εστί λαμόγιο και τι Πατριώτης.

http://www.hri.org/news/greek/ant1gr/1997/97-12-05.ant1gr.html#05http://www1.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=3707463&action=print
http://www.hri.org/news/greek/ant1gr/1997/97-12-18.ant1gr.html

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση