Αναμένοντας την κίνηση του Φόρεστ ΓΑΠ
- Της Άννας Παναγιωταρέα
δημιουργήσει, έστω, συγκρατημένη αισιοδοξία στον Πολίτη;
Ολοι ξέρουμε ότι όταν ένα κόμμα κερδίζει τις εκλογές, η πρώτη κυβέρνηση που παρουσιάζει ο πρωθυπουργός αποτελείται από το «άνθος» των στελεχών του. Αλλά οι κυρίες και οι κύριοι που υπηρετούν επί δέκα μήνες στο πρώτο μετεκλογικό Υπουργικό Συμβούλιο αποτελούν, κυριολεκτικά, τους φίλους του πρωθυπουργού. Την «παρέα» του. Οι περισσότεροι εξ αυτών δεν ξέρω καν αν ή πότε «γράφτηκαν» -κι αν «γράφτηκαν»- στο κόμμα. Οι περισσότεροι εξ αυτών αποτέλεσαν στελέχη του προσωπικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου επί σειράν ετών. Προεκλογικά χειρίζονταν τομείς που και ως κυβέρνηση τους ανέλαβαν. Εχουν δώσει αποδείξεις αφοσίωσης προς το πρόσωπό του.
Ομως εδώ και ενάμιση μήνα με τον ανασχηματισμό να επικρέμαται επί των κεφαλών τους και επειδή είναι γνωστό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει ένα δικό του τρόπο σκέψης, όπου τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, κανείς δεν μπορεί να ένιωθε ασφαλής. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι επί ενάμιση μήνα ο κυβερνητικός μηχανισμός έχει «παγώσει».
Ποιος υπουργός να αναλάβει ευθύνες, που δεν ξέρει αν την άλλη εβδομάδα θα τις επωμιστεί ο… επόμενος. Αλλά και ο κρατικός μηχανισμός δέχεται εξίσου τους ανάλογους κραδασμούς. Ανασφαλείς διευθυντές και προϊστάμενοι των υπηρεσιών δεν προχωρούν κανένα φάκελο, καμία υπόθεση. Αναμένουν τον νέο πολιτικό τους προϊστάμενο, με τις νέες απόψεις που θα έχει, το νέο σχέδιο «σωτηρίας» που θα θελήσει να εφαρμόσει, τις νέες επιλογές προσώπων που θα κάνει στη διοικητική ιεραρχία και τα νέα πρόσωπα που θα φέρει μαζί του για να λειτουργήσει το γραφείο του. Σύνολον: Το χάος τουλάχιστον για τους επόμενους τρεις μήνες, για να αντιληφθεί, ακροθιγώς, ο υπουργός το υπουργείο και οι υπάλληλοι τον υπουργό.
Οταν ο πρωθυπουργός ζήτησε στις αρχές Ιουλίου από τους υπουργούς, τους υφυπουργούς και τα κομματικά στελέχη-γενικούς γραμματείς, να μη «νιώθουν τύψεις αλλά να κάνουν ανέμελοι τις διακοπές τους» ήταν απολύτως σαφής. Εμείς κάναμε λάθος στην ερμηνεία μηνύματος: «Ετσι κι αλλιώς, θα σας αλλάξω στο τέλος του καλοκαιριού. Επομένως, καλύτερα να πάτε διακοπές και να μην κάνετε τίποτε». Δηλαδή, τους είχε θέσει σε… τιμητική θερινή αποστρατεία. Κι εμείς; Α! Εμείς περιμένουμε να γίνει ένα θαύμα…
Ευστοχότατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΛΗΡΩΜΕΝΗ (Φ)ΟΡΝΗ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΑ ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιακρίνω νευρικότητα; Διακρίνω απουσία επιχειρημάτων; Διακρίνω μία τάση έκφρασης μέσω συνηθειών του παρελθόντος; Μήπως διακρίνω πως η αλήθεια είναι πολύ πικρή για να την γράφει κάποιος; Μην ανησυχείς αγαπητέ. Είναι μόνο η αρχή της πίκρας. Η αλήθεια μπορεί να διαστρεβλώνεται, μπορεί (όπως ομολογείς) να εξαγοράζεται, κάποτε μπορεί και να φιμώνεται, αλλά όλα αυτά διαρκούν για λίγο. Μετά έρχεται η απογύμνωση, η κάθαρση και η τιμωρία. Οι κυβερνώντες δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν. Θα τα γνωρίσουν όλα εκ του σύνεγγυς. Ο καιρός των μεγάλων, των πραγματικών και ουσιαστικών διλημμάτων είναι κοντά. Και τα διλήμματα ετούτη τη φορά θα τα θέσει ο πολίτης που κατηγορείς για (φ)όρνη. Τα διλήμματα δεν θα τα θέσει η παρεούλα των κανό, ούτε εσύ που τόσο την ενστερνίζεσαι και την υπερασπίζεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ύφος σου πηγάζει από την φασίζουσα κυβερνητική νοοτροπία ή είσαι πραγματικός εκφραστής της;
Αλήθεια, έχεις κάποιο παιδικό τραύμα με κάποια δασκάλα σου; Να το κοιτάξεις όσο είναι νωρίς ακόμη.