Φοβού τα κόμματα και εκλογές… φέροντα!

• Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Η χώρα αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση και πρέπει να πάρει αποφάσεις που θα έχουν βαρύτατες συνέπειες στη ζωή των πολιτών. Αυτή η αναγκαιότητα είναι αποτέλεσμα εγκληματικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν με αναλογική ευθύνη όλου του πολιτικού συστήματος. Προφανώς, τα κόμματα εξουσίας έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης, δίχως αυτό να σημαίνει ότι το υπόλοιπο κομματικό σύστημα με τις τοποθετήσεις του και τις πρακτικές του δεν συμμετείχε… έστω και διαφωνώντας!
Η βασική πληγή του τόπου – για να μην ξεκινήσουμε από τον Αδάμ και την Εύα – υπήρξε η κομματική λειτουργία όλου του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης. Με δυο λόγια, το κομματικό συμφέρον παραμένει πάντα πάνω από το εθνικό, το πατριωτικό, το κοινωνικό. Με αυτό τον κανόνα βολευτήκαμε όλοι μέσα σε μια κακώς εννοούμενη δημοκρατία, την οποία υποβάλλαμε σε συνεχόμενα τεστ αντοχής στην αυθαιρεσία και την κακοδιαχείριση...
Ωστόσο, από αυτό το μάθημα της κρίσης φαίνεται ότι – πεισματικά – κανείς δεν θέλει να βγει σοφότερος, σε αντιστάθμισμα του ότι βγαίνει φτωχότερος. Όλο το πολιτικό σύστημα και πάλι λειτουργεί με την καλή παλιά συνταγή. Από το ΠΑΣΟΚ έως και τον ΣΥΝ, όλοι έχουν έναν σκοπό, να κερδίσουν κομματικά οφέλη. Και αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Ακόμα και σήμερα, σοβούσης της κρίσης, τα κόμματα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της χώρας σαν μια… ευκαιρία καλύτερου πλασαρίσματος στο παιχνίδι της εξουσίας και της δικής τους επιβίωσης. Το πρόβλημα, λοιπόν, ουδόλως είναι το μνημόνιο, η τρόικα ή το ΔΝΤ, όσο ο τρόπος λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο μας οδήγησε στη γενική χρεοκοπία. Πρέπει έστω και την εσχάτη στιγμή να το αντιληφθούμε και να μην κουρδίσουμε ξανά το θυμικό μας στον κομματικό ρυθμό.
Όπως δεν υπάρχουν στη δημοκρατία διλήμματα (έστω κι αν τα θέτουμε όπως τα έθεσε ο πρωθυπουργός με συνευθύνη της αμετανόητης σαμαρικής Ν.Δ.), έτσι δεν υπάρχει μόνο μια διέξοδος... (έστω και αν αυτή αποτελεί ιστορικό τετελεσμένο), όπως μας εξαγγέλλει το κόμμα της δικτατορίας του προλεταριάτου εν έτει 2010. Στη δημοκρατία αποφασίζει η λαϊκή ψήφος, και στέλνει τα μηνύματα και τους λογαριασμούς, όπως παραδόξως επιμένει ο Τσίπρας, παντού. (Η οριακή παρουσία του ΣΥΝ στο κοινοβούλιο έπρεπε τουλάχιστον να τον απέτρεπε να μιλά για λογαριασμούς…). Το κομματικό σύστημα της χώρας και η νοοτροπία με την οποία μας εμπότισε είναι η βασική αιτία της κακοδαιμονίας μας και των δεινών του τόπου.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση