Η κυβέρνηση Παπανδρέου χειρότερη και από την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου

• Όταν οι "μπάνκστερς" νοικιάζουν κυβερνήσεις

Η κυβέρνηση (της αρπαχτής) εξ αρχής είχε κι άλλους δρόμους πριν οδηγήσει την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλοπάτι του διασυρμού, εκεί που συνωστίζονται όλα τα αποτυχημένα κράτη του κόσμου. Μπορούσε:
να προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό (κάτι που δεν έκανε για να μη δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες που θα έχαναν μέρος των καταθέσεων),
να απαιτήσει ευνοϊκό δανεισμό από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1% που δανείζει τις τράπεζες),
να απευθυνθεί στην Κίνα (όχι μέσω της …Goldman Sachs), στη Ρωσία και στις αραβικές χώρες,
να απαιτήσει διμερή δανεισμό από άλλες χώρες της ΕΕ ακόμη κι απ’ τη Γερμανία με το επιτόκιο που δανείζεται η ίδια, ως ελάχιστη υποχρέωση τους για τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας από το 1981,
να συμπτύξει μέτωπο διεκδίκησης φθηνών δανείων με άλλες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, κ.λπ),
να αντιμετωπίσει ουσιαστικά την πραγματική φοροδιαφυγή, που αγγίζει τα 19 δισ. ευρώ (8% του ΑΕΠ),
να φορολογήσει τις τράπεζες, τους εφοπλιστές, να ελέγξει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι εξοπλισμοί κ.α.
Όμως, αντί οι "χαρισματικοί" να σκεφθούν μέτρα ουσιαστικής αντιμετώπισης του προβλήματος, που θα έκλειναν τις τρύπες του δημοσιονομικού χρέους και θα δημιουργούσαν συνθήκες ανάπτυξης, προτίμησαν οι "βραβευμένοι" να διαχωριστούν το συμφέρον της χώρας και να συμπαραταχθούν με το μέρος των τοκογλύφων δανειστών και των οικονομικών τρομοκρατών μας.
Έτσι, μέσα σε 1 χρόνο έδωσαν 78 δισ “ρευστότητα” στις τράπεζες που την κρατούν για τον εαυτό τους. Ο κωστάκης 28, ο γιωργάκης το πάσχα 15, τις προάλλες 25 και 5+5 από δανεισμό για “κλείσιμο θέσεων”. Αυτά την ώρα που δανειζόμαστε ενεχυριάζοντας την επικράτεια και προχωρώντας σε ουσιαστική απώλεια εθνικής κυριαρχίας, σε όλα τα μέτωπα...
Το matrix προκαλεί συστηματικά το αίσθημα των πολιτών και μας τρίβει στη μάπα την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει.
Καλό είναι… Είναι ένδειξη αλαζονείας και ανυπομονησίας για τα επόμενα δεινά.
Το “σύστημα” έκανε υπομονή πάρα πολλά χρόνια για να πιάσει τόπο το πρώτο μέρος του σχεδίου, που ήταν η θερμοκοιτίδα λοβοτομημένων.
Είμαστε πλέον στο δεύτερο στάδιο, όπου έχουμε σημεία “αποκάλυψης” της απάτης και ανυπομονούν να πάμε στο τελικό στάδιο, της ολοκληρωτικής εθελοδουλείας.
Η λέξη κλειδί είναι ΕΘΕΛΟ-δουλεία… να δώσουμε την έγκρισή μας δηλαδή και οικειοθελώς να μετατραπούμε σε σκλάβους αυτού του συστήματος που βραβεύει τον Γιωργάκη για τις καλές του υπηρεσίες, κόντρα στην χώρα της οποίας είναι πρωθυπουργός (δεν είναι απαραίτητο να είναι και χώρα του, δηλαδή να την αισθάνεται ως πατρίδα του...).
Εξ ου και η συνεχής προπαγάνδα ώστε να πειστούμε όλοι εμείς ότι δεν είναι άσχημα τα πράγματα και ότι οι “καλοί” ηγέτες βραβεύονται για την δράση τους. Πιστεύουν ότι τόσα χρόνια λοβοτομής είναι αρκετά ώστε τα ζώα (εμείς είμαστε αυτοί, για να μην ξεφεύγουμε και από την αυτοκριτική μας) να χτυπάμε παλαμάκια με τα πυροτεχνήματα στον ουρανό, τις χάντρες και τα καθρεφτάκια που μας έδωσαν για δώρα, ενώ την ίδια στιγμή τα πόδια μας πατάνε στη φωτιά.
Έτσι, με τα λίγα και με τα πολλά, βρισκόμαστε στο σήμερα, όπου το πνεύμα και η γνώση, μετά την επικράτηση της Πετρούλας, κατέστη σπάνιο. Σε μία τέτοια χρονική στιγμή εμφανίστηκε και ο Γιώργος...
Ο λαός το λέει πολύ σοφά: “χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει”. Οι περισσότεροι πολιτικοί μας είναι άνθρωποι που χωρίς τη θέση που έχουν θα ήταν οικονομικά και κοινωνικά ελάχιστοι έως μέτριοι στην καλύτερη περίπτωση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, όμως, είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Θυμίζει εκείνο το παιδάκι στο σχολείο που κανείς δεν τον έπαιζε και πήγαινε στις παρέες τις μεγάλες και τους έκανε χάρες και θελήματα και καραγκιοζιλίκια για να τον θέλουνε.
Μαζί με το παιδάκι χαιρόταν και η μάνα του που νόμιζε ότι ο κανακάρης της ήταν άξιος προσοχής...!
Οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο είναι η frontline της οικονομικής ελίτ εγχώριας και αλλοδαπής. Χωρίς τους “χρήσιμους ηλίθιους” πολιτικούς οι οικονομικοί άρχοντες είναι εκτεθειμένοι μπροστά στους λαούς και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα μετρούσαν ώρες πριν αρχίσουν να μετράνε τα δόντια τους. Παρεπιμπτόντως (αν και οι ίδιοι οι πολιτικοί πιστεύουν το αντίθετο) είναι άκρως αναλώσιμοι, προκειμένου να "ηρεμούν" τα πλήθη, όταν η κατάσταση φτάνει στα άκρα.
Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που ρωτάω συνεχώς τον Γιώργο, αν έχει βγάλει εισιτήριο για εκείνο το αεροπλάνο, όταν θα αρχίσουν οι σφαλιάρες... Από ενδιαφέρον το κάνω, επειδή είμαι σίγουρος πως δεν αντέχει τις σφαλιάρες, αλλά και δεν θα αντέξει να δει τον κόσμο πίσω από τα "σίδερα"... Είναι αναλώσιμος, δεν το γνωρίζει και συνεχίζει να προκαλεί (αν και στο πίσω μέρος του μυαλού του κάτι τον ενοχλεί και θέλει να βρίσκεται συνέχεια μακριά από την Αθήνα ή και από την χώρα, αν είναι δυνατόν... Και με τον τρόπο αυτό, καταρρίπτει την φήμη πως "δεν λειτουργεί εγκεφαλικά...".
Κατά τα λοιπά, η χώρα έχει μία λύση: Να φύγει ο Γιώργος (για καλό δικό μας αλλά και... δικό του)...

Αναγνώστης

Υ.Γ.: Ήδη έχει αναβληθεί μέχρι τον Οκτώβρη η πληρωμή του φόρου διαφημίσεων... Έτσι, για να ξέρουμε κι εμείς τι χρέη "τρέχουν" στην... "γειτονιά" μας...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση