Λάθος δρόμο πήραμε... κι αλλάξαμε ζωή
Η πραγματικότητα δεν είναι παρά το φόντο στο οποίο προβάλλεται το προσωπικό μας δράμα. Την βαθύτερη ουσία όμως του συνολικού μας δράματος, συμπυκνώνει η παρακάτω παράγραφος: “Αν όλοι εμείς σήμερα στηρίζουμε με νύχια και με δόντια τον ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ, το κάνουμε ακριβώς διότι βλέπουμε στο πρόσωπό του έναν έντιμο και δυναμικό άνθρωπο, που μπορεί να διαχειριστεί υπεύθυνα το κρατικό μονοπώλιο της εξουσίας, προς το συμφέρον της ολότητας, νομιμοποιώντας το, ηθικά και πολιτικά, στο σύνολο του ελληνικού λαού.”
Στην θέση των Χ μπορεί να βάλει ο καθείς όποιο πρόσωπο θεωρεί καταλληλώτερο. Η οποιο πρόσωπο έβαζε στο πρόσφατο παρελθόν, επειδή το θεωρούσε ως καταλληλότερο. Να θυμηθεί πόσες φορές έκανε αυτή την αντικατάσταση με άλλα πρόσωπα, που επίσης θεωρούσε ως καταλληλώτερα εκείνη την εποχή. Και μετά να ρωτήσει ειλικρινά τον εαυτό του, πόσο απέδωσε αυτή η τακτική. Αν μπορεί να συνομιλήσει ειλικρινά με τον εαυτό του.
Θα αργήσουμε πολύ να καταλάβουμε ως άτομα και ως κοινωνία την ευθύνη των πράξεων, των παραλείψεων και των λόγων μας. Των προτάσεών μας προς το σύνολο. Θα χρειαστούν πολλές συνολικές απογοητεύσεις, πολύς πόνος μέχρι να συνειδητοποιήσει και ο τελευταίος από εμάς το βάρος και την ευθύνη του λόγου του. Και μάλλον δεν πρόκειται να γίνει ποτέ κάτι τέτοιο.
Μας έχει πλακώσει μια μεγάλη μαύρη και βαριά πέτρα. Δεν μας αφήνει να ανασάνουμε. Κι εμείς προσπαθούμε να την διώξουμε, φυσώντας.
- Πάμε να πολεμήσουμε στο εκλογικό κέντρο, εκεί που θα 'πρεπε να πολεμάμε στον δρόμο και στη διαδήλωση
- Πάμε να δώσουμε ψήφο, εκεί που θαπρεπε να ζητάμε δεσμεύσεις με ρήτρα
- Πάμε να αλλάξουμε πρόσωπα, εκεί που θα πρεπε να αλλάζουμε κανόνες και θεσμούς
- Πάμε να νομιμοποιήσουμε το πολιτικό σύστημα, εκεί που θα πρεπε να το στιγματίζουμε
Εχει πολλά καλά και έντιμα παιδιά η πατρίδα μου. Που “κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι”.
Ισως είναι καιρός να αραιώνω κι εγώ σιγά σιγά. Μάλλον η πατρίδα δεν χρειάζεται τις υπηρεσίες μου. Κι ο παππού-Επίκουρος, σαν να το ξερε, τον βλέπω να χαμογελάει από το μάκρος της ιστορίας: “Λάθε βιώσας”.
Καλό αγώνα και μακριά από τύψεις κι ενοχές.
Αναρτήσεις
Δεν πρέπει να νιώθουμε τύψεις εμείς, δεν πήραμε τη ζωή μας λάθος, την έπνιξαν οι "Λάθρα βιώσαντες" εις βάρος μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ένα τρόπο πήραμε τη ζωή μας λάθος: τους αφήσαμε να μας κοροϊδέψουνε εναλλάξ και κατά εξακολούθηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ.