Δημοκρατία... αλά καρτ
...και οι Έλληνες πορτοκαλί ουραγοί
Tα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο Ιράν είναι γνωστά σε όλους. Πρώτο λάθος. Τίποτε ακριβές δεν είναι γνωστό για όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ιράν, μετά τα γεγονότα των εκλογών.
Το μόνο που συμβαίνει είναι μια συγκεκριμένη προσπάθεια των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης να μεταβληθεί ο εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας σε μια καρικατούρα δικτάτορα, ο οποίος "νόθευσε" τις εκλογές που ο καημένος ο αντίπαλος του, ο υποστηριζόμενος από τις "καλές" και "άγιες" ΗΠΑ, στην πραγματικότητα κέρδισε.
Ακούμε συνεχώς τις τελευταίες ημέρες για "ταραχές" στο Ιράν, ακούμε για διαδηλώσεις αντιφρονούντων και για νεκρούς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε τα γεγονότα. Η ημέρα των εκλογών "μύριζε" μπαρούτι, καθώς και οι δύο υποψήφιοι ανακήρυξαν την νίκη τους στις εκλογές και μάλιστα ο καθένας με ποσοστά που άγγιζαν το 60%. Όσο καλή θέληση και να έχουμε είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι επρόκειτο περί δημοσκοπικού λάθους, σαν και αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι κάτι θα συνέβαινε.
Και τελικά συνέβη. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λαμβάνουν χώρα οι διάφορες "χρωματιστές" επαναστάσεις, που μόνο επαναστάσεις δεν είναι. Με την χρήση τεχνολογιών που υπερβαίνουν το έθνος - κράτος, όπως οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter κλπ) και με άφθονη θετική προβολή των μεταναστών από τα "διεθνή ΜΜΕ".
Και διαβάζουμε και στις ελληνικές εφημερίδες, στις ελληνικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες για τους "μεταρρυθμιστές" που διαμαρτύρονται για "νοθεία". Νοθεία όμως, που δεν καταδεικνύεται από κανέναν και με κανέναν τρόπο. Ακόμη και οι ίδιοι οι "διαμαρτυρόμενοι" δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον τόπο ή τον τρόπο της νοθείας. Αυτές πάντως οι κραυγές για τα "δικαιώματα", ειδικά όταν προέρχονται από αυτούς που σφαγίασαν τους Ιρακινούς, αυτούς που συνεχίζουν να στηρίζουν ένα κράτος που καταπιέζει έναν ολόκληρο λαό και απειλεί με "επεμβάσεις" όλες τις γειτονικές του χώρες, μας φαίνονται περίεργα. Όταν δε σε ιστοσελίδες όπως το indymedia δημοσιεύονται καλέσματα του τύπου "...Συγκέντρωση στην ιρανική πρεσβεία ενάντια στο εκλογικό πραξικόπημα και για συμπαράσταση στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται αυτές τις μέρες στο Ιράν. Οι Ιρανοί της Ελλάδας απαιτούν από όλα τα δημοκρατικά κράτη την μη αναγνώριση του φασιστικού και δικτατορικού ισλαμικού κράτους του Ιράν. Λευτεριά στην εργατική τάξη, Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους, Ίσα δικαιώματα στις γυναίκες του Ιράν, Κατάργηση της θανατικής ποινής ... ", οι υποψίες γίνονται βεβαιότητα.
Και η βεβαιότητα είναι ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων, προσπαθεί αντιδημοκρατικά να επιβάλλει την θέλησή της στον ιρανικό λαό.
Tα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο Ιράν είναι γνωστά σε όλους. Πρώτο λάθος. Τίποτε ακριβές δεν είναι γνωστό για όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ιράν, μετά τα γεγονότα των εκλογών.
Το μόνο που συμβαίνει είναι μια συγκεκριμένη προσπάθεια των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης να μεταβληθεί ο εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας σε μια καρικατούρα δικτάτορα, ο οποίος "νόθευσε" τις εκλογές που ο καημένος ο αντίπαλος του, ο υποστηριζόμενος από τις "καλές" και "άγιες" ΗΠΑ, στην πραγματικότητα κέρδισε.
Ακούμε συνεχώς τις τελευταίες ημέρες για "ταραχές" στο Ιράν, ακούμε για διαδηλώσεις αντιφρονούντων και για νεκρούς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε τα γεγονότα. Η ημέρα των εκλογών "μύριζε" μπαρούτι, καθώς και οι δύο υποψήφιοι ανακήρυξαν την νίκη τους στις εκλογές και μάλιστα ο καθένας με ποσοστά που άγγιζαν το 60%. Όσο καλή θέληση και να έχουμε είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι επρόκειτο περί δημοσκοπικού λάθους, σαν και αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι κάτι θα συνέβαινε.
Και τελικά συνέβη. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λαμβάνουν χώρα οι διάφορες "χρωματιστές" επαναστάσεις, που μόνο επαναστάσεις δεν είναι. Με την χρήση τεχνολογιών που υπερβαίνουν το έθνος - κράτος, όπως οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter κλπ) και με άφθονη θετική προβολή των μεταναστών από τα "διεθνή ΜΜΕ".
Και διαβάζουμε και στις ελληνικές εφημερίδες, στις ελληνικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες για τους "μεταρρυθμιστές" που διαμαρτύρονται για "νοθεία". Νοθεία όμως, που δεν καταδεικνύεται από κανέναν και με κανέναν τρόπο. Ακόμη και οι ίδιοι οι "διαμαρτυρόμενοι" δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον τόπο ή τον τρόπο της νοθείας. Αυτές πάντως οι κραυγές για τα "δικαιώματα", ειδικά όταν προέρχονται από αυτούς που σφαγίασαν τους Ιρακινούς, αυτούς που συνεχίζουν να στηρίζουν ένα κράτος που καταπιέζει έναν ολόκληρο λαό και απειλεί με "επεμβάσεις" όλες τις γειτονικές του χώρες, μας φαίνονται περίεργα. Όταν δε σε ιστοσελίδες όπως το indymedia δημοσιεύονται καλέσματα του τύπου "...Συγκέντρωση στην ιρανική πρεσβεία ενάντια στο εκλογικό πραξικόπημα και για συμπαράσταση στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται αυτές τις μέρες στο Ιράν. Οι Ιρανοί της Ελλάδας απαιτούν από όλα τα δημοκρατικά κράτη την μη αναγνώριση του φασιστικού και δικτατορικού ισλαμικού κράτους του Ιράν. Λευτεριά στην εργατική τάξη, Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους, Ίσα δικαιώματα στις γυναίκες του Ιράν, Κατάργηση της θανατικής ποινής ... ", οι υποψίες γίνονται βεβαιότητα.
Και η βεβαιότητα είναι ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων, προσπαθεί αντιδημοκρατικά να επιβάλλει την θέλησή της στον ιρανικό λαό.
Οι Αμερικανοι και οι Ισραηλινοι θελουν εκ των εσω να δημιουργησουν κοινωνικες αναταραχες για να "αποδειχτει" η ελλειψη "δημοκρατιας",ενω ολοι καιγονται για τα πυρηνικα του Ιραν.Το ολο θεμα ειναι υποκρισια, αλλα υπαρχει και τετοια αφελεια απο πλευρας Ιρανων ,που πιστευουν οτι ο δυτικος κοσμος νιοαζεται πραγματικα για αυτους
ΑπάντησηΔιαγραφή