Η πολιτική στα χρόνια της χολέρας

Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς κάνουν όλοι αυτοί που ασχολούνται με το… ευγενές άθλημα της πολιτικής. Κυρίως δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί σιωπούν με όσα συμβαίνουν γύρω τους, γιατί δεν αντιδρούν για την κατάντια τους, και για ποιο λόγο-από τη στιγμή που δεν μπορούν στοιχειωδώς να απαντήσουν στα παραπάνω- δεν παραιτούνται.
Δεν βλέπουν ότι η Ελλάδα βυθίζεται καθημερινά σ’ ένα τέλμα; Δεν αισθάνονται την αποστροφή του κόσμου; Δεν αντιλαμβάνονται ότι εξαιτίας τους η πολιτική έχει ταυτιστεί με την αδράνεια; Τι περιμένουν να συμβεί περισσότερο από αυτά που συμβαίνουν ώστε να συναισθανθούν τις ευθύνες τους και επιτέλους να τις αναλάβουν;
Δηλαδή τι πρέπει να γίνει για να βγουν από τον ‘κόσμο’ τους στον πραγματικό κόσμο; Δυστυχώς δεν συγκινείται κανείς. Δεν δίνουν μία-κυριολεκτικά και μεταφορικά- για τους νέους που στηρίζουν ενεργά την ανεργία ανεβάζοντας τα ποσοστά της.
Δεν τους ενδιαφέρει πως θα ζήσουν οι συνταξιούχοι με 200 ευρώ επίδομα διακοπών, και με μειωμένες συντάξεις.
Είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα και αποδεικνύονται ανεύθυνοι να βάλουν τέρμα στην ‘εισαγωγή’ εγκληματιών από τις όμορες χώρες. Γενικώς αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και χειρότεροι απ’ ότι είχαμε προβλέψει ότι θα είναι.
Ζούμε την παρακμή μέσα από εξεταστικές, σκάνδαλα, δολοφονίες, μειοδοσίες, φοροεπιδρομές και ένα κράτος που μέρα με τη μέρα μεταμορφώνεται σε δυνάστη. Ζούμε την πολιτική στα χρόνια της χολέρας…
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση