"Ειδικός" σε θέματα μυστικών υπηρεσιών, εξομολογείται...

Τα τελευταία 37 χρόνια ασχολούμαι με την έρευνα σε θέματα μυστικών υπηρεσιών παγκόσμιας κλίμακας. Εξαιτίας του επαγγέλματος που ακολούθησα, δεν έμεινα στις ακαδημαϊκές γνώσεις της βιβλιογραφίας και των ανοιχτών πηγών.
Κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας μου υποχρεώθηκα για λόγους συνείδησης και όχι υπηρεσιακής εντολής, να αναλάμβανα τον ρόλο του field officer. Με αυτό το γνωσιακό επίπεδο, θεωρώ καθήκον να επισημειώσω σε κάθε ενδιαφερόμενο, προϊόντα απλής λογικής, χωρίς φανατισμό και προκατάληψη.
Η ΕΥΠ από την αρχική της μορφή (θυγατρική) μέχρι σήμερα, είναι πρωτίστως ένας από τους πυλώνες της εθνικής ασφάλειας. Οι άλλοι πυλώνες κατά σειρά αξιολόγησης τους από την πολιτική επιστήμη, είναι, η παιδεία (πολιτιστικές καταβολές), η στρατιωτική ισχύς και η διπλωματία της συνέχειας και της συνέπειας. Με άλλα λόγια, η παθογένεια που μπορεί να διαβρώσει την δράση και αξιολόγηση της μυστικής υπηρεσίας, έχει διαλυτικά αποτελέσματα σε βάρος του κράτους-στόχου.
Οι κραυγές και οι ψίθυροι σε ζητήματα μυστικών υπηρεσιών, πλήττουν την ομοιογένεια του φρονήματος. Όταν δεν προτάσσεται η ανησυχία, για την επιστημονική εξειδίκευση της συλλογής, ανάλυσης, αξιολόγησης και εκμετάλλευσης των πληροφοριών.
Συνεπώς ο υπ’ αριθμ. ένα εχθρός της ΕΥΠ, που είναι κι’ αυτή ένα μέλος της διεθνούς κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών, είναι η οργανωτική δυσπραγία, που έχει κινητήρια δύναμη την αναξιοκρατία, απόκοτη της κομματοκρατίας.
Η οργάνωση των μυστικών υπηρεσιών, συνεπώς και της δικής μας ΕΥΠ, απαιτεί σταθμίσεις που αφορούν την παράλληλη επιχειρησιακή δράση. Αυτή που εξασφαλίζεται από την υψηλή τεχνολογία και το εξειδικευμένο με άρτια οργάνωση και επιστημονική κατάρτιση πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό.
Η ΕΥΠ δεν έχει ανάγκη από προϊσταμένους που βγαίνουν στο διάδρομο της υπηρεσίας και δεν μπορούν να ελέγξουν τους υφισταμένους τους για το modus operandi, σε σχέση με τη διαφάνεια των διατιθέμενων μέσων της λογιστικής υποστήριξης και την αξιολογούμενη κλίμακα των αποτελεσμάτων.
Ένας πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ είναι εντελώς άχρηστος, όταν δεν μπορεί να ελέγξει το επιτελείο του όσον αφορά της ψυχολογικές επιχειρήσεις, τη πολιτική ψυχολογία και να είναι σε θέση να αξιολογεί τις επιπτώσεις των εισηγήσεων του, που είναι αλληλένδετες και αλληλεπιδρούν, στη γεωπολιτική και γεωστρατηγική της χώρας μας.
Το ζητούμενο, που προκύπτει, είναι εάν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να αντιληφθεί τις ανάγκες που απαιτούν πλήρη κάλυψη, κυρίως από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας της ΕΥΠ.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση