Ο Παπαθεμελής καταγγέλει τον Ιό της Ελευθεροτυπίας

Απάντηση Παπαθεμελή στον ΙΟ της Ελευθεροτυπίας, για τις αιχμές της ότι, αδελφοποίησε την ΕΥΠ με την Μοσάντ

Με μια πλήρη αναλυτική και τεκμηριωμένη επιστολή απαντά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης κ. Στέλιος Παπαθεμελής, στις αιχμές των συντακτών του ΙΟΥ της Ελεθεροτυπίας, ότι «ενώ αδελφοποίησε την ΕΥΠ με την Μοσάντ, ζητά τώρα την σύλληψη και παραπομπή στα δικαστήρια της Ισραηλικής ηγεσίας».

Στην επιστολή του προς την Ελευθεροτυπία και τους συντάκτες του ΙΟΥ, ο κ. Παπαθεμελής αναφέρει:
Ο συντάκτης της στήλης IOSPRESS της Ελευθεροτυπίας (24/1), συγχέει λάχανα με πορτοκάλια, αναφερόμενος στις θέσεις της Δημοκρατικής Αναγέννησης και του Προέδρου της. Σε ότι μας αφορά:
1. Καταγγείλαμε την γενοκτονία που διέπραξε-διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα, εναντίον αθώων παιδιών και αμάχων και απευθύναμε έκκληση στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να προωθήσει ψήφισμα ώστε οι «27» να ενεργοποιήσουν την «οικουμενική δικαιοδοσία» που επιτρέπει στα εθνικά δικαστήρια να διώξουν και δικάσουν τα μη υποκείμενα σε παραγραφή εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας, που τέλεσαν αυτόν τον καιρό πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη του ισραηλινού κράτους.
2. Υποστηρίζουμε από καιρό και εξακολουθούμε να το κάνουμε, ότι οι σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας δεν είναι σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, αλλά όπως εύστοχα τις ονόμαζε ο αείμνηστος επιφανής διπλωμάτης Μιχάλης Δούντας, σχέσεις συγκρουσιακής συνύπαρξης.
Αυτό σημαίνει ότι, ο διαρκής και αδιακόπως κλιμακούμενος στρατιωτικός εκβιασμός της Άγκυρας, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπισθεί με την κατευναστική πολιτική που έχει επιλέξει η πολιτική μας τάξη. Αυτή διακατέχεται από έντονο και μόνιμο φοβικό σύνδρομο το οποίο την κατευθύνει σε παραχωρήσεις και υποχωρήσεις. Εμείς πιστεύουμε ότι, επιβάλλεται αλλαγή στρατηγικής. Επιβάλλεται στρατηγική αποτρεπτικής ισχύος.
Δηλαδή εμείς που θέλουμε ειρήνη, πρέπει να ξέρουμε ότι ο εχθρός δεν θα μας επιτεθεί, μόνο αν ξέρει ότι δεν φοβόμαστε τον πόλεμο.
Μας το ξεκαθάρισε ο Θουκυδίδης: Βιβλίο Α, κεφ. 144, 3, για όποιον θέλει να μελετήσει βαθύτερα. Έχω μιλήσει για την ανάγκη να αντιγράψουμε τους Ισραηλινούς στις αρετές τους. Όχι, χίλιες φορές όχι στα εγκλήματά τους, τα οποία καταδικάζουμε μετά βδελυγμίας.
Τέλος ως υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1994, ψάχνοντας urbi et orbi κάποια χαραμάδα φωτός για την ελληνική τρομοκρατία σε ώρες που είμασταν στο απόλυτο σκοτάδι, συμφωνήσαμε στη νομική συνεργασία με πολλές χώρες, όπως Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα, Ιράν, Συρία, Ισραήλ κ.λ.π. Τέλος, δεν ήταν δυνατόν να υπογράψω οποιαδήποτε συνεργασία ΕΥΠ-Μοσάντ, αφού η ΕΥΠ εκείνη την περίοδο, υπάγονταν στο Υπουργείο Προεδρίας και όχι στο Δημοσίας Τάξεως.
Ψάξτε λοιπόν αλλού για σενάρια συνομωσίας.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση