Είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει...

• "Καποτε 300 πέθαναν για την Ελλάδα, τώρα όλη η Ελλάδα πεθαίνει για τους 300..."

Είναι η ώρα για το δικό μας ΟΧΙ.
Το ΟΧΙ το δικό μας είναι πάνω από οικονομικές διεκδικήσεις, απεργίες, λιγότερο χρόνο δουλειάς και εξασφάλιση.
Είναι το ΟΧΙ το απόκοσμο της νεολαίας του '40 που δεν δεχόταν ούτε εποίκους, ούτε εισβολείς, ούτε χαράτσι.
Είναι το ΟΧΙ του στρατιώτη με την πείνα στο στομάχι και είναι αντίθετο με το ΝΑΙ του στρατηγού και του ναυάρχου του σήμερα με τις φουσκωμένες κοιλιές και τα προγούλια.
Εμείς δεν θα γιορτάσουμε σήμερα με τις δηλώσεις του κάθε ξενόδουλου πολιτικού, δεν θα ανεχτούμε παραμύθια για συνταγματικούς πατριωτισμούς και φυλλάδες οδηγιών που μας στέλνουν οι Γκράτσι του 2010.
Θα γιορτάσουμε το ΟΧΙ του '40 που είναι ματωμένο και το λένε οι Έλληνες σε κάθε γειτονιά του Άγιου Παντελεήμονα και όλης της Ελλάδος.
Δεν θα γιορτάσουμε γιατί ο εχθρός δεν είναι στα βουνά μας. Είναι στις πόλεις μας.
Δεν θα γιορτάσουμε γιατί το '40 ο αρχηγός μας είπε ΟΧΙ και το 2010 αυτοί που το παίζουν αρχηγοί λένε ΝΑΙ.
Το ΟΧΙ το δικό μας δεν είναι ΟΧΙ γιορτινό, είναι ΟΧΙ αγώνα και μάχης.
Είναι ΟΧΙ για το οποίο θα ματώσουμε και θα ματώσετε κι εσείς.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΟΧΙ
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΔΑ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΓΕΝΟΣ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ


Την 28η Οκτωβρίου 1940 ο Ιταλός πρέσβυς στην Αθήνα μεταβαίνει στον τότε κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά και του ζητάει επίσημα η Ελλάδα να παραδοθεί για να διέλθουν οι δυνάμεις του άξονα από αυτήν. Η απάντηση του Ιωάννη Μεταξά είναι ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ. Έτσι επισήμως ξεκινάει και η εμπλοκή της χώρας μας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο που έμελλε να γράψει μία από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας της μέσα από κακουχίες, βάσανα, πείνα, νεκρούς. Άλλωστε απ’ τα κόκκαλα είναι βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά.
Το επόμενο πρωί με την γνωστοποίηση της έναρξης του πολέμου γίνεται κάτι τρομακτικό! Νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά, δεξιοί, αριστεροί όλοι βγαίνουν στους δρόμους της Αθήνας και πανηγυρίζουν! Σαν να ‘ναι εθνική γιορτή, σαν να ‘ναι πανηγύρι. Μα τί μπορεί να σκέφτηκαν τότε στην υπόλοιπη Ευρώπη για την Ελλάδα; Πώς να εξηγηθεί λογικά ότι οι Έλληνες, αντί να φοβηθούν τις τεράστιες δυνάμεις του άξονα, που εκείνη την στιγμή έμοιαζαν ανίκητες, βγήκαν στους δρόμους να χαρούν τον πόλεμο; Γιατί δεν κλείστηκαν φοβισμένοι σπίτια τους; Κανείς Ευρωπαίος δεν μπορεί να το εξηγήσει. Κανείς που δεν έχει μυηθεί στην ελληνική παιδεία, στην ελληνική σκέψη, στο “ίδιον” των Ελλήνων, σ’ αυτό που μας κάνει να είμαστε Έλληνες, στον χαρακτήρα, στην σκέψη, ή μάλλον στο “παράλογο” της σκέψης μας. Γιορτή λοιπόν, ήταν ο πόλεμος. Γιορτή γιατί ήταν δίκαιος. Γιατί αφύπνισε στο αίμα τους τις θυσίες, τους αγώνες και τις μάχες χιλιετιών. Για το δίκαιο, την ελευθερία, το δικαίωμα στην δημιουργία του κόσμου μου, το δικαίωμα στο να μην γουστάρω τον γείτονα, αλλά αν τον βρίσει κάποιος άλλος να γίνομαι έξαλλος. Αυτοί ήμασταν πάντα. Τρωγόμασταν μεταξύ μας, αλλά όταν άλλος μας πείραζε γινόμασταν γροθιά… Αυτό ήταν το οικουμενικό μήνυμα της απάντησης των ελεύθερων Ελλήνων στους Ναζί. Ένα ΟΧΙ εφάμιλλο με το “μολών λαβέ” του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες και του “κοινῇ γὰρ γνώμῃ αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν”, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μωάμεθ τον Πορθητή. Αυτό έκανε τους ξένους να τρίβουν τα μάτια τους. Τότε πίστεψαν για τα καλά, χωρίς ποτέ να το παραδεχτούν δημόσια, ότι οι Έλληνες υπάρχουν ακόμα και δεν είμαστε μια “μπάσταρδη” ράτσα προϊόν αιμομιξίας και πολυπολιτισμού… Από τότε κατάλαβαν ότι έπρεπε να μας αλλοτριώσουν πλήρως για να μας κατακτήσουν.
Όσο φιλογερμανός κι αν ήταν στην πολιτική που ασκούσε ο δικτάτορας Μεταξάς υπήρχαν και όρια γι’ αυτόν. Δεν μπορούσε να αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της. Δεν θα υπηρετούσε αν και δικτάτορας, δουλοπρεπώς ξένα συμφέροντα. Και πήρε στην ιστορία την θέση του.
Σήμερα οι πολιτικοί μας αν και “δημοκράτες” υποδουλώνουν τον ελληνικό λαό μόνο και μόνο για να δείξουν πόσο πιστά σκυλάκια είναι στους ξένους. Ο Ναζισμός είναι και πάλι εδώ, με άλλη μορφή, με άλλα ονόματα, πιο ύπουλος, πιο διαβασμένος. Αλλά και οι Έλληνες είναι ακόμα εδώ. Μην κρίνεται με λογική τις αντιδράσεις τους. Η συλλογική τους συνείδηση ξέρει τί κάνει, πότε και με ποιον τρόπο θα αντιδράσει. Οι Έλληνες είναι εδώ 70 χρόνια μετά να κάνουν πάλι τα αδύνατα δυνατά και να πουν ξανά οι άλλοι πως “οι ήρωες πολέμούν ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ“
ΑΕΡΑ Έλληνες, ΑΕΡΑ να αναπνεύσουμε ξανά την ελευθερία που πάνε να μας στερήσουν!!!

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση